#Durftevragen!...........

Een jaar of 14 ben ik, wanneer ik op de lapjesmarkt stoffen koop om aan de slag te kunnen gaan met naald en draad. Tevreden met mijn aankoop ga ik thuis direct aan de slag. Patronen uit raderen, stof knippen, lussen, spelden, rijgen en racen achter de naaimachine. Na 3 dagen zit de  kamer van voor naar achter en het huis van onder naar boven onder de draadjes en liggen er her en der spelden op de grond. Het resultaat mag er zijn. Al doende leert men, het is vooral goed lezen, netjes werken en uitproberen. Mijn moeder is mijn helpdesk. Doordat ze 3 middagen op het postkantoor werkt moet  ik “mijn helpdesk” af en toe telefonische om advies vragen. Wanneer het telefonische niet lukt stap ik met mijn halve naaidoos op de fiets richting postkantoor. In de wachtkamer wacht ik geduldig op mijn beurt.

Hoe maak ik een knoopsgat #durftevragen?

Wanneer er geen klanten meer zijn laat mijn moeder mij gauw binnen om mij snel uitleg te geven. Ik herinner mij een vrijdagmiddag in een overvolle wachtruimte. Ik zit al meer dan een half uur op het bankje te wachten wanneer mijn moeder mij ziet zitten. Ze heeft natuurlijk helemaal geen tijd voor dit gedoe op de drukke vrijdagmiddag. Ineens ziet ze Kleusie staan die ook handig is met naald en draad. Kleusie wil ie mien dochter eem helpen, ze komt er niet uut vraagt mijn moeder aan haar. In een overvolle wachtruimte komt ze naast me zitten en geeft mij naailes.In alle rust laat deze Staphorster dame me zien hoe het beleg afgespeld moet worden. Wat moet dat een raar gezicht geweest zijn voor de overige klanten.Dat kon gewoon in die goeie ouwe tijd. Jongste heeft van haar spaargeld afgelopen zomer een naaimachine gekocht. Op de meest onmogelijke momenten op een overvolle tafel  wil ze ineens aan de slag met naald en draad. Met het gevolg dat de machine vastloopt en er flink wordt getetterd dat het een miskoop is. Onzin natuurlijk je moet elkaar (je naaimachine en jezelf) een beetje  leren kennen en alleen aan zo’n project beginnen als je de rust, de ruimte en de tijd er voor hebt. Tijdens de Herfstvakantie maken we daar maar eens tijd voor. Een gezellig dagje patronen zoeken, raderen, lussen, rijgen en racen op de naaimachine. Ik ben “haar helpdesk” maar hoe moet het nou als ik aan het werk ben. Ik zie het al gebeuren dat jongste in een overvolle wachtkamer tussen de potjes en de pillen op haar beurt zit te wachten met een halve naaidoos op schoot. Dat is niet meer van deze tijd. Misschien Facebook als helpdesk, elke vordering die we maken wordt er toch op gezet. Een foto van het werkstuk met de vraag erbij; Hoe maak ik een knoopsgat? #durftevragen! Dat is meer van deze tijd!

Later M@rina!