Reanimatie geslaagd........

Vorig jaar kreeg jongste op haar verjaardag een heel klein inimini hamstertje. Piepjong,  net oud genoeg om het nest te verlaten.  Monster zo heet ons mini hamstertje. Ze is de opvolgster van Hamtaro 1, Hamtaro 2, Moppie en Squerreltje. Hamstertjes zijn kleine kwetsbare diertjes die niet ouder worden dan een jaar of drie. Ons hamstertje groeide in no time op tot een slimme, pittige en zeer lenige monsterlijke hamster. Haar kooi zo goed als nieuw zit ondertussen geen spatje verf meer op. De ringen waar de buizen mee aan elkaar sluiten worden steeds verder af geknabbeld.  Monster is een talentvolle acrogym hamster.  Ze springt omhoog en hangt aan de spijlen alsof ze Epke Zonderland wil verslaan. Met haar kleine pootjes zien wij haar de kooi openen alsof wij naar de tekenfilm ratatouille zitten te kijken. Wanneer manlief ’s avonds vergeet met een wasknijper de kooi af te sluiten neemt ze haar kans waar. Een halve meter boven de kooi zien wij ’s morgens een klein koud hamstertje aan het behang hangen. Een vervelende bijkomstigheid is dat ze tijdens haar oefeningen ongelofelijk veel herrie maakt. Wanneer wij haar aaien over haar pootje in de hoop dat ze stopt of dat ze zich laat vallen blaast ze met een snerpend geluid als een jonge kat. Dat was de reden om ons hamstertje geen Roos of Fleur maar MONSTER te noemen.

Monster

Afgelopen zondag was het ineens stil in de kooi. Ik neem een kijkje bij haar holletje.  Ik maak lok-geluidjes, rammel met het snoep voer maar het blijft stil. Het hooi beweegt niet er is geen hamstertje die er als de kippen bij is als er met het snoepvoer wordt gerammeld. Heel voorzichtig til ik het hooi op. Monster ligt er slap en futloos bij en ze voelt koud aan.  Van oudste krijg ik het advies rustig te laten liggen. Als hij dood gaat dan gaat hij dood. Misschien winterslaap?  Ik pak het kleine monstertje op en met mijn pink kroel ik voorzichtig door haar vachtje. Haar buikje gaat langzaam op en neer. Van een handdoek maak ik een envelop en schuif haar erin. We leggen haar lekker warm tegen een warmwaterzak. Met een pipet geef ik wat water. Elk kwartier masseer ik het lijfje.  Langzaam komt er weer wat beweging in. Ze waggelt zelfs alweer een beetje. Ik vraag oudste of hij even mijn zorg wil waarnemen. Geen probleem alleen ziet hij nergens een hamster zielig zijn.  We kruipen alle twee over de grond als we ineens met een razend tempo onder de bank Monster weg zien schieten. We zetten haar gauw terug in haar hokje. Als een gek rent ze met een enorme brok voer in haar inimini bekje rond alsof er niets is gebeurt. Ze neemt een sprong en doet haar dagelijkse oefeningen aan de spijlen. Reanimatie geslaagd. Binnen 5 minuten is ze weer helemaal terug met de klere herrie .

Bedankt mam, het was net zo lekker rustig!
Later M@rina!