We hebben nog even.............

Ze is 9 jaar en heeft een droom. De modeacademie. We hebben nog even, wie weet. Tot die tijd zitten wij gezellig samen aan tafel te freubelen met naald en draad. Ik maak jurkjes, jassen en leuke broekjes voor jongste. Jongste maakt jurkjes en tasjes van de restjes.

Ze is 11 jaar, haar verjaardagsfeestje is een workshop kleding pimpen. Zus van manlief doneert vuilniszakken vol kleding van de 4 nichtjes. Op de markt koop ik naaigaren in felle kleuren, knopen in allerlei soorten en maten, te gekke

applicaties en sierlijke biaisbandjes om de kleding een make-over te geven. Op de grote tafel staan 2 naaimachines en de oude handnaaimachine van mijn oma te wachten op de designers in spé. De vuilniszakken worden midden in de kamer leeg gekieperd en de dames storten zich op de broeken, jurken, blousjes en al wat nog niet meer. Mouwen worden beenwarmers, spijkerbroeken worden spijkerrokjes en op jurkjes worden fel gekleurde linten genaaid. Er wordt geknipt, geplakt, genaaid of het een lieve lust is. Buiten worden stoelen klaar gezet en een uitgerolde behangrol doet dienst als catwalk. Na een snelle hap gaan de dames in de make-up, lange haren worden met toeters en bellen opgestoken en een vleugje  glitter zorgt voor de finishing Touch. De muziek schalt door de buurt wanneer de ouders plaats nemen op de stoelen. Eén voor één wiebelen de dames op hoge hakken voorbij over de catwalk.

Ze weet het zeker, het wordt de modeacademie in Amsterdam.

Ze is 15 jaar wanneer wij afreizen. Stiekem hoop ik dat Amsterdam groot en kil is. Wie weet kan ik een beetje ombuigen naar Arnhem, Groningen of nog dichterbij Zwolle. De docent op de open dag wint er geen doekjes om. Hoe oud ben jij eigenlijk, waar kom je vandaan? Drenthe, jeetje, misschien kun je eerst een jaartje gaan werken. Wel een beetje jong vind u niet moeders. Pfff wat denken ze wel niet, dat wij hier onder een hunebed leven. Ze heeft toch nog een heel jaar te gaan, maar we nemen het mee mevrouw de docent.

Ze is 17 jaar wanneer ze ons uitzwaait vanaf haar leuke kamer op de derde verdieping. Ze gaat vol overtuiging beginnen aan haar droom. Ze bikkelt en gaat als een speer. Het is gezellig om bij haar op bezoek te gaan. Amsterdam is haar dorp, met haar supermarkt, met haar bus, met haar flat en haar huisgenoten.

Ruim 3 jaar later. Ik App jongste dat ik ben aangekomen in het Hotel. Vlakbij waar straks “iNDiViDUALS GEN24 Collection Presentation” gaat plaatsvinden.

Photo by Team Peter Stigter

Waar ik straks op één van de stoeltjes ga zitten luisteren, kijken en genieten. De beat schalt door de studio, genodigden zitten op hun plaats, fotografen staan paraat. De ruimte is schemer en mysterieus. Het is echt, heel echt, zo professioneel, het is professioneel. Ambitieuze AMFI studenten hebben 20 weken keihard gewerkt. Ik zit, ik kijk, ik luister en zie de meest ingenieuze, modieuze, spectaculaire creaties voorbij komen.
Het afstuderen is begonnen. She did it!
Later M@rina!