donderdag 2 maart 2023

Morgen en morgen en ..........

Hou je van Magnolia takken op de vaas? 

Ik ben aan het snoeien,

zal ik een paar takken brengen?

Nog geen 10 minuten later gaat de deurbel

Ik krijg een flinke bos kronkelige takken volop in de knop

Onder het schilletje zie je het begin van nieuw leven

De gedroogde Annabels moeten plaats maken


Ik rangschik de takken in de grootste vaas

En zet de vaas naast het schilderij van een Oekraïens meisje

Zij staat symbool voor de oorlog en de hoop op betere tijden

Het meisje staat er al bijna een jaar,

Steeds denk ik, wie weet morgen,

morgen is de oorlog misschien voorbij.

Kunnen ze misschien terug naar huis.

Terug naar hun vader of zoon.

Terug naar alles wat hen zo lief is.

Morgen is er een nieuwe dag, nieuwe kansen, 

met misschien een nieuwe start.

Maar morgen blijft maar morgen en morgen en morgen....


De Magnolia knoppen groeien langzaam, 

het zachte roze komt te voorschijn

Het liefst zou ik de knoppen uit het schilletje kijken

Elke avond denk ik, morgen, morgen bloeien ze

 

De Magnolia staat symbool voor reinheid, trouw en idealisme

De Magnolia bloem staat voor liefde voor Lente.



Morgen is vandaag geworden

De Magnolia bloeit, ze straalt en ze ruikt lekker

Zie de takken met de grote bloemen, stoer, groot, liefelijk mooi te zijn

In de warme kamer is morgen zo voorbij

Vallen de zachte roze blaadjes op de kast naast de schilletjes.


Laat morgen ook vandaag worden voor het Oekraïense meisje.

Laat morgen daar morgen blijven.............


Later M@rina!

vrijdag 17 februari 2023

The Pilgrim's Way ~ Echte liefde...........

 

Meditation- The Pilgrim’s way is een prachtig gedragen muziekstuk wat op de lessenaar staat om te oefenen voor ons aankomend concert. Verschillende partijen wisselen elkaar af zodat ik regelmatig 7 maten rust heb. In mijn hoofd tel ik de maten en met mijn voet tik ik mee op de snelheid van de handbeweging van de dirigent.

De pelgrimstocht is een lange voettocht op weg naar een bedevaartsoord en onderweg overdenk je je leven. Manlief lijkt het wel wat.

Tijdens de 7 maten rust, overdenk ik de afgelopen week en denk terug aan een bijzondere ontmoeting. Ik zag bij AH een fiets staan met volle bepakking, een fiets van een reiziger. Het is ijskoud, de zon schijnt niet en de wind is venijnig. Om in deze tijd van het jaar op de fiets te gaan reizen is moed nodig.

Ik pak een karretje en ga snel mijn boodschappen doen. Bij terug komst zie ik een klein tenger vrouwtje van mijn eigen leeftijd bij de fiets staan. Ze is druk in de weer met haar boodschappen. Vervolgens prutst ze hoezen om haar voeten om zichzelf weer reis klaar te maken.

Ik vraag of ze het niet koud heeft en waar de reis naar toe gaat. Ze is op weg naar Groningen, mijn dochter werkt in het UMCG en ik wil bij haar op visite gaan.

“Vanwaar bent u vertrokken”; vraag ik?

Vanuit Brugge, ik fiets er 3 dagen over en onderweg logeer ik bij "Vrienden op de fiets". En ja, ze heeft het heel erg koud. De zon schijnt niet en de wind is venijnig.

Misschien kunt u mij vertellen waar ik een kop koffie kan kopen en warm worden…

Het is markt en druk in de stad, het lijkt mij geen goed idee om de fiets hier zo te laten staan.

U mag wel bij mij in de keuken warm worden en een warme kop koffie drinken. 

Meent u dat, dat wil ik u wel betalen. 

Welnee, ik woon dichtbij, fiets maar mee.

Gaan we dan gezellig samen babbelen.

Tuurlijk gaan wij dat ook doen.

Samen fietsen wij naar ons huis en stappen de warme keuken binnen. Zij bekijkt de fotowand terwijl ik de tafel klaar maak en koffie zet. Wij babbelen gezellig over het leven, de wereld en onze beide dochters.

“Ik geef veel om mijn dochter, anders zou ik niet drie dagen fietsen om haar te gaan zien”; zegt Ann.

Ik roep al jaren tegen mijn dochter ik kom een keer op de fiets naar Amsterdam maar nog steeds niet gedaan. Drie dagen heen en drie dagen terug, ik vind het een Pelgrimstocht.

Ann geeft mij een dikke pakkerd voordat ze op de fiets stapt. Ik zwaai haar uit en beloof haar om nu echt eens op de fiets naar Amsterdam te gaan.

Mijn 7 maten rust zijn allang voorbij…………….


Later M@rina!