Lezer Henriëtte had een déjà vu. Ze dacht aan onze
verbouwing van 15 jaar geleden. Die ging niet zonder slag of stoot. Ik hoop
toch echt dat het nu niet zo spectaculair verloopt.
Of…..nee…… maandag kon de aannemer niet meteen beginnen.
Dat lag niet aan hem of aan ons.
Aan het eind van de eerste op-ruim-dag heeft de zolder zelfs
ruimte voor een 2 persoons logeerbed.
 |
| Dag 2 van de verbouwing |
Kastjes en tafeltjes waar ik op uitgekeken ben waren op
zolder beland, ze staan nu weer beneden met als doel ze op marktplaats te
zetten. Ik overtref me zelf en pak mijn eigen laatste
knutselwerkjes van minstens 30 jaar geleden en gooi ze definitief weg. Eindelijk
vind ik de dieppaarse linkerhandschoen terug waarvan de rechter al minstens
twee jaar beneden ligt te wachten. Ik kom de doos met mijn stageverslagen tegen
van de Intas en de Apothekersassistente opleiding. Niks geen WORD 2016, ze zijn
met de hand uitgetypt met her en der sporen van een correctielint of een likje
typex. Geen in gescande foto’s van verbandjes en medicijndoosjes. Het is een
mega dik verslag doordat er diverse wondverbanden, snelverbanden en gaasjes
zijn ingeplakt. De handgeschreven beoordelingen lees ik nieuwsgierig
door. Hoe was ik als 17 jarige tijdens mijn stage. De eigenaar van de
drogisterij schrijft; Marina is een leuk meisje niet alleen om te zien….
Meisje? Bijdehand? In een beoordeling? Dat kan toch niet!
Waarom niet vraag ik. Je zegt niet dat iemand er leuk uit ziet, je hoort niet
te flirten met je stagiaires krijg ik terug. Flirten hoezo flirten.
Het is een beoordeling van ruim 33 jaar geleden, ik zit
nu weliswaar niet meer helemaal strak in mijn velletje maar zo’n compliment laat
mij echt niet koud hoor. Ik stop ze veilig terug in de doos en ga snel verder
met mijn opruim klus.
Stel je aan, gewoon jaloers.
Tot later M@rina!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten