Gezellig wordt er her en der het Sinterklaas feest gevierd. Hier
in huis merken we niet veel meer van de december
spanning. Die tijd is voorbij. Wij
hebben geen wiebelige en drukke kinderen meer in de dagen voor Sinterklaas. Ik
zit geen avonden meer achter de naaimachine voor een piepklein bruidsjurkje
voor Barbie en het Intertoys boek wordt niet meer verslonden . Geen schoentjes
meer voor de kachel met een wortel en wij ’s nachts het bed uit omdat we vergeten zijn wat in de schoen te stoppen.
Helaas komt er geen
post meer van “pakjespiet” met de sleutel naar de cadeautjes. Aan alles komt een eind. Ik heb niet het idee dat iemand hier een Sint
trauma heeft opgelopen. Het was een gezellige en spannende tijd. Na groep 6 werd het hoog tijd
om de Sint een handje te gaan helpen. Voor het eerst lootjes trekken, zelf een kadootje kopen en gedicht
en surprise maken! Er staan vandaag net zoals voorgaande jaren overal
in huis knutselwerken te drogen. In de keuken staat een bak vol behanglijm voor
papier-maché. Op de zolderkamer is een flinke bus verf leeg gespoten, helaas niet
alleen op het werkstuk. De lijmpistool gaat van kamer naar kamer en is onmisbaar in de weken voor
Sinterklaas. Het hoort er allemaal bij. Papier-maché is toch wel mijn favoriet.
Jongste daar in tegen maakt spectaculaire kunstwerken maar gebruikt bij
voorkeur geen papier-maché. Stapels kranten scheuren en smeren met de lijm is
niet zo haar ding. Ik denk dat ik wel weet waar door. Voor de verjaardag van oudste was ik een
aantal jaren geleden druk aan het papier-maché-en.
 |
| Pinata- run |
Het leek ons een leuk idee om op
zijn Mexicaanse verjaardagsfeest af te sluiten met het kapot slaan van een Pinata
die gevuld is met confetti en snoep. Ik blaas een ballon flink groot op en
begin met de eerste strookjes papier te plakken. Het begin is altijd even
lastig zodat ik jongste vraag om mij te assisteren. Ze houdt de ballon stevig vast en ik smeer hem ondertussen flink in met de
lijm en plak de strookjes krant. Jongste staat geduldig te wachten terwijl
ik vol overgave de ballon voorzien van een volgende laag papier-maché. Het moet mooi glad
zijn en goed verdeeld worden voor het beste resultaat. Wanneer ik buk om een
nieuwe krant te pakken hoor ik een flinke knal. Verschrikt kijk ik omhoog want
de knal wordt meteen op gevolgd door keihard gebrul. De ballon is geknapt.
Jongste die geduldig stond te wachten brult alles bij elkaar. Ik dacht van schrik
maar ineens zie ik dat ze van top tot teen onder de smurrie zit. Haar armen
houdt ze recht voor zich uit met de stukken ballon in haar handen. De slierten
krant hangen koud en glibberig in haar haren en in haar gezicht. Het is zo’n komische gezicht dat ik alleen
maar kan lachen. Een papier-maché trauma is geboren.
Later M@rina!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten