Mogen wij.......vraag ik...

Wanneer ik afgelopen week s’Lands grootste kruidenier binnen stap zie ik hem lopen. Een keurige meneer, onberispelijk in de kleren en altijd keurig gekapte haren. Ik ken hem alleen van gezicht. Het is alweer een tijdje geleden dat ik deze meneer bij ‘s Lands grootste kruidenier bij de klantenservice ontmoette. Als derde in de rij stond ik samen met een bescheiden dame met een kleurige hoofddoek keurig op mijn beurt te wachten. Diegene die aan de beurt is heeft nogal wat noten op haar zang.  Een postzegelvelletje, een bloemetje maar welke kleur, een staatslot maar welk eindcijfer? Wij kijken elkaar af en toe aan maar wachten geduldig. Een flinke hoestbui doet haar aan haar sigaretten herinneren. Je zou maar zonder komen te zitten. Er komt geen eind aan. Wanneer ze eindelijk wil afrekenen komt een keurige meneer met zijn armen vol shampooflessen aan lopen. Hij loopt langs de rij bij de kassa om zich bij de klantenservice te voegen. Ze zijn bekenden van elkaar, meneer wurmt zich tussen de mevrouw met de kleurige hoofddoek en mij door om met haar een praatje te kunnen maken. Of Mevr ook van de partij is op het feest van gezamenlijke vrienden.  Mevr vraagt zich af of de buren van de vrienden ook zijn uitgenodigd. Met een veel betekende blik kijken wij elkaar aan. Wij denken dat dit een soort “voorkruip  truc” is.

Sigaretten, TNT, bloemen, klachten, maar geen shampooflessen! 

De kassière vraagt de aandacht terug zodat mevrouw gaat afrekenen. Wij staan op scherp. Mevrouw is klaar, ze pakt haar spullen en zegt ons beleefd gedag. De keurige meneer laat zijn flessen op de balie vallen en pakt zijn portemonnee erbij. Bent u de volgende die aan de beurt is vraagt de kassière?  Verbaasd kijkt hij haar aan, ja ik wil dit even afrekenen. De mevr met kleurige hoofddoek steekt haar wijsvinger omhoog maar ik kan mijn mond niet houden; U mag afrekenen nadat wij tweeën dat gedaan hebben zeg ik tegen de keurige meneer.

Dat verrast  mijnheer en draait zich een halve slag om. Zo zo, de vrouwtjes van tegenwoordig krijgen praatjes, de vrouwtjes van tegenwoordig weten wat ze willen. Dat klopt meneer de vrouwtjes van tegenwoordig weten wel wat ze willen, dat komt omdat de meneertjes van tegenwoordig op een onbehoorlijke manier voorkruipen. Dan moeten de vrouwtjes van tegenwoordig hun mond wel open doen. Zo zo, u durft zegt meneer tegen mij. Mogen wij…… vraag ik…….. Mag ik….zegt de kassière. Woedend pakt hij al zijn flessen op en gaat achteraan staan. Wilt u aansluiten in de winkel bij de kassa. Dit is de klantenservice en geen kassa. Pardon, sinds wanneer mag ik hier niets afrekenen vraagt mijnheer hooghartig . Al meer dan 2 jaar niet meer en daarvoor mocht u het alleen wanneer  u 1 artikel had om af te rekenen.

Met grote passen beent mijnheer terug de winkel in en ziet de lange rijen bij de kassa’s. Hij gooit de flessen terug in het schap en sprint de winkel uit.

Met een grote glimlach kijken wij hem na.

Wat denkt hij wel niet de vrouwtjes van tegenwoordig………

Later M@rina!