Een dag vol contrasten...

Minstens drie keer druk ik de wekker uit voordat ik mijn bed uit spring.

Ik lig te luisteren naar het “Mereltje” die een tuin concert geeft.

Mijn gedachten gaan naar de dag die nog voor mij ligt.

Het zonnetje schijnt fel naar binnen, een prachtig begin van de dag.

Ik gooi de trolley op bed en zoek zorgvuldig mijn kleren uit.

Niet te uitbundig maar gekleed, misschien een beetje stemmig.

Gemakkelijke kleding om in te reizen, beetje fashion voor bij de presentatie en feestelijke kleding voor bij de diploma uitreiking.

Eerst een mooie bloem uitkiezen, om mee te nemen, naar de dienst.

Heel speciaal voor haar, een laatste prachtige kleurrijke bloemengroet.

Ze hield van bloemen, van haar gezin, van de mensen om haar heen,

van het leven, van ervoor gaan, niet van zeuren, wel van lachen.

Vandaag nemen wij afscheid van haar.

Buiten raast de wereld, binnen horen wij zorgvuldig gekozen muziek.

De mensen die haar lief zijn vergezellen haar op haar laatste reis.

In de kerk zeg ik haar stilletjes gedag.

Het spijt me dat ik niet mee kan gaan.

Ik stap in de auto en rij naar de hoofdstad waar jongste op mij wacht.

Na een flinke rit parkeer ik de auto bij de flat in Noord.

Ik stap in de warme volle bus richting Centraal.

Op het station baan ik mij een weg door de mensen op zoek naar koffie. Verder lopend naar de metro lees ik het whatsappje van jongste. “Mam, het maakt niet uit welke metro je neemt, ze stoppen allemaal op het ”Weesperplein”.

De pianoman...hij maakt mij zo blij......

Op de borden lees ik; Noord, Gaasperplas, Gein, Zuid, hoezo allemaal.

Ik heb geen tijd om verkeerd te reizen en ga op zoek naar bevestiging.

Ik wacht netjes tot een GVB medewerker uitgepraat is en stel mijn vraag.

Het antwoord is kort maar krachtig: “Alles!”

Aha, toch, het maakt dus niet uit welke metro ik neem…...

"Mevrouw, verstaat u Nederlands", ik zeg u: Alles".

Verschrikt kijk ik meneer aan. Versta ik Nederlands?

Ja ik versta Nederlands, alleen kan ik even niet zo goed denken.

“Alles, u verstond toch Nederlands”?

Meneer ik heb een verdrietige dag gehad, 1 ½ uur auto gereden, daarna de bus gepakt en ben nu op zoek naar de juiste metro. Ik stel vriendelijk een vraag.

Mevrouw ik zeg u heel gewoon: Verstaat u Nederlands, alles betekent alles!

Ik bedank en loop weg.

De woorden; “Verstaat u Nederlands” galmen na in mijn hoofd.

Ik loop door de school op zoek tussen een hoop vrolijkheid naar jongste.

Het contrast vandaag is groot, heel groot.

Jongste neemt afscheid van haar school met de prachtige trap, het weeflokaal, van haar docenten, mede studenten en van het student zijn.

Een afscheid en tegelijkertijd op weg naar een nieuwe uitdaging.

Het is feest zegt vriendje.

Klopt het is feest.

Mijn tranen zitten hoog.

Ik moet flink slikken om niet keihard te gaan huilen.

Niet nu.

Het is feest.

Een dag met uitersten.

Een dag met een lach en een traan.

Later M@rina!