Gelukkig is het geen dildo zegt ze giechelend............

Mijn oog valt op een paar grijze muiltjes met een zacht voetbedje en een zooltje van jute met een leuk zilverdraadje. Ik scrol door, schoenen genoeg, maar toch….net niet dat model...net niet die kleur. Cookies begrijpt mij, wanneer ik een blik op mijn iPhone werp komt het muiltje steeds voorbij. Stel dat ze niet zo leuk zijn, niet lekker zitten…ze kunnen altijd retour. Het volgende bezorgmoment is maandag tussen 18.00 uur en 21.00 uur. Ik geef Zumba ervoor op en zit geduldig te wachten op de bezorger. De deur naar de gang staat open en de muziek op zacht, stel je voor dat ik de bel niet hoor.

De tijd verstrijkt, het wordt een latertje, 20.55 uur raadpleeg ik Track & Trace; “Bezorgd om 18.45 uur op nummer x”.

Mijn muiltjes zitten fantastische!

Het zal toch niet waar zijn, wie woont daar? Op nummer x is niemand thuis, om 22.30 uur floept het licht aan, het lijkt mij geen goed idee om op dit late tijdstip naar mijn muiltjes te vragen. Dinsdagmorgen gooi ik een kaartje in de brievenbus om te bedanken voor het aannemen en beloof dat ik ze dezelfde dag kom halen.

Rond de koffie, tijdens een internetmomentje zie ik een berichtje; “ik heb je roze kaartje ontvangen maar helaas geen pakket”. Mijn muiltjes, waar zijn ze?

Tussen de middag bezorgmaatschappij maar eens contacten. Telefoniste kan niets voor mij betekenen, ik ben niet de opdrachtgever, ik moet bij de leverancier van de muiltjes zijn. Er zit niks anders op dat ik mijn “gezellige klets met collega’s pauze” besteed aan speuren naar muiltjes. Opnieuw hang ik in de wacht, dit keer met een leuk muziekje en lekker snel een vriendelijke stem. Speurders worden in gezet.

Rond half 6 bel ik bij mevr. nummer x aan om polshoogte te nemen.
Samen zien wij de bezorg auto langs de straatnaamborden rijden. Ik vraag of hij “de bezorger van gisteren is”.  Ah u heeft vanmorgen iets besteld?

Nee, ik heb gisteren gewacht tot ik een ons woog.

Mevrouw doordat alle straten hier met een S beginnen doet mijn Tom Tom het niet. Ik weet waar ze zijn, ik ga ze halen. Hij schiet met zijn auto naar voren en naar achteren en scheurt razendsnel de straat uit de brug over. Die komt niet meer terug zegt Mevr. nummer x. Ik zie hem lopen op de Sastanjelaan eh Kastanjelaan?

Niet veel later verschijnt hij met een kassabonnetje waar nummer x op staat en de mededeling; ”Wanneer meneer naar zijn werk gaat brengt hij het pakket”.

Hoe bedoelt u, u stond daar toch net aan de deur, waarom neemt u het pakket dan niet mee?

Zucht….steun… ga mee dan, dan halen wij het samen op.

Lijkt mij geen goed plan. Mevr. nummer x  gaat het steeds leuker vinden, gelukkig is het geen dildo zegt ze giechelend. Briesend rijdt hij weg en komt opnieuw met lege handen terug. Verkeerd verstaan, meneer heeft op weg naar zijn werk het pakket in u tuin verstopt… achter een boompje….

Samen lopen we richting ons huis.

Zie daar staan ze…..en weg is hij.

Bedankt!

Ook voor de kennismaking met Mevr. nummer x.

Later M@rina!