De kraamdagen...........

Het is alweer ruim twee jaar geleden dat ik samen met jongste op kraamvisite ging bij collega. Een paar dagen oud was haar dochtertje toen we haar gingen bewonderen. Piepkleine handjes met piepkleine vingertjes. Het gezichtje nog een beetje in de kreukels. Ongecontroleerde bewegingen met slaperige oogjes die af en toe open gaan. Wij knabbelen aan een beschuit met roze muisjes terwijl wij ondertussen luisteren naar het bevallingsverhaal. Heel even houden wij de kleine dame vast en ruiken wij het heerlijke Zwitsal geurtje. Met een vertederende glimlach gaan wij samen op de foto. Vanzelfsprekend bijt ik mijn tong af en ga ik niet mijn eigen horror- bevallingsverhaal vertellen. Daar zit de moeder echt niet op te wachten. Ongemerkt gaan je gedachten terug in de tijd. Heerlijk vond ik de kraamdagen. Ik kon het mij bijna niet voorstellen dat de kraamverzorgster na 10 dagen weer uit mijn leven zou verdwijnen. 

Bloemen, kadootjes en heel veel post!

Elke morgen zorgde ze voor een heerlijk schoon bedje. Rond koffietijd kwam ze naar boven met verse koffie en de post. De bloemen werden leuk op de vaas gezet en ze kon  heerlijk koken. Het zijn organisatietalenten. In 10 dagen tijd heeft ze 150 vriendinnen, familieleden, buren, collega’s, kennissen, vage kennissen en weet ik veel wie allemaal samen met manlief voorzien van koffie en beschuit met muisjes. Het drogen van tranen van moeder en kind is aan ze toe vertrouwd… Afgelopen weekend hadden wij voor het eerst een kraamfeest. Oudste nichtje heeft een zoontje gekregen.  Het is ons eerste achterneefje. En niet onbelangrijk het is het allereerste achterkleinkind van de familie. Wij hebben een trotse overgrootopa en overgrootoma. Een kraamfeest is helemaal nieuw voor ons en wij zijn benieuwd hoe dat in zijn werk gaat. Op een prachtige locatie is het gezellig versierd met blauwe slingers; Hoera een zoon, er zijn blauwe taarten met blauwe muisjes en we snoepen lekker veel kindersnoep.

Grote broer bij klein zusje.

Het krioelt er van de kleine mensjes die heen en weer rennen met loopfietsjes, zakjes chips, elkaar aan de oren trekken en zachtjes van de glijbaan afduwen. Jonge vaders en moeders bemiddelen, troosten, wiegen en verschonen luiers. Na het feliciteren en het bewonderen van het achterneefje staan wij aan de hangtafel met de andere oudooms en oudtantes te genieten van wat wij niet meer hoeven. We hebben het over studerende jongeren, de nieuwe liefdes, het uitgaan en de huwelijksjubileum’s onder ons. Nichtje en echtgenoot showen trots hun 8 weken oude zoon aan alle gasten, nemen de cadeautjes in ontvangst en proosten met hun geliefden. Het is een drukte van belang. Heftig hoor zo’n 100 man te gelijk op kraam bezoek. Wat lijkt het lang geleden mijmer ik met schoonzus. Het is lang geleden dat wij  op ons paasbest in bed zaten met ons kleine mensje stevig tegen ons aan geklemd en ons 10 dagen lang lieten verwennen door manlief en kraamverzorgster.

De kraamdagen die zou ik nog wel eens over willen doen.

Later M@rina!