Stinkbommen en spuitbussen haarverf

 De derde dinsdag in april wordt al meer dan 150 jaar in Staphorst de jaarmarkt gehouden. Alle scholen zijn die dag vrij. Wij keken er allemaal naar uit en probeerden wat geld te sparen om die dag uit te kunnen geven aan oorbellen, leuke stofjes of een beeldje voor in de letterbak. Zolang ik mij kan herinneren was het een traditie om die dag vrij te nemen zodat je met je gezin over de markt kon lopen. Een traditie die vooral voor de Staphorsters zelf leuk was. Manlief heeft na lang zeuren van mij een keer gespijbeld maar heeft zich de hele dag afgevraagd of het de zonde wel waard was.

www.museumboerderijstaphorst.nl

We gingen heen voor leuke koopjes en de gezellige ontmoetingen. De Staphorsters trokken die dag het “goeie goed” aan en de ouderen droegen voor deze gelegenheid “het zilveren oorijzer met de gouden krullen”.
 De veehandelaren zorgden voor reuring met hun handje klap en de kramen met standwerkers brachten veel gezelligheid mee.
De handelaars dronken na afloop van de handel een borrel bij Café Luten. Menigeen kwam met dubbele tong aan het eind van de middag de kroeg uit rollen.  Elk jaar kocht mijn moeder van een stuntwerker een enorme tas vol koek en snoep. Mijn moeder is een enorme zoete kauw en kon de verleiding niet weer staan. De standwerker kwam boven iedereen uit en bleef maar roepen niet 1 maar 2, niet 2 soorten maar speciaal voor u 3 soorten koek etc . Een hele tas zoete zooi voor maar 10 gulden.
Een bijzondere traditie was de verkoop van wandelstokken en gekleurde balletjes aan een elastiekje. Met het handvat van de stok probeerden de jongens de meiden te tackelen. Onder grote hilariteit van de jongens stuiterden de meiden met hun enorme rokken laag over de grond. Rood aangelopen van een beetje tegen stand bieden vlogen de meiden giechelend weg. Het enige verweer van de meiden is het balletje aan het elastiekje die ze tegen de jongens aan stuiteren om de indruk te geven dat ze het echt niet leuk vonden. Wanneer de markt rond het middaguur afliep waren er nieuwe paartjes gevormd.  ’S avonds flaneerde je met je nieuwe vrijer over de diek (Gemeenteweg loopt dwars door Staphorst)  Ik woon alweer 25 jaar 6 km verderop. Het leek mij gezellig om na jaren eens te gaan kijken of er nog wandelstokken en balletjes aan elastiekjes te koop zijn.

Terug in de tijd maar iets anders. De pure Staphorster bevolking is massaal aanwezig op de jaarmarkt. De standwerker met de zak snoep en koek is nog van de partij. Er worden geen wandelstokken en balletjes aan elastiekjes meer verkocht. Tradities gaan mee in de tijd. Tegenwoordig gooien de jongens stinkbommetjes tussen de meiden die vanzelfsprekend gillend wegrennen. En de meiden verweren zich met een bus haarverf. Talloze jongens liepen rond met gele en groene haren. Er zijn vast weer nieuwe stelletjes gevormd. 
Later Marina!