Talloze
mailtjes en telefoongesprekken verder hebben wij afgelopen week een project van
25 maanden afgesloten. Projectje “keuken”! Het is één dossier map vol aftersale
bonnen geworden.
In 2015 hakten wij de knoop door, het kon zo niet langer met de badkamer. Van het één komt het ander en zo gebeurt het dat het halve huis op de schop gaat.
Na
diverse zaterdagen brainstormen onder het genot van heerlijke koffie, bonbon en
een klein likeurtje tekenen wij september 2015 voor een fantastische badkamer en keuken.
Januari 2016 verhuizen wij met ons bedje naar zolder en met ons
campinggasstelletje voor een half jaar naar de schuur. Februari 2016 komt de vrachtwagen
voor rijden.
Op een klein paadje na is de hele keuken vol gebouwd met dozen. Eitje
voor de monteur zeggen de mannen, tis net lego, de kastjes klikt hij zo in
elkaar. De monteur die een half uur later arriveert denkt daar heel anders over.
Voordat hij nog maar een doos heeft uitgepakt, heb ik de volle laag al gehad.
Ik vlucht enorm snel naar het kantoor en hij vlucht met zijn eerste van
minstens honderd sigaretten naar buiten.
Aardig mailtje...... |
Met de telefoon aan het oor begint hij stress vol te schuiven met de dozen. Verkoper is gebeld door monteur en deze komt zo snel mogelijk om te kalmeren en op gang te helpen. Na ruim een week keukenstress vertrekt de monteur en maken wij de
balans op.
Tijdens
het afnemen van de deurtjes zie ik steeds een patroon van strepen. Ik maak foto’s
en toon ze aan verkoper. Het is zeker raar. Hij beloofd de fabrikant te sturen.
Niet de fabrikant maar een aftersale medewerker staat op de stoep met een emmer
vol schoonmaakmiddelen. Ik krijg schoonmaak les, helaas, de strepen verdwijnen
niet.
Fabrikant
krijgt opnieuw een belletje. Het tweede bezoek wordt gepland en aftersale
medewerker nummer twee staat op de stoep voor een lesje schoonmaak. We kruipen
samen nogmaals over de keukenvloer en hij reinigt de kastjes met thinner,
wasbenzine en een beroemde gele vetoplosser. De strepen gaan niet weg. Hij gaat
het regelen, tot over een tijdje, dan kom ik waarschijnlijk alle paneeltjes vervangen. Ruim
een maand later, staat nummer 1 weer op de stoep; Namens fabrikant kom ik het deurtje halen voor onderzoek.
Wanneer ik begin oktober ga mailen of er al iets bekend is verschijnt
er een doorstuurmailtje van 28 september in mijn mailbox; het deurtje is
beoordeeld... het deurtje is vies... ons advies
aan de klant is om deze hoogwaardige keuken beter te onderhouden. Helaas hebben ze
tijdens het boenen en schrobben in de fabriek de scharnieren uit zijn verband gerukt zodat er alsnog een nieuw deurtje besteld moet worden. Maandag 11 december hebben de service monteur
en ik elkaar de hand maar geschud. De keukenverkoper vind ons allang niet meer boeiend, de aftersale is een interim manager nodig. Verspilde energie.
Schoonmaakadvies |
Dat ik een rommelkont ben wist ik maar blijkbaar ook een viespeuk.
'T is maar dat u het weet.
'T is maar dat u het weet.
Later M@rina!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten