Het heeft even geduurd...........

Nog niet zo lang geleden is ‘s lands grootste kruidenier in ons stadje verbouwd. Hij is een beetje groter en een beetje hipper geworden. Helaas is de hele inventaris door elkaar gehusseld en zijn de looppaden iets smaller gemaakt. Het gevolg is dat  ik regelmatig de 4 daagse loop omdat ik me rot zoek of dat ik in een file van winkelwagentjes terecht kom. Nog een vervelende bijkomstigheid is dat de parkeertarieven flink omhoog zijn gegaan. Gemiddeld ben ik  één á twee euro kwijt. Grotendeels ligt dat natuurlijk aan mij zelf. Direct om 8 uur de boodschappen doen bespaart parkeergeld, een goed voorbereid boodschappenlijstje scheelt denkwerk. Geen lange praatjes voor de gezelligheid is ook een ding. Regelmatig arriveer ik tegelijk met vriendin op het vroege uur die nog even zwaait als ze de kassa al passeert terwijl ik nog niet halverwege de winkel ben. Vriendin is hip. Ze gaat niet langs de kassa met de caissière maar ze scant en betaald bij de betaalpaal. Ik niet, ik heb minstens drie keer alles in mijn handen. Mijn wekelijkse boodschappen passen niet op de te korte kassaband waardoor ik heen en weer ren tussen winkelwagen en het boodschappenkratje. Als mijn laatste artikel op de band ligt zie ik aan het eind van de band een enorme stapel  boodschappen tegen elkaar aan gedrukt.  Het is hard werken en het zweet breekt me soms uit. Het lijkt wel of de caissières hun stopwatch aanzetten om te kijken hoe snel ze de boodschappen langs de scan kunnen halen. Giftig ben ik laatst gestopt met het inpakken nadat de muffin’s uit het bakje over de band rolden. Kun je een beetje voorzichtig met mijn boodschappen doen vraag ik het meisje achter de kassa. Terwijl ze razend snel door scant zegt ze; rot bakjes hé die klikken zo maar open.

De scan en de betaalpaal.

Waarop ik haar toe sis; nee jij smijt met mijn boodschappen en ik wil dat je daar mee stopt.  Dit was voor mij de druppel. Ik ga geen boodschappen fitness meer doen bij de AH.  Ik ben duidelijk geen trendsetter maar een trendvolger maar het wordt tijd voor scannen en een boodschappenlijstje. De eerstvolgende keer kijk ik van een afstandje toe hoe men de scanner gebruiksklaar maakt.  Ik sta even te klungelen maar na 5 minuten vlieg ik door de winkel met in mijn ene hand het boodschappenlijstje en in mijn andere hand de scan. De boodschappen geef ik meteen een goed plaatsje in mijn mee genomen kratje en op de scan zie ik meteen de prijzen van de artikelen. Af en toe schrik ik van de prijs zodat ik het gauw terug zet in het schap. Wanneer alles op mijn lijstje is afgevinkt ga ik naar de betaalpaal. Na het pinnen wandel ik heel relaxed de winkel uit. Dat ik dit niet eerder ben gaan doen. Laat nou sinds kort het eerste uur parkeren gratis zijn. Wat zal ik een tijd en geld overhouden in 2014 door het bewust boodschappen doen en het gratis parkeren!
Het heeft even geduurd maar ik ben overstag.

Later M@rina!