zondag 23 oktober 2016

Andersom?

Het heerlijke herfstzonnetje zorgde er voor dat manlief en ik de wandelschoenen aan trokken om een rondje Meppel te doen. Wij verlieten het centrum voor een mooie route door het Reestdal langs houtwallen, de verhalenpaal, het laarzen pad en sloot kanten vol bloemen. Wij trekken ons zelf met het pontje over de Reest om vervolgens weer terug te wandelen naar huis.
Ruim 10 km op de stappenteller, dat verdient een ijsje.

Bij de ijssalon vraagt een mijnheer om twee hoorntjes met ieder twee bolletjes. Hij noemt de eerste twee smaken. Het ijsmeisje schept op elk hoorntje één bolletje.
Oh, dat was niet de bedoeling, deze twee bolletjes moesten op 1 hoorntje, op het andere hoorntje wilde ik eigenlijk……... ach weet je wat; zegt mijnheer, je schept nu nog twee bolletjes maar andersom…. Andersom zegt het ijsmeisje?
Bijschrift toevoegen
Ja andersom, nu op het ene hoorntje Bosbes en op het andere hoorntje Kiwi. Hulpeloos kijkt ze naar manlief en mij. Lachend zeggen wij dat we precies snappen wat mijnheer bedoelt. Helemaal niet moeilijk, dezelfde smaken maar nu andersom.
Het kwartje valt niet.
Ik denk dat het gisteren heel laat is geworden zegt mijnheer. Klopt! Vrolijk begint ze te vertellen over het gezellige teamuitje met haar collega’s. Wij moeten een handje helpen; eerst op hoorntje 1 een bolletje Bosbes en nu op hoorntje 2 een bolletje Kiwi. Hoppa gelukt. Met een knipoog gaat mijnheer naar het terras.Wij zullen het je niet moeilijk maken zeg ik. Hoorntje 1 voor mij en ik wijs 2 smaken aan. En u dan zegt ze tegen manlief. Dat komt zo, hij wil 3 bolletjes, te ingewikkeld zeg ik voor de grap. Ze kwebbelt vrolijk met hese stem over het perfect geregelde teamuitje. Ik pak mijn ijsje aan en manlief steekt van wal. Het was in Rome minder ingewikkeld om een ijsje te bestellen dan hier zeg ik plagerig. Zonder blikken of blozen gaar ze enthousiast verder. Oh echt waren jullie in Rome, dat wil ik zo graag.
Moet je zeker doen, wij gaan genieten van deze heerlijkheid!
Op het terras vraagt Kiwi/ bosbes mijnheer met een brede grijns of het gelukt is.
Ja zeker, 2 en 3 bolletjes in onze favoriete smaken……..
Het ging heel goed step by step!
Tot Later M@rina!

dinsdag 11 oktober 2016

Traumatische beweging?

De tweede week van onze vakantie stond de camper met de kont schuin omhoog. Tijdens het slapen moest ik mij een beetje schrap zetten anders gleed ik naar het voeteneind.
De laatste dag in Rome voelde ik tijdens het draaien in mijn slaap een stekende pijn vanuit mijn nek naar mijn hoofd. ’s Morgens werd ik wakker met een stijve nek. Vast van een airco of het gesjouw met de rugtas. Met een ibu houd ik de pijn tijdens de vakantie prima onder controle.
Maar thuis gekomen in Nederland is de pijn niet verminderd. Ik smeer tijgerbalsem en zoek de warmwaterzak op voordat ik een afspraak maak met de huisarts.

Ik wijs mijn huisarts de meest pijnlijke plek aan.
Heb je een traumatische beweging gemaakt? Of eerder gehad? Tintelingen in je arm? Niets van dat alles. Ze bekijkt elk kliertje en spiertje die de boosdoener kan zijn. Traumatische beweging, nee, ik heb wel geslapen tijdens het rijden met zo’n hanghoofd die alle bochten mee zwiept en ook lang gelezen met mijn hoofd voor over gebogen op een boek. Maar een traumatische beweging, nee dat geloof ik niet.

Via de huisarts op naar de fysio voor een heerlijke massage. Na de intake ging mijn hoofd tussen de frisse handen van fysio mevrouw en bewoog alle kanten op. Er kwam weer beweging in. Van voor naar achter, van links naar rechts. Af en toe hoorde ik het flink kraken. De dikke stijve knobbels zijn deze behandeling wel een keer of vier nodig denkt fysio mevrouw.

Tijdens het kijken van het journaal doe ik de opgegeven oefeningen. Moord en doodslag in een Amsterdamse parkeergarage. De daders zijn voortvluchtig. Hoe doen die gasten dat zo snel zeg ik tegen manlief. Rijden ze soms door de slagboom heen……….
De slagboom…….de traumatische beweging zeg ik tegen manlief, ik weet het weer.

Wij liepen van de supermarkt terug naar de camping. Op het smalle stukje waar de auto’s de parkeerplaats op en af rijden gaat de weg over in 4 autobanen zonder een duidelijke strook voor voetgangers en waar loei hard gereden wordt. We staan goed zichtbaar naast de auto die de parkeerplaats af wil rijden. We kijken naar links, we kijken naar rechts, pakken onze
Via Flaminia Nuova
boodschappentassen op en lopen naar de oversteek. Tenminste dat willen wij. Misschien had ik ook even omhoog moeten kijken. Boink, voordat ik het goed en wel in de gaten heb wat er op mijn hoofd knalt, is het obstakel weg. Heel even sta ik te duizelen. Stond ik nou naast de auto onder de slagboom. Dom, heel dom. Ik ben bang dat manlief heel hard gaat lachen.
Hij kijkt verschrikt achterom, wat doe je…..………..
Oh niks hoor, gaat goed zeg ik snel. Zou iemand het gezien hebben?
Moet je even zitten?
Nee hoor, het gaat prima.
Dat holle geluid kwam dat van de slagboom of van je hoofd zegt manlief.
Aardig, heel aardig!
Een traumatische beweging, het was in ieder geval een traumatische ervaring………………
Tot later M@rina!