Ik oefen nog even door

Om mijn ouder wordende lichaam een beetje soepel te houden is een beetje beweging niet verkeerd. Na de zomervakantie heb ik daarom geprobeerd de draad weer op te pakken. Het mooiste zou zijn één keer per week Tacoyo, een uurtje stevig door zwemmen en als het ff kan nog even op de loopband.Voorzichtig vertel ik mijn omgeving dat ik op de loopband mijn uiterste best doe en al op de 4 km zit. Maar ja 4 km is nog lang geen 4 mijl.Toen de inschrijving van de Cityrun* startte, sms’te buuf meteen of ze mij mocht inschrijven. Nou doe nog maar even niet zover ben ik nog lang niet. En in dat weekend staat al een bruiloft en familiefeestje gepland. Daar past de Cityrun niet echt bij. Ik heb natuurlijk wel de buuf, vriendin en talloze anderen flink aangemoedigd toen ze zich zwetend door een te warm stadje naar de finish worstelden. De Cityrun ligt alweer even achter ons en de diehards zijn in training voor het grote festijn, de 4 mijl van Groningen.

Rondom mij wordt flink getraind en gesproken over de hardloopschema’s volgens Evy. Ik zwoeg stug door op de loopband en hoop dat mijn 4 km ooit nog eens 4 mijl gaan worden. Het wordt nu tijd dat ik door de stad ga hobbelen om te wennen aan een beetje tegenwind. Volgens collega is buiten lopen niet altijd een pretje vooral als je er een beetje “gezet” uit ziet. De voorbijganger op de fiets denkt dat hij je een hart onder de riem moet steken. Kom op meid, je kunt het! Moedig van je hoor! Deze collega weet zeker dat ze dat niet tegen je zeggen wanneer je geen gram vet te veel hebt. Tja daar moeten we dan ook maar door heen. Afgelopen vrijdag werd het al een beetje schemerig toen ik mee ben gegaan met buuf en vriendin. Een rondje van 6 km rond de stad is het plan. Buuf en vriendin lopen parmantig voorop en ik hobbel er achter aan. Ze hebben een mooi regelmatig pasje en de ademhaling keurig onder controle. Naar adem happend doe ik mijn uiterste best. Vriendin roept; door neus ademen. Hoe doe ik dat ik adem nooit door de neus. Adem 5 tellen vast houden roept vriendin nu. Vast houden? dat gaat niet goed komen denk ik. Onder begeleiding van Evy* met een muziekje erbij gaan buuf en vriendin vrolijk verder. Pff het valt niet mee. Stoepje op stoepje af, kruising over, tegenliggers op de stoep, even achter elkaar en we gaan weer door. Volgens dochter zijn mijn sportkleren not done. Ik zou in ieder geval een wat strakker broekje aan kunnen trekken of doe in ieder geval een string aan zegt dochter. Je ziet er niet uit mam. Nee dat denk ik ook niet met mijn haar in de war en een hoofd als een tomaat. Gelukkig weinig bekenden in Town de meesten zitten voor de buis of zijn lekker aan het shoppen. 1 km zegt vriendin. We hebben 1 km gelopen, ik dacht minstens 2. We houden moed en we zijn voorbij de 2 km. Nog een stukje en er komt een prachtige kruising. Wat doen we rechtdoor op naar de 6 km of links af en 2 km terug naar huis. Aangezien ik de andere dag een team uitje organiseer en zo fit als een hoentje wil zijn roep ik naar buuf; ik steek hier af. Vriendin roept zolang je nog kan praten ben je nog niet dood! Klopt helemaal en dat wil ik ook niet, ik wil morgen fit zijn. Moeten we met je mee gaan roepen ze. Nee zeker niet, ga vooral door met jullie programma. En heel erg bedankt dat ik met jullie mee mocht hobbelen hijg ik. Buuf roept dat ze trots op me is en me erg stoer vond dat ik mee ging. Ik groei weer een beetje ik ben tenslotte 20 jaar ouder dan buuf en vriendin. De 4 mijl van Groningen mailt mijn beste vriendin, er is nog één plaatsje of ik nog mee wil? Sorry ik kan niet, oudste wordt 18 en dat gaan we vieren (-; Vanaf deze plaats buuf en vriendin, lieve vriendin, broer, collega’s en alle andere 20.000 lopers heel veel suc6 14 oktober in Groningen! Ik oefen nog even door! Later M@rina!