woensdag 30 november 2016

Geef ik nu een peepshow?

Afgelopen zondag was het fantastische schaats weer. Heerlijke vrieskou met een stralende zon. Helaas, de ijsvloer ontbrak. Jongste en ik hadden zin aan fietsen en schaatsen, waar kan dat beter dan in Amsterdam.
Bestemming bereikt.....
 We gooien de fiets achter in de auto en rijden naar haar woonplekje in Amsterdam-Noord. Vandaar uit gaan we op de fiets richting het Museumplein waar tot en met februari een mooie ijsvloer ligt. We zien een gezellig bruggetje over het ijs, boompjes met gouden lampjes, uitzicht op het rijksmuseum en de warme chocomelk met slagroom die ons van alle kanten toe lacht. Kan het nog leuker. Voordat wij de baan op gaan willen wij eerst naar de wc. Nu zijn wij best makkelijke plassers, maar een beetje comfort en hygiëne is niet onbelangrijk. Op het Museumplein zit een leuk koffietentje waar je tegen betaling van €0,50 gebruik mag maken van het toilet.
Het bonnetje geeft weer €0,50 korting op de rekening in het café. Het ziet er spik en span uit, ruikt fris en is opgeleukt met leuke kleurtjes en frisse planten. We gooien de muntjes in het apparaat en lopen door het toegangspoortje. Twee wc’s  zijn bezet en de derde wordt net schoon geboend.Vanuit de bezette wc’s komt een hoop kabaal. De dames roepen van alles naar elkaar en gieren het uit van het lachen. We snappen het. De deuren van de wc zijn van matglas. Elke beweging die de dames op de wc maken zien wij als een schimmenspel door het matglas heen. Staan, zitten, bips afvegen, prullenbakje openen, jas aan doen.....
Ooit verkozen tot mooiste wc van de BENELUX!
Er wordt door gespoeld, de hand gaat naar het slot en meteen wordt het "mat" "helder" glas. We zijn aan de beurt. OMG nu kan ik achter elke boom plassen maar plassen in een wc met een deur van matglas. De dames uit een één of ander ver land vragen lachend aan ons of dit normaal is in Dutch of ze wel echt op een openbare wc zaten of dat ze in een sexshop zijn terecht gekomen. Hoezo Dutch, dacht het niet; So sorry lady’s, it is not my cup of tea. Jongste schiet stilletjes de wc in. De hoge nood wint, ik ga naar binnen maar beweeg zo min mogelijk. Ik hoor wachtenden lachen. Het plassen lukt niet echt. Heb ik nu werkelijk waar 50 cent betaald om eerst naar een soort van “wc-peepshow” te kijken om er vervolgens nu zelf één weg te geven.
Ik denk dat ik het heel lang kan ophouden vandaag.
Tot Later M@rina!

zaterdag 26 november 2016

Onze straat is volop in beweging......

Het afgelopen half jaar viel het één na het andere flyertje van een makelaar in de brievenbus. Ik weet de tekst niet meer precies maar zoiets als; “Er staat iets verderop bij uw in de straat een huis te koop”, “er zit beweging in uw straat” of was het nou “uw straat is in beweging”. Van de eerste tekst zal wel de bedoeling zijn; zegt het voort, zegt het voort en bij de tweede tekst zie je dat er op het “Te Koop bord” nu een grote rode sticker “Verkocht” prijkt. Wat een gedoe verhuizen, alles inpakken, behangen, schuren en schilderen. Wij blijven zitten waar we zitten en pakken de badkamer grondig aan. Van het één kwam het ander, er liggen nu nog een paar rot karweitjes in de keuken op ons te wachten. We waren verrast dat er het afgelopen jaar in no time bij 3 huizen een bord met; Te Koop in de tuin kwam te staan en ook nog huizen in de stille verkoop gingen.
Ben je de buren aan het wegpesten, werd me meerdere keren gevraagd. Daar heb je het al, wat denk je zelf? FF serieus,  wat is er aan de hand bij jullie in de straat? Niks, er is niks aan de hand, een samen loop van omstandigheden. De één wil groter, de ander wil kleiner, de volgende gaat naar een aanleun en een buuf heeft extra zorg in het verpleeghuis nodig. Niks aan de hand, onze straat is volop in beweging. Mijn buurtjes zijn na ruim tien jaar naast ons afgelopen maandag vertrokken. Dat is niet niks. We kenden elkaars geluiden, we waren elkaars eerste hulplijn bij nood, buuf schrikt niet als ze om 23.30 uur nog snelle hakjes hoort achter het huis. Buuf kent onze puber geluiden en de vrolijke stemmetjes  van mijn buurkindjes op weg naar school is mijn allerlaatste wekker signaal op mijn vrije dag.  Ons konijn en buurkonijn hebben regelmatig stampvoetend contact in morse seinen. 11 november zorgt buuf al jaren voor veel levendigheid, voor de laatste keer werd er bij ons in de straat door de “club van buuf” af gesproken. Het is de allereerste Sint Maarten optocht voor hun jongste telg Roos. Afgelopen zondag gingen ze over, maandag kreeg ik een berichtje van Roos en haar familie, ze hebben heerlijk geslapen in het nieuwe huis. Het is er heel stil. Wanneer ik donderochtend in het schemer naar buiten kijk zie ik een slinger hangen voor het raam aan de overkant. Hoera een jongen.  Ik Whatsapp schuinoverbuurvrouw; de kleine bij jullie buurtjes geboren, al wat gehoord, alles goed……
Jongetje? Heb je goed gekeken? (-: Hahaha meisje! Roos is maandag geboren! Whatsapt buuf terug.
Onze straat is in beweging, volop dat is een ding wat zeker is. Op dezelfde dag wanneer buurmeisje Roos de straat heeft verlaten verwelkomen we een mooi nieuw Roosje.
Hoe leuk!
En onze nieuwe buren…….ben best nieuwsgierig…….’t gaat vast goed komen!
Tot later M@rina!