donderdag 25 oktober 2012
En de bloemenbroek..........
Het is eindelijk zover Herfstvakantie. Jongste gaat met vriendin ruim 4 uur in de trein voor een middagje shoppen bij de Primark in Rotterdan. Voor een luttel bedrag kun je daar uren shoppen. Volgens dochter is shoppen alleen geslaagd wanneer je aan elke arm minstens 4 enorme tassen hebt met shop zooi. Shop zooi in een grote knisperende papieren tas met een enorm logo van de populaire vintage winkel of in een klein deftig gekleurd tasje waar net een paar oorbellen of geurtje in past.
Shoppen dat is uren hoppen van kledingrek naar kledingrek. De Primark is helaas niet naast de deur vandaar dat jongste erg gelukkig werd van een stedentrip naar Londen. In het 5 dagen vullende programma langs de high light’s van Londen mocht een middagje shoppen bij de Primark niet ontbreken.
In de buurt van de Primark stappen wij uit de Metro en vragen voor de zekerheid aan de Londense meisjes waar de shoptempel is. Met een gelukzalige glimlach wordt ons de weg gewezen. Het makkelijkst is het spoor van de enorme papieren tassen met het Primark Logo te volgen. Wij lopen het metro station uit en zien na een paar honderd meter de eerste tassen voorbij komen. Het is net een speurtocht en na een kwartier zien wij de lichtreclame van de Primark. Een mega pand met een enorme brede vensterbank waarop alle vaders, broers, vriendjes zeg maar gewoon de mannen zijn geparkeerd met alle aankopen in enorme papieren zakken die al gescoord zijn.
Jongste schiet de winkel in om zich een weg te banen door alle shoppende dames.
Onze mannen bekijken de ingang en de vensterbank en vluchten voor een paar uur naar de Starbucks. Daar hebben ze betere stoelen, lekkere koffie en WIFI.
Jongste pakt een mandje en begint te laden en moeders sjokt er achter aan. Inderdaad leuke prijsjes voor hippe kleding voor de hardwerkende student of tiener die rond moet komen van kleedgeld.
Elke maat hangt er niet 1 keer maar minstens 500 keer. Dat mag de pret niet drukken. Jongste heeft het prima naar de zin. Na een half uur ben ik bang dat ik knettergek wordt van de drukte om mij heen. Om dat te voorkomen ga ik vanaf de balustrade naast andere moeders staan kijken naar de shoppende mensen onder ons. Primark heeft geen stoelen of krukjes. Ze kijken wel uit dan zitten straks alle mannen van de vensterbank verveeld in de winkel rond te kijken. Die ruimte kunnen ze wel beter gebruiken. Na anderhalf uur is winkelmand mega vol en gaan we op zoek naar een paskamer. Een tijdsaanduiding van wachttijd zoals bij de Efteling zou handig zijn geweest. Dan stonden wij nu bij een bordje: Wachttijd vanaf hier 90 minuten.
Het zijn allemaal shirtjes en jasjes. Wij zullen er gek zijn om te wachten, tussen de overvolle rekken gaan we onopvallend passen. Maar we hebben ook een broek. Een broek midden in de winkel passen is geen optie. Jongste vraagt verkoper hoe de broek valt. Verkoper denkt dat het precies volgens maat uitvalt. Jongste is eigenwijs en neemt een maatje kleiner dan normaal want hij lijkt erg groot.
Op naar de kassa met het denkbeeldige bordje: Wachttijd vanaf hier 60 minuten. 4 uur verder met 2 enorme papieren tassen met het bekende Logo aan de arm gaan wij op zoek naar de mannen.Terug gekomen in het Hotel wordt alles gepast en geshowd. Succesvol totdat we aan komen bij de prachtige bloemen broek die wij door heel Londen al hadden bewonderd op de billboard's.
Hoezo valt groot uit? Ze krijgt hem niet over de kont en nog erger de rits is kapot.
Niet nog een middagje Primark. Wij vinden een gaatje in ons schema om te ruilen en pakken het heel handig aan. Jongste gaat direct met maatje groter en perfecte rits naar de paskamer. Moeders gaat met haar liefste glimlach direct in de rij bij de klantenservice staan. Dat gaat wat minder snel. Of ik me kan legitimeren, welke pas ik heb gebruikt, mogen we die even zien. De manager komt er bij. “Dit is een toerist”. Ze bekijkt me van top tot teen. Do you have fun in London. Pfff Oh yes, people are very friendly. Ik blijf glimlachen. Er wordt wat heen en weer getetterd, ingetoetst, ze kopieert mijn paspoort. De kassa gaat open en ik krijg het geld. Dat alles voor 9 pond (omgerekend € 11.19)
Ruim drie kwartier later staan we tevreden buiten om ons programma van de dag te vervolgen.
En de bloemenbroek ………… wacht al 5 maand geduldig in de kast, ze is nog steeds niet gedragen )-:
Later M@rina
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten