Neem dan contact op met uw arts!

Wanneer ik gisteren in de trein stap richting Groningen is het somber en regenachtig. Gelukkig staat het zonnetje in het hoge Noorden op ons te wachten. We wandelen richting het centrum en zijn verbaasd over de hoeveelheid leuke winkeltjes met hebbedingetjes. Hier kunnen we ons geld wel kwijt. Leuke gadgets voor de Minibieb bij Anna & Claras. Bij Laif & Nuver zien we een maatcilinder uit de apotheek een tweede leven leiden als vaas met een prachtige pauwenveer. Je moet er maar op komen.

Tijdens het winkelen krijg ik een WhatsApp van manlief. Wil je neusdruppels kopen….Liefst  van de Etos. Dan hoef ik de stad niet in. Waarom Etos vraagt vriendin. Die van TP lijken wel zoutzuur, die branden je neus kapot. We stappen de Etos binnen op zoek naar de zelfzorgartikelen. De zomergriep deed vorige week bij manlief zijn intrede en is nog niet zo gemakkelijk de deur weer uit te krijgen. Ik vul meteen de rest aan en zorg voor reserve.

Eén doosje Ibu, één doosje Paracetamol, 3 flesjes Xylo en 1 flesje Xylo met menthol. Dat laatste vind ik zelf net even wat verfrissender. Vriendin en collega zegt gekscherend; Mevr dat lijkt op een verslaving. Ze weet dat ik altijd neusdruppels in mijn tas heb in verband met niet mijn verslaving maar dat van een ander. Wanneer ik een sigaret ruik slaan bij mij de slijmvliezen hun vleugels uit en krijg ik pas weer lucht wanneer er een snuifje Xylo bij aan te pas is gekomen.

Wordt u klacht na 7 dagen niet minder,............

Mijn verslaving heb ik redelijk onder controle, mits ik niet in de rook van een ander verzeild raak.

Een pittige Groningse dame van een jaar of 18 staat achter de kassa en vraagt of ik alles heb kunnen vinden. Ze bekijkt mijn aankopen. Ik wacht op de vraag; Heeft u nog vragen over de producten….

Resoluut pakt ze 1 flesje Xylometazoline uit mijn verzameling met de mededeling dat ze mij niet meer dan 3 flesjes neusdruppels tegelijk mag verkopen. Pardon. Waarom; vraag ik haar. Dat is een regel, niet meer dan 3 tegelijk. Ik vertel haar dat ik net een WhatsApp krijg van manlief of ik neusdruppels mee wil nemen vanwege de zomergriep en dat we thuis met 4 personen zijn of we nu samen moeten doen. Of dat ik voor het vierde flesje naar de overkant moet. Dat hoeft niet, ze mag van haar baas wel twee transacties achter elkaar doen. Hoe bedoel je dat. Als u heeft afgerekend mag ik u de vierde alsnog verkopen. Vind je dat niet een beetje hypocriet, je weet vast veel over de werking en bijwerkingen waardoor je niet meer dan 3 flesjes mag verkopen. Haar hoofd wordt steeds roder, haar borst groter en haar lengte langer.

U mag het middel niet langer dan 7 dagen gebruiken. Meer informatie kan alleen de gediplomeerde drogist u geven. Leest u voor het gebruik nog wel even goed de bijsluiter.

Ik hoop dat deze dame de bijsluiter zelf ook eens leest, er staat toch echt iets anders………………
Later M@rina!

FF een strijkijzer halen.............

Vandaag is het eindelijk gelukt, de was is weg gestreken. Vorige week zaterdag wilde ik even snel voor een weekendje weg de kleren die mee moesten en die we dragen wilden strijken. Het strijkijzer warmde langzaam op maar koelde net zo snel weer af.  Hij stopte ermee…..

Maandag stapte ik op de fiets om 500 meter verderop naar Scheer & Foppen te gaan. Niet meer aan gedacht. Faillissement. Ik zie geen bekende verkoper maar wel een ontzielde winkel.

Sneller kan niet.....

Door naar Expert. Een volle plank met strijkijzers, dat moet lukken. Nadat ik mijn wensen kenbaar heb gemaakt bleken er twee mogelijkheden te zijn. Een Tefal net iets minder krachtig dan ik had voor €72,95 of een Philips voor €92,95 deze laatste is mooi puntig zodat ik de overhemden voortaan tot in detail perfect kan strijken. Dat puntige geloof ik wel, maar een Tefal met minder wattage dan ik nu heb begrijp ik niet. De zool wordt niet verwarmd maar de stoom komt heet naar buiten legt hij uit. Minder kans dat je je brand, niet dat u uw hand er zonder meer op kan leggen want hete stoom is ook niet mis. Als ik er nu twee koop heeft u dan een leuke aanbieding, mijn oudste is ook op zoek. Verkoper googelt op zijn IPhone en komt tot de conclusie dat €72,95 al een koopje is. Bovendien het is de laatste, komt ook niet terug, vernieuwing hé, niet bij te benen.

Buiten gekomen pak ik het Blokker foldertje van deze week uit mijn tas. Er staat een aanbieding van Tefal in van 2600 watt zo één als ik had voor €69,95.

Bij de winkel aan gekomen hangt het plaatje uit de folder voor een leeg schap.

Woensdagmiddag komt de nieuwe voorraad, ik mag reserveren. Als ik online voor 22.00 uur bestel heb ik hem morgen in huis? Wat uw eigen dorp u biedt....... ik kom wel langs.

Wanneer ik donderdag de Blokker binnen stuiter runnen twee mensen de Toko.Terwijl de verkoper een broodrooster gaat halen voor een echtpaar op leeftijd vraagt een jonge vader op de speelgoedafdeling zijn hulp. Snel opent hij in het voorbij gaan de vitrine voor een Mevr. waar van de krulborstel het heeft begeven. Waardoor een dame in scootmobiel begint te tetteren dat ze niet voor Jan met de korte achternaam staat te wachten. Een hoogzwangere dame gaat op een wasmand zitten wachten die het gelukkig niet begeeft. Haar twee minimensjes vermaken zich prima door schoolbekers uit het schap de rolstoel helling af te laten rollen. Nadat de hoogzwangere dolgelukkig met een oor thermometer naar de kassa gaat ben ik aan de beurt. Ik wil graag een strijkijzer. Heeft u een keuze kunnen maken. Ik wijs naar de aanbieding. Terwijl hij mij passeert op weg naar de volgende klant geeft hij mij snel de doos. Ik zou maar een vraag stellen.

Even een strijkijzer halen……..ik ben bijna een week verder.

Ik doe alles via Bol.com verteld vriendin. Voor 23.00 uur besteld, de andere dag in huis, prima garantie!

Geen gek idee.

Later M@rina!

Tijd om te stoppen......

15 jaar geleden was het elke dag ’s morgens voor school en tussen de middag een Pokémon strijd. Ik vond het een vreselijke animatiefilm. En wilde niet elke keer die discussie. Het was bij ons geen Pokémon op het beeldscherm. Dat gekrijs, die flitsende beelden en de felle kleuren bracht mij veel te veel onrust in huis. Een hieperdepiep gedoe.

Doe mij maar Tik Tak, Pieter Post, Wicky de Viking en natuurlijk Pipi Langkous.

Maar nu anno 2016,  Pokémon is opnieuw HOT. Ik begrijp dat ze overal zitten, in mijn achtertuin, op de molen, aan de overkant in het plantsoen, alleen ik zie ze niet en ik hoor ze niet. Zelfs het 20.00 uur journaal gaat over Pokémon. Oudste download de app. Onder het eten hoor ik hem zeggen; woww er zit een Weedle in de buurt. Mijn nieuwsgierigheid wint. Na het eten vraag ik oudste een rondleiding door de virtuele wereld van Pokémon. Hij WhatsAppt naar zijn studie genoten en verteld van zijn trauma. Ik mocht echt waar nooit naar Pokémon kijken en nu wil mijn moeder met mij door de stad wandelen op zoek naar Pokémon.

Kleed je onherkenbaar en claim een psychologische schadevergoeding is het advies van de jongens.

Hij gaat mee, samen lopen wij met onze iPhone in de handen een route. Onderweg krijgen wij aanwijzingen van bosjes en gebouwen waar ze kunnen zitten.

Schuinoverbuurvrouw fietst ons voorbij op weg naar de kapper. Gezellig zijn jullie roept ze naar ons. Versta ik dat nu goed. Gezellig zegt ze nog een keer dat jullie naar elkaar WhatsAppen tijdens het wandelen. Dat doen we niet roep ik terug. Zeker Pokémon, jij bent toch niet zo gek omdat te gaan doen. Nee, nou ja eigenlijk wel.

We scoren een Pokémon om de hoek bij het Staphorster vrouwtje, er lopen net twee meiden giechelend weg. Een Fries echtpaar komt aan gefietst en vraagt of we van Pokémon zijn. Zij komen voor het Staphorster vrouwtje. Wij wandelen verder langs molen de Weert waar ergens een Pokémon in de bosjes moet zitten. Op ons schermpje zien we dat we bij Ogterop flink kunnen cashen. Aangezien er een schip met zure appels onderweg is wil oudste eigenlijk wel terug naar huis. Zijn scherm laat net 3 mega schilderijen zien. Of ik die wel eens heb gezien?  Hoe goed ken je je stad, nu willen wij het weten ook. Bij wokplaza is het een drukte van belang, ahhh er zit een pokémonnetje bij de leeuw. Wij vangen hem, het gaat goed met ons.

Het begint te druppen, we moeten flink doorlopen om droog thuis te komen. We zien dat tijdens onze wandeling iemand een dingetje van de molen heeft gemaakt. Daar komen allerlei dieren op af zodat we opnieuw kunnen cashen, zullen wij…..

Oudste vindt het wel genoeg zo. Tijdens onze leuke stadswandeling van bijna 4 km hebben wij toch maar even 25 Pokémons gevangen.

Tijd om te stoppen met het schreeuwerige poppetje voordat ik verslaafd ben.

Tot later M@rina!

Tot minuutvanmarina!

De buit is binnen.......

Een jaar of veertien moet ik zijn geweest. Languit lag ik in de winkel met de knie van verkoper op mijn buik om mij in de broek van mijn dromen te wurmen. Vanuit ons dorp gingen we naar Vet in de Hoofdstraat. De verkoper was een leuke hippe vent die je met plezier in je broek hielp. Ik had mijn zinnen gezet op een rode ribcord met aan de zijkant een wit biesje er tussen uit gestikt.

De broek moest zo strak mogelijk worden gekocht zodat hij tijdens het dragen niet te wijd en vormloos werd. Na een rondje wasmachine was het een hele operatie om je lijf weer in de broek te worstelen. Kaarsrecht trok mijn moeder mij omhoog, bijna planking op de fiets naar school en als je naar de wc moest zag je de striemen op je benen staan. Dat mijn moeder dat goed vond.

Afgelopen zaterdag zag ik een grijze broek met een zilveren opgestikt biesje. Ik kreeg een déjà vu. Anno 2016 geen strak model maar een beetje baggy. Ik heister mij in de broek en voel mij helemaal hip en happy. Ik vraag of ze de broek achteruit wil hangen, thuis ligt nog mijn persoonlijke korting bon van €12,50 die ik graag wil verzilveren. Geen probleem. Ik sjees gauw naar huis.

In nog geen tien minuten ben ik terug om af te rekenen. De caissière vraagt mijn postcode. Het klantensysteem hapert een beetje zodat ze nogmaals mijn postcode vraagt. De pas mag erin en ik toets mijn pincode in. Blieb….ships dat was mijn postcode die ik intoets. De transactie wordt afgebroken en ik haal de pas eruit. Ik mag opnieuw. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Nu weet ik mijn pincode toch niet meer.

Het was even zoeken...de rode broek.....

Ze breekt de transactie af en raad mij aan een rondje door de winkel te wandelen. Nu weet ik dat ik bijna hetzelfde nummer heb als een familielid. Als ik in de gezinsapp nu even om hulp vraag……1 cijfer verschil, ik weet het weer. Tenminste….BLIEB….poging 2 onjuiste pincode u heeft nog 1 poging over. Ik fiets nog een keer naar huis want die broek wil ik hebben. Thuis gekomen liggen ze dubbel. 50+ dan begint het. Ik fiets weer terug naar de winkel met het pasje van manlief en de pincode op mijn hand geschreven.

Ben je er al weer, jij kan ook geen afscheid nemen zegt het zaterdag meisje vrolijk. Na het pinnen neem ik mijn mooie broek in ontvangst, wens iedereen een fijn weekend en loop al piepend door de poortjes.  Pieuww Pieuwww in no time ben ik voor de vierde keer bij de kassa. Zo’n mega alarmknop op mijn achterste zit vast niet lekker. Thuis gekomen adviseren mijn mannen om het nog één keer te proberen met het nummer wat manlief bijna zeker weet.

PATS u pasje is geblokkeerd!

De buit is binnen nu nog zorgen dat mijn pasje het weer gaat doen.

Later M@rina!

Vrije apotheekkeuze noemen ze dat!

Wanneer ik bij de cadeau winkel wordt verleid door een jurkje vertel ik dat ik jarig ben en dat dit het perfecte feestjurkje is. Bij het afrekenen stopt hij, heel lief, een bon voor 20% korting op mijn volgende aankoop tussen het jurkje. Thuis gekomen ligt er een handgeschreven felicitatiekaartje van de kledingzaak om de hoek op de deurmat! Klantenbinding noemen ze dat. Dat is marketing zegt jongste die Fashion en Management studeert. Tijdens de koffie hebben wij het er over, dus de marketing werkt. In deze tijd van moordende concurrentie en webwinkels moet je als ondernemer extra je best doen.

In de apotheek is het niet anders. Wij mogen geen 20% korting op medicijnen geven of gratis een doosje paracetamol schenken bij aankoop van een tube Midalgan.

Hoe zit dat nou; vroeg gister een cliënt aan de balie…….Ik kreeg een brief om mij over te schrijven naar een andere apotheek. Dat wil ik helemaal niet, wat zijn de regels eigenlijk? 

Hoe maken jullie reclame?

Toen ik 28 jaar geleden begon hadden wij te maken met Particuliere en Ziekenfondspatiënten. De recepten van Particulieren werden in kleine mapjes op alfabetische naam volgorde van cliënt opgeruimd zodat ze gemakkelijk terug gezocht konden worden.

De ziekenfonds recepten werden per dag op receptnummer op geruimd in een archiefdoos.

De particulieren waren de Koningen en Koninginnen van de apotheek. Ze mochten zelf weten naar welke apotheek ze gingen en ze hadden de luxe dat de herhalingen via het uitgeschreven recept mocht gaan.

De ziekenfondspatiënten hadden te maken met een vaste apotheek. Via het ziekenfonds schreef je je in bij een apotheek. Per cliënt kreeg de apotheek een jaarvergoeding. De naam van de apotheek stond vermeld op het ziekenfondspasje. Wisselen van apotheek ging via de wijzigingskaart aan je polis blad. Niets digitaal of telefonische, het ging via de postbode naar de postkamer van de zorgververzekeraar. Wekelijks kregen wij een lijst met aan en afmeldingen die wij handmatig moesten verwerken.

Er is heel wat verandert door de jaren heen.

De apotheek staat niet meer vermeld op de zorgpas.

Aardig toch?

We zijn allemaal verplicht verzekerd!

En sinds 1 januari 2006 mag je zelf weten naar welke apotheek je gaat.

Stel dat je in Utrecht woont en in Meppel werkt, tijdens de lunchwandeling mag je gerust je medicatie bij de apotheek om de hoek van je werkplek halen.

Het is wel handig om je medicatie-overzicht mee te nemen in verband met de medicatiecontrole. Er gaat een passanten fax naar je eigen apotheek zodat de medicatie bewaking optimaal blijft.

Hoe zit het nou met de marketing van de apotheek?

Wie zaait zal oogsten!

De medewerkers van de apotheek zijn het visitekaartje!

Wij assistenten moeten onze stinkende best blijven doen zodat de cliënten blijven kiezen voor de apotheek waarvoor jij werkt.

In de brief waar cliënt het over had staat de volgende zin;
Wij zijn vanaf dan de apotheek waarmee uw huisarts verder gaat....................  

De Cliënt is de baas, hij mag gaan en staan waar hij wil!

Geen ziekenhuis, huisarts, tandarts, buurtzorg of wie dan ook mag jou verplichtten om naar een bepaalde apotheek te gaan! 

Vrije apotheekkeuze noemen ze dat!
Ga vooral naar de apotheek waar je je thuis voelt!

Tot later M@rina!

Pure rijkdom......

Nog maar een paar dagen en het is zover.

Het lijkt nog niet eens zolang geleden; dat ik het ouderlijke huis verliet, ging trouwen, er kindertjes kwamen en mijn 30^ste verjaardag vierde. Een geweldige leeftijd vond ik dat. Als dertiger sta je met beide benen stevig in het leven. Een jonge moeder die de wereld van speeltuintjes en diverse clubjes ontdekt.

De tijd vliegt, de basisschool is alweer bijna verleden tijd als de dertiger een veertiger wordt. Een nieuw tijdperk. De schooltijden zijn niet meer op vaste tijden en de lesroosters zijn onbetrouwbaar zodat ik regelmatig voor niets met een kopje thee zit te wachten. Net wanneer je je begint af te vragen of er iets aan de hand is komt er een sms; sorry vergeten te zeggen…….Loslaten noemen ze dat. Gewoon je gang gaan zegt een stemmetje in mijn hoofd. Mijn andere stemmetje wil zorgen, alles weten en er zijn met een kopje thee.

De Middelbare school ligt alweer twee jaar achter ons, officieel woont er geen kind meer thuis.

Nog maar een paar dagen en ik ben een vijftiger. Ik voel mij een dertiger. Als ik samen met manlief in de spiegel met felle ledverlichting kijk zie ik een bijna vijftiger. Kraaienpootjes, rimpelhanden, pigmentvlekjes om over mijn grijze haren maar te zwijgen. Lachend zegt manlief, ik loop je er tegenwoordig uit. Hoe bedoel je vraag ik verontwaardigd. Op vakantie kwam er geen eind aan je energie, je bleef maar lopen, alles moest gezien worden. Tegenwoordig stel jij regelmatig voor zullen we even ergens gaan zitten.

Bijna vijftiger…… met iets minder energie, “lach”rimpels en handen die gaan lijken op die van oude oma. Bijna vijftig worden is geen verdienste, pure rijkdom wat ik zomaar krijg.

Het was even stil op de minuutvanmarina. Niet omdat het stil was in Huize Marina. Er was genoeg zorg. Al geruime tijd was de energie van mijn zwager op. Hij trok zich er niets van aan. Alles wat nog kon is gedaan. Tot het laatst toe bedacht hij gekkigheid met zijn scootmobiel of liet zich verleiden tot leuke dagjes uit. Ondanks het ontbreken van de energie en de pijn probeerde hij van elke dag te genieten. 

Voor hem geen vijftigste verjaardag met iets minder energie, grijze haren en kraaienpootjes.38 jaar is hij geworden nog niet eens een veertiger. 

Waar heb ik het over; rimpels, grijze haren of iets minder energie. Weer een heel nieuwjaar om van te genieten en dat moeten we zeker gaan doen!

Tot Later M@rina!

Hoe durft hij....hij moet wel een erg goede reden hebben...

Gisteravond ging de telefoon. Oudste belt. De meestal korte berichtjes gaan veelal via Whatsapp. Als hij belt dan is er wat. Na een gezellige avond waar hij lekker gekookt had voor zijn “andere moeder”, mijn schoonzus kwam hij terug in het studentenhuis. Bij binnenkomst ziet hij dat er ongewenst bezoek is geweest. Zorgvuldig is zijn kamer door zocht op zoek naar geld en waardevolle spullen. Wat een kater. Terwijl je de hele dag hard aan het werk bent is iemand op zijn dooie akkertje je kamer aan het doorzoeken. De politie is onderweg en de huurbaas is op de hoogte gesteld.

Wij kennen het gevoel maar al te goed. Jaren geleden gingen wij samen naar de schouwburg. Een vriendin kwam oppassen. Wij waren nog maar goed en wel weg toen oudste begon te spugen. Wat was ze blij toen we rond elven weer thuis kwamen. Emmers vol met dekbed overtrekken en lakens stonden op mij te wachten. Manlief draait snel de achterdeur op slot en we sprinten naar boven om het zieke vogeltje te troosten. Rond middernacht wordt ik ergens wakker van, is het de wasmachine of is het de droger? Ik zie niets bijzonders.

Hij moet wel een erg goede reden hebben....

Wanneer ik beneden naar de wc ga zie ik de kamerdeuren open staan. Door een kier vallen mij de open staande laatjes van het dressoir op. Wat zou manlief gezocht hebben. Ik duik mijn bed weer in voor nog een paar uurtjes slaap. Rond half 7 worden we gebroken wakker van de wekker. Manlief loopt slaapdronken naar beneden op zoek naar zijn agenda. Vanuit de kamer roept hij wat ik gezocht heb. Je kan de laatjes toch gewoon dicht doen, de kachel joelt van alle openstaande deuren. In een schok zit ik rechtop en ren naar beneden. Heel slim de gangdeur is klem gezet met de kastdeur van de kamer en suite. Daar stond waarschijnlijk de gluiperd mij te begluren op de wc. Alles is door zocht. Op de tafel ligt de laptoptas vol gestopt met kleine dingen. Mijn tasje staat gewoon op tafel. Toch niet helemaal gewoon, tot op de laatste cent is mijn portemonnee leeg. Het colbertje over de stoel mist de prachtige vulpen en de video camera naast de tv met de sinterklaasfilmpjes van 2 dagen eerder ligt er ook niet meer. Hij is gestoord door mijn wc bezoek. Via de achterdeur is hij weer verdwenen zoals hij is gekomen. Onderweg heeft hij genoten van een blikje drinken uit mijn koelkast. We zijn behoorlijk van slag. Terwijl je slaapt, loopt iemand in je huis te snuffelen.

Wanneer iemand mij in de dagen erna iets te lang aan kijkt denk ik meteen zou hij…….

Oudste belt, de politie is weg, ze waren heel aardig, ze vonden zijn 3D printer cool.

Junkies die snel geld nodig zijn. Hij moet een lijst maken van wat hij mist.

Verder? Ja wat verder…… tis weg, gewoon weg…..

Hoe durft hij aan de spulletjes te komen van mijn hardwerkende student!

Hij moet wel een erg goede reden hebben……..

Later M@rina!