Oude Oma

Afgelopen week is oudste 18 jaar geworden. Een mijlpaal! 3 volwassenen in huis, samen de auto delen, hogere verzekeringspremies en leuke gesprekken mailde vriendin. 18 jaar oud, waar is de tijd gebleven. Oude Oma zou 98 jaar geworden zijn zegt jongste. Dat is pas een leeftijd. Maar ze is al 4 jaar dood! Wel jammer, zegt jongste ze was zo lief. Mijn Oma werd oude Oma toen er achterkleinkinderen kwamen. Alle kleinkinderen waren gek met oude Oma. Logeer partijtjes en op visite gaan was een feest. Van oude Oma mocht alles niks was te gek. Af en toe moesten wij op onze hoede zijn want Opa hield niet van al die drukte. We mochten op haar hakken lopen. Wij liepen met haar peperdure bontjassen aan en hadden het liefst één van haar grote hoeden op. Oude Oma was namelijk best deftig met haar bontjassen en hoeden collectie. Op latere leeftijd ging ze reizen. Ze maakte zich de hele vakantie druk over welk souvenir ze voor wie mee zou nemen.

Ze had de oplossing bedacht. Ze kocht 13 wandelstokken met een schildje. De komende jaren hoefde ze nergens naar te zoeken, 13 schildjes kopen was voldoende. Het zou een super goed idee geweest zijn als 13 wandelstokken niet zo onhandig in de bus zouden zijn geweest. Het arme mensje is met alle stokken de bus uitgerold waardoor ze bont en blauw van vakantie terug kwam. Op zondag ging ik regelmatig met haar mee naar de kerk. Maar af en toe was ze voor kerktijd al druk aan het vlees braden geweest. Als het intochtslied dan net gezongen was fluisterde ze; ik moet even naar huis, ik weet niet meer of ik het vlees heb uit gezet. Net voor de preek schoof ze weer gauw aan in de kerkbank. Oude Oma hield van kokkerellen. Elke week knipte ze op zaterdag het recept uit Trouw. Ze probeerde van alles uit en noemde haar koken dan lekker smousen. Zweedse Schotel en Lever met pruimen waren haar favoriet. Deze oude Oma kon de lekkerste boffer bakken. We mochten alles zelf doen: de ingrediënten afpassen, alles bij elkaar mengen, roeren en alles in de boffer pan doen. We likten stiekem het beslag van de pollepel, tot oma het zag en riep: „Toe nou jú, ik he straks niks meer over!”

De boffer pan ging in de snelkookpan met water op de elektrische kookplaat. In mijn beleving stond die urenlang te pruttelen tot zelfs de keukenramen beslagen waren. In de tussentijd zaten we in de keuken op een krukje te kletsen en luisterden we naar het geborrel van de pan. Eindelijk was de boffer klaar en ging er een dikke laag echte boter met bruine suiker op! Soep met boffer stond er dan op het menu. Heerlijk. Oma heeft haar laatste jaar vlakbij ons in het verzorgingstehuis gewoond. Soms herkende ze me wel maar soms ook niet. De boffer pan staat bij ons in de kelder en af en toe bak ik er eentje. Toen ik tijdens een bezoek een stukje voor haar mee nam was er even een blik van herkenning: Ha Lekker, wat zit er ook alweer in. Volgende week in de Herfstvakantie halen we de boffer pan maar weer eens te voorschijn. Als de pan dan ruim een uur in de grote pan op het vuur borrelt denken we weer even terug aan de hoedjes en de verkleedpartijen bij oude Oma. Oma is dood, alweer 4 jaar. In mijn gedachten nog altijd volop aanwezig. Mijn lieve oude Omaatje! Later M@rina. zie ook : 06 12 2008, Heimweekeuken in Trouw http://www.trouw.nl/tr/nl/4324/Nieuws/article/detail/1191107/2008/12/06/De-Boffer-van-oma-Dijkstra.dhtml