Daar
zit ik dan. In het holst van de nacht met een beker warme melk met een anijsblokje.
Het is 03.00 uur en voor mijn gevoel heb ik de wandel4daagse al gelopen. Ik
blijf maar draaien en woelen. Het lukt mij niet om in slaap te komen. Vanaf
vorige week zit, lig en hang ik in de lappenmand. Ik weet ondertussen van
ervaringsdeskundigen om mij heen dat de kwaal 2 dagen en als je pech hebt 20
jaar kan duren.
Wanneer
ik woensdagavond iets op het aanrecht wil zetten val ik rechts tegen de tafel
aan. Onze keuken, niet een enorme balzaal, was behoorlijk gevuld door manlief
en oudste waardoor ik dacht dat dit stuntelen kwam door gebrek aan ruimte. Het
terug lopen naar de kamer ging niet onopgemerkt voorbij. Ik knal tegen de deurpost
en blijf hangen achter de deurklink. Ik plof op de stoel alsof ik naar beneden
stort zoals in de Free Fall van Attractiepark Slagharen. Beetje gedronken wordt
mij na geroepen. Wel ja een fles wodka wat jij.
Op
tijd naar bed, morgen fit weer op. De nacht is niet fantastisch en de morgen
begint belabberd.
Rond
een uur of 9 toch maar eens bellen met de huisarts. Een bekende doktersassistente
stem, na overleg met collega’s vertelt ze mij dat de huisarts na het spreekuur
langs komt.
 |
| 1 anijsblokje deed al wonderen.... |
Ik
blijf liggen waar ik lig met alle hulpmiddelen om mij heen.
Wat
een geluk zeg dat ik de eerste twee weken van het jaar gepoetst heb voor de
rest van het jaar. Ik hoef me niet druk te maken om rond slingerende kranten, nagellakjes
van jongste op de rand van een bloempot, nergens haarelastiekjes of half onder
de bank lege koffiekopjes. Alleen ik zie er niet uit, een opgezet wit gezicht,
haar recht op de kop, op mijn blauwe shirt ontbreekt het leuke satijnen lintje.
Dat lintje ligt al weken te wachten onder mijn stoel die bomvol met kleren ligt.
Gelukkig de fleece badjas heb ik vorige week nog uitgewassen. Wat maakt het nou
uit zegt collega aan de telefoon dat je er niet uit ziet. Heel veel ik wil er
altijd wel uitzien. Vandaag dan maar
even niet vindt zij. De huisarts komt en doet de nodige testjes. Labyrinthitis;
een evenwichtsprobleem door een ontsteking aan het evenwichtsorgaan. Alsof je
stomdronken bent. Nu 6 dagen verder, Blue Monday, de meest deprimerende dag van
het jaar viel het best mee vandaag. Aan Blue Monday Night komt echter geen einde.
Voor
de zoveelste keer schrikt manlief wakker door mijn gestommel. In bed, uit bed,
wc, slokje water, ik ben er klaar mee. Ik pak mijn badjas en ga op zoek naar
een beker warme melk en een ouderwets anijsblokje. Zou het helpen. Al bladerend
in de folders drink ik de melk op. Ik hoop dat het gauw Happy Tuesday wordt en ik zeer binnen kort gezond en wel weer op mijn fietsje richting apotheek ga.
Gatfer.....enge dingen....
BeantwoordenVerwijderen