Op weg naar 23 vierkante meter..........

Zaterdagmorgen half 7, de wekker gaat. Ik ben geen ochtendmens en druk de wekker tig keer uit. Wat was er vandaag, ach natuurlijk, oudste gaat verhuizen.

Waren wij vorig jaar op zoek naar een kamer in de hoofdstad deze zomer stond in het teken van een "kamer~zoek~tocht" in de lichtstad. Op de valreep lukt het om er één te bemachtigen. Vandaag is het zover oudste gaat het nest verlaten.

Afgelopen week werden de nodige spullen verzameld. Met jongste was het doel bewust shoppen, ze wist precies wat ze wel en niet wilde hebben. Met oudste gaat het een beetje anders. Bij alles wat ik op noem of laat zien komt steevast de opmerking moet dat. Voor de zoveelste keer zijn wij in korte tijd bij IKEA en de irritatie grens is bijna bereikt. Dit keer niet omdat alles is uitverkocht en overal kinderen lopen te schreeuwen, dit keer is het oudste, hij heeft het druk met WIFI en kijkt zo min mogelijk op van zijn schermpje. Gelukkig maakt jongste hem enthousiast en het winkelwagentje raakt voller. De  berg spullen die in de woonkamer wordt verzameld groeit gestaag.

Het is ondertussen kwart voor 7, ik spring uit bed, zet een pot thee en smeer een stapel broodjes. Ik pak emmers uit de kelder en gooi ze vol met sopdoekjes en een mega fles Ajax. Oudste had een andere planning dan wij hadden. Zo komt het dat wij op dit vroege tijdstip staan te hannesen met een dakbak, het fietsenrek en de laatste spullen die in de auto gestouwd moeten worden. Op de valreep wordt de laptop en de e reader van de bank gegrist. Niet onbelangrijk in zijn geval. Met een mok koffie in de hand springen wij in de overvolle auto om half slaperig richting het zuiden te rijden. Alsof wij op vakantie gaan zegt jongste.

Op weg naar 23 vierkante meter helemaal voor zichzelf. Voortaan alles mogen laten slingeren, alleen maar koken en eten wat je lekker vind en thuis komen wanneer je wil……het studentenleven gaat beginnen. Behalve het kiekje van de kamer heb ik verder nog geen idee. Het blijkt een jaren 30 woning te zijn met een ronde deur aan de rand van het centrum.

De kamer klinkt nog hol en ruikt muf. Wanneer het huurcontract is getekend en de sleutels zijn overhandigd beginnen wij met poetsen. Eerst een eigen geurtje maken. De spullen worden uit geladen en de kamer begint stukje bij beetje te leven. Na een broodje en het opruimen van de rotzooi wandelen we nog even door de stad. Krijgen we straks ook een knuffel? Zwaai je ons ook uit? Hij blijft zitten waar hij zit. Na een high five vertrekken wij…………….

In de auto ziet jongste de e reader en zijn zonnebril liggen. 

Ze belt hem vanuit de auto, nu moet je wel uitzwaaien, tenminste als je je e reader wilt hebben……..
Met een grote grijns, al zwaaiend zien wij hem door zijn ronde voordeur verdwijnen......
Tot later M@rina!

Tot Minuut van Marina op Facebook!