maandag 9 december 2019

Je was het pareltje van de dag!


Het is een warme zomerse dag wanneer ik samen met jongste een broodje ga eten in de stad. Het is een drukte van belang voor het Lunchcafé. Hoveniers lopen af en aan met kruiwagens vol tuinafval en zanderige boomstronken. Er ligt een prachtige boomstam naast de Pick-up. “Die wil ik wel”; zeg ik tegen jongste. Het lijkt mij leuk om de stam op te leuken met ieniemienie planten in macramé hangertjes en kleine windlichtjes. Als wij uit gegeten zijn en hij ligt er nog, dan ga ik vragen of ik hem mag……… 
Bij het verlaten van het café, neem ik mijn kans waar en stap op de hovenier af. Lachend vraagt de beste man hoe ik hem mee wil nemen. Hij bied zijn hulp en de kruiwagen aan. “Het gaat ons wel lukken”; zeg ik stoer.

Jongste gaat voorop en ik pak hem achteraan bij de modderige kluit beet. Stoer zetten wij de pas erin om na een meter of tien de stam mopperend op de stoep te laten stuiteren. Het is te warm voor dit soort dingen vind jongste en ze is niet van plan zich nog verder in het zweet te werken. Bovendien wil ze haar leukste jurkje niet open halen aan zo’n lompe ruwe boomstam.

Met dat ik besluit om de fiets te gaan halen stopt er een lange blonde jongen. “Kan ik helpen”; vraagt hij met een brede smiley. Dat is toch niks waard zo. Waar moeten jullie heen. Hij zet zijn fiets neer en gooit de boomstam over zijn schouder op zijn spierwitte shirt.
Dat kan toch niet waar zijn. Die arme jongen gaat toch niet in deze hitte ons klusje klaren. Ik ben hovenier, voor mij is het pineut en hij begint te lopen. Ik pak zijn fiets en gezellig kletsend wijs ik hem de weg naar ons huis.
Het zweet druppelt van zijn voorhoofd langs zijn hals op zijn spierwitte shirt die al groezelig is geworden van het kruimelende boomschors.

In de steeg gooit hij met een forse zwaai de boomstam van zijn schouder.
Ik haal een groot glas water en een frisse doek. Een beetje ongemakkelijk sta ik het schors van zijn schouders te kloppen en de vlekken weg te poetsen. Nadat wij hem uitvoerig bedankt hebben springt hij vrolijk op de fiets.

Jongste ligt dubbel:; “mam jij altijd met je gekke ideeën”. Wat gaat hij thuis vertellen;” Die moeder spoort niet”.
Ach zoiets als stadse fratsen denk ik, hij deed het vast niet voor mij zeg ik met een knipoog……..

Al maanden ligt de boomstam achter het huis. Volgens manlief vol met boktor en niet geschikt om in huis te zetten.
Afgelopen week doe ik net of ik gek ben, ik zaag hem in stukken en sleep hem in huis. Ik knoop leuke hangertjes voor amaryllis bollen en maak er een leuk geheel van in de vensterbank.

"Boomstamjongen" nogmaals bedankt, je was het pareltje van de dag!

Later M@rina!

vrijdag 8 februari 2019

Om het te ervaren.....................


“Ik had best met Bas die op 16 stations piano speelde mee willen treinen; zegt mijn moeder”.
Waarom?
“Om het treinen beter te leren; zegt ze lachend”.
Ik wil best met je treinen hoor, dagje Rotterdam een idee? Stappen wij onderweg uit om koffie te drinken, bij de piano te luisteren en de stations te bekijken.
Leuk, maar Rotterdam, dat is echt te ver.
We gaan voor Nijmegen en maken een afspraak voor een donkerbeleving bij het Muziem.

Het is 10 over 9, wanneer ik in de motregen op de trein naar Assen sta te wachten. We hebben daar afgesproken bij hond Mannes, een enorm beeld, waar je niet omheen kunt.

“Beste reizigers wegens een wisselstoring gaan er tot 12.15 uur geen treinen richting Zwolle”………………
Het duurt niet lang of het is een kakofonie van stemmen en een heen en weer geloop van geïrriteerde reizigers.
Iets later dan afgesproken arriveer ik bij hond Mannes, mijn muttie is in geen velden of wegen te zien. Ik probeer haar te bereiken via haar 06 nummer. Bij de derde poging heb ik beet.
Ze zat op een bankje op het perron te wachten. Helaas een wissel storing geeft een perronwissel.

9.40 uur bij Mannes voor het Station Assen
Voorlopig gaan er nog geen treinen richting Zwolle. Ik stel voor om te beginnen met koffie en daarna op dit station de NS-kaartautomaat te bekijken. Wanneer wij bij de borden hardop denken duurt het niet lang of er ontstaat gekijf om mij heen. “Jullie hoeven niet over te stappen”; zegt een dame met een halve kaassoufflé in haar mond tegen ons. “Wij moeten in Zwolle overstappen”; antwoord ik beleefd. “Nee, dat moet je niet”; zegt ze terwijl er een stuk bladerdeeg uit haar mond valt.
Hoe zo, u weet toch helemaal niet waar ik heen wil.
Verbaast haalt ze haar schouders op.

Een pittig kort kapsel op leeftijd vind dat de vertraging nu lang genoeg geduurd heeft, via de informatiezuil denkt ze er korte metten mee te maken. Ze schreeuwt haar ongenoegen door de speaker. Als ze in de wacht wordt gezet deelt ze ons mede dat ze op weg is naar de vakantiebeurs.
Verschrikkelijk knalt mijn moeder eruit.
Ik heb een passe-partout zegt ze heel blij.
Nog erger doet mijn moeder er een schepje boven op.
Meneer met enorme rugzak vraagt aan moeders of ze niet van vakantie houdt. “Nee, dat is niet aan mij besteed”; antwoord ze stroef.
Dus u blijft liever bij de geraniums……
Ik zeg niks………
Een dame met een jeugdig speldje in haar grijze boblijn zegt uit de grond van haar hart;"Weet u wat pas erg is mevrouw; DE HUISHOUDBEURS".
Zo die zit.
Nou daar ga ik ook echt niet heen, kaatst moeders terug.

Gelukkig, de matrixborden komen tot leven. De treinen rijden weer.

Bij het verlaten van de trein in Zwolle wenst mijnheer met rugzak ons een fijne dag. “Waar denkt u waar ik heen ga”; vraagt hij aan mijn moeder.
Nou?
Ik ga naar de vakantiebeurs……….. om het te ervaren…..
“Gelukkig ben ik gewaarschuwd”; zegt hij lachend.
Later M@rina!

dinsdag 8 januari 2019

Het geheim......

Het is alweer 3 maanden geleden dat wij terug kwamen van een zonnige vakantie.3 weken lang hebben wij de lekkerste calorie rijke gerechten uit de Poolse keuken geproefd. Het was afgelopen zomer een dolle boel met alle calorietjes van de “home made ijs”, geurige pakketjes op de BBQ en cappuccino’s extra groot.
Aan het eind van de zomer kon ik mijn kledingkast in drieën verdelen. 1/3 kreeg ik niet meer over mijn kop of kont, 1/3 kreeg ik aan maar gaf weinig bewegingsvrijheid en 1/3 was gelukkig gemaakt van een stofje wat de afgelopen twee jaar gezellig was mee gegroeid.

Ik moet door de zure appel heen bijten en met de billen bloot op de weegschaal. Ik schrik mij het apezuur. Zo zwaar was ik na de bevalling van jongste amper. Ik moet het geheim van vriendin zien te ontfutselen. Zij eet gerust lekkere taartjes en blijft super slank. Hoe dan? Ik weet het geheim zegt ze breedlachend. 

De knop moet om. Ik wil een leven lang fit en daar hoort een gezond gewicht bij. Op facebook volg ik het linkje; “sportief afslanken”. Gemotiveerd vul ik het inschrijfformulier in en klik meteen door naar betalen. Ziezo, ik kan niet meer terug. Ik stuur vriendin een Whatsappje en deel mijn voornemen; “Het is gedaan met de cappuccino’s en ik ga afkicken van de pringles Cheese Onion”.

Ze licht een tipje van de sluier op.

Ik stuur jongste een whatsappje;"ik heb een afspraak in de sportschool. Over 5 maand ben ik 10 kg lichter, zeker weten"!
Serieus mam, dan sta je ziek mager op Schiphol.
Welnee, ik sta daar super slank mooi te zijn.

Ik ga naar mijn intake gesprek. Alles wordt besproken; Alcohol, Vlees, junkfood,
Tip 1; Porties afwegen
koolhydraten en eiwitten? Ik eet gezond en voel mij gezond. Toch is mijn BMI te hoog en de weegschaal liegt niet.
Wat is je doel vraagt de coach en wat voor cijfer geef je je motivatie. Mijn doel is minstens 10 kilo afvallen en ik geef mijn motivatie een 10+, antwoord ik misschien net iets te snel.
Ze gelooft in mij en weet zeker dat ik voor het eind van het jaar 10 kilo kwijt ben. Ik krijg de eerste tips; Minder koolhydraten en meer eiwitten.
Dat tweede bord, niet meer doen. Niet meer dan 2 stuks fruit per dag en geen halve fruitschaal zoals ik deed.

Al 3 maand sloof ik mij twee keer per week 35 minuten uit onder toeziend oog van de halve stad  De eerste weken hoor ik regelmatig; “Hé jij hier, goed bezig”. Het is best gezellig kletsen onder het zweten. En 1 troost ze zijn hier allemaal goed bezig voor het zelfde doel.

Gisteren moest ik weer met de billen bloot.
Ik heb nog precies 16 dagen om 500 gram af te vallen….
Dan sta ik ziek mager, 10 kilo lichter, super mooi slank te zijn op Schiphol.
Ik kan niet wachten………………

Het geheim…………is nu ook een beetje mijn geheim.
Later M@rina!

PS Ben benieuwd naar jou geheim!