Leuk hip brilletje

Het is alweer een jaar geleden dat  wij met de apotheek midden in de verbouwing zaten.
Een totaal gestript pand waarin flink wat muurtjes werden verplaatst. Het magazijn deed dienst als noodapotheek en was denk ik niet groter dan 3 bij 5. Erg knus en gezellig met regelmatig lijfelijk contact wanneer we langs elkaar heen schuifelden. Geen verwarming en geen airco, lekker warm of steenkoud. Door het boren en vrezen was het er soms een hels kabaal met mega veel stof. Het hoort er allemaal bij. Alleen mijn oog vond het stof verre van fijn. Toen buurman dokter (1) aan de balie verscheen greep ik meteen mijn kans. Het geïrriteerde ooglid werd naar beneden getrokken en de diagnose was snel gesteld. Een ontsteking binnen 10 dagen moet het over zijn met Chloramfenicol oogdruppels. Maar eerst die lenzen eruit. Ik heb geen tijd om op zoek te gaan naar een spiegel en op gevoel haal ik ze eruit. Voordat ik er erg in heb ligt er een lens op de grond. Maakt niet uit ze zijn toch niet meer te gebruiken. Na tien dagen is het er niet beter op geworden, sterker nog ik zie slechter en het doet mega veel pijn. Buurman dokter (2) vind dat het oog door de microscoop moet worden bekeken. Het is geen ontsteking maar een virus en daar ben je een ander druppeltje voor nodig. Lenzen kun je voorlopig beter vergeten. Om de dag wordt mijn oog door de microscoop bekeken.

Nog 1 fles in de kast.....wie weet...

De korreltjes veroorzaakt door het virus slinken maar de pijn wordt niet minder. Ondertussen loop ik al weken voor gek met mijn achterlijke bril uit 2006. Ongelofelijk veel krassen op de glazen doordat de bril heeft gezworven van la naar la met ook nog eens de verkeerde sterkte. Wanneer ik ’s nachts voor de zoveelste keer mijn bed uit ga en in mijn ogen loop te wrijven vanwege de zeurende pijn valt er ineens iets heel kleins en hards op de grond. Een kleine bikkelharde lens heeft zich 8 weken lang verstopt achter mijn oogbol en zat daar heerlijk gesetteld. Door het wrijven schiet het los en geeft het een naar beurs gevoel in mijn oog. De bron van alle irritatie, ontsteking of virus ligt hier op de grond. Bij het uitdoen was de lens helemaal niet op de grond gevallen. Sufferd dat ik ben hij zat nog in mijn oog. Dit gelooft niemand. De lens gaat in een bakje als bewijsmateriaal. Wanneer ik dit in de apotheek vertel is er natuurlijk een hoop lol. Collega geeft de tip als ik de sleutel weer kwijt ben om ook even achter mijn oogbol te kijken. Andere collega mist een spijkerbroek of die ook ergens achter mijn oogbol huist. Voorzichtig probeer ik na een tijdje weer mijn lenzen. Maar bij het woord lens schiet mijn oog al in de stress. Ik heb het verprutst met de lenzen. Helaas er zat niks anders op ik moest op zoek naar een leuk hip brilletje met de juiste sterkte )-:

Later M@rina!