Binnen 5 weken voor de tweede keer keukenstress……

De keuken met zachtgele paneeldeurtjes die ons 6 weken geleden nog veel gezelligheid gaf had ik eind december op Marktplaats gezet. Wie niet waagt wie niet wint. Binnen een half uur was ik minstens 4 aanbiedingen verder. Voor 150 euro komen Jan & Gerrit de keuken professioneel demonteren.  Achter professionele sites huizen onprofessionele handelaars die mij bijzondere mailtjes sturen; Waarom glimt het zo? Heb je de kastjes zelf gelakt?

Tjonge, jonge wat dacht u van een brandschone keuken met hoogglans deurtjes.

Gelukkig een goed bod van een keurige dame. Met haar vriend en Engelstalige partner met enkel 1 voortand komt ze de keuken demonteren. Niet helemaal professioneel. Het is niet om aan te zien hoe de koevoet er bijna tussen gezet wordt. Mijn brandschone keuken verliest in de eerste 5 minuten haar ziel en zaligheid doordat de hoek van de ovenkast er af knalt. Twee kastjes worden van elkaar getrokken zoals je een strakke laars van je voet af rukt. Ze zijn met twee auto’s en 1 kar. De keuken is hier gekomen in 2 busjes en 2 aanhangers…….Dat wordt 3 keer een ritje in de sneeuw en gladheid richting Amersfoort. De keuken wordt langzaam leger en leger.

Na 5 weken van voorbereiding gaat de keuken vandaag geplaatst worden. Gisteren kwam de vrachtwagen voor rijden. In de stromende regen wordt alles uit geladen. Er komt geen eind aan alle dozen met kastjes en apparatuur. Alles wordt hoog opgestapeld. Dat schuiven ze morgen allemaal zo in elkaar zegt de verhuizer. Hij heeft net zoals ik met lego gespeeld, voor hem een eitje.

Vanmorgen waren de eerste woorden; waarom zijn de spullen niet in de kamer gezet. De toon is gezet. Alsof ik dit bedacht heb. Bovendien ben ik niet zo’n ochtend mens.

Stapel puzzel.......

Bij toeval zag ik gisteren de verkoper die vroeg of de keuken gearriveerd was. Ik liet hem een foto zien van een bomvolle keuken. De verkoper verzekerde mij dat 1 telefoontje naar de verkoop genoeg zou zijn voor hulp maar volgens hem is dit voor jou een eitje sis ik hem toe. Hij pakt meteen de telefoon. De verkoper komt hoogst persoonlijk in zijn keurige kostuum helpen met tillen en sjouwen. Het puzzelen kan beginnen. Bij het koffie brengen vraag ik vriendelijk net zoals bij de loodgieter, timmerman en stukadoor; lukt het………..alleen krijg ik nu geen glimlach of ja hoor…..maar hoor gemopper.

Deze meneer kent mij niet. Hij weet niet dat ik niet tegen de woorden; past niet, klopt niet, gaat niet, hoe doen we dat, kan. Mijn brein raakt behoorlijk in de stress en manlief moet het ontgelden via Whatsapp. Het lijkt manlief beter dat ik naar vriendin ga. Echt niet, dan ben ik de controle helemaal kwijt.

Dit wordt een hele lange dag….

Ik geloof er niets van dat morgen om 17.00 uur de keuken goed gevuld is met alles in de juiste volgorde op de juiste plek.

Een nieuwe keuken, dat moet een feestje zijn volgens de verkoper.

Nou niet mijn feestje……

Later M@rina!