Meditation- The Pilgrim’s way is een prachtig gedragen muziekstuk wat op de lessenaar staat om te oefenen voor ons aankomend concert. Verschillende partijen wisselen elkaar af zodat ik regelmatig 7 maten rust heb. In mijn hoofd tel ik de maten en met mijn voet tik ik mee op de snelheid van de handbeweging van de dirigent.
De pelgrimstocht is een lange voettocht op weg naar een bedevaartsoord en onderweg overdenk je je leven. Manlief lijkt het wel wat.
Tijdens de 7 maten rust, overdenk ik de afgelopen week en denk terug aan een bijzondere ontmoeting. Ik zag bij AH een fiets staan met volle bepakking, een fiets van een reiziger. Het is ijskoud, de zon schijnt niet en de wind is venijnig. Om in deze tijd van het jaar op de fiets te gaan reizen is moed nodig.
Ik pak een karretje en ga snel mijn boodschappen doen. Bij terug komst zie ik een klein tenger vrouwtje van mijn eigen leeftijd bij de fiets staan. Ze is druk in de weer met haar boodschappen. Vervolgens prutst ze hoezen om haar voeten om zichzelf weer reis klaar te maken.
Ik vraag of ze het niet koud heeft en waar de reis naar toe gaat. Ze is op weg naar Groningen, mijn dochter werkt in het UMCG en ik wil bij haar op visite gaan.
“Vanwaar bent u vertrokken”; vraag ik?
Vanuit
Brugge, ik fiets er 3 dagen over en onderweg logeer ik bij "Vrienden op de
fiets". En ja, ze heeft het heel erg koud. De zon schijnt niet en de wind is
venijnig.
Misschien kunt u mij vertellen waar ik een kop koffie kan kopen en warm worden…
Het
is markt en druk in de stad, het lijkt mij geen goed idee om de fiets hier zo
te laten staan.
U mag wel bij mij in de keuken warm worden en een warme kop koffie drinken.
Meent u dat, dat wil ik u wel betalen.
Welnee, ik woon dichtbij, fiets maar mee.
Gaan
we dan gezellig samen babbelen.
Tuurlijk gaan wij dat ook doen.
Samen fietsen wij naar ons huis en stappen de warme keuken binnen. Zij bekijkt de fotowand terwijl ik de tafel klaar maak en koffie zet. Wij babbelen gezellig over het leven, de wereld en onze beide dochters.
“Ik
geef veel om mijn dochter, anders zou ik niet drie dagen fietsen om haar te gaan
zien”; zegt Ann.
Ik
roep al jaren tegen mijn dochter ik kom een keer op de fiets naar Amsterdam
maar nog steeds niet gedaan. Drie dagen heen en drie dagen terug, ik vind
het een Pelgrimstocht.
Ann geeft mij een dikke pakkerd voordat ze op de fiets stapt. Ik zwaai haar uit en beloof haar om nu echt eens op de fiets naar Amsterdam te gaan.
Mijn 7 maten rust zijn allang voorbij…………….
Later M@rina!