Je weet wel, het liefst heel hard huilen......

Als je dit weekend wilt vluchten,  kan je ook naar mij toe komen hahaha; Whatsappt jongste mij.

Ja, ik kom 3 dagen WhatsApp ik terug

Ja? Ik vind het goed……

Wat denk je zelf, ik moet schuren, opruimen, weggooien en koffie zetten.

Mijn uitzicht......

Het is heel verleidelijk om de Blokker treinkaart uit het laatje te pakken en op de trein te stappen. Heerlijk te gaan schaatsen op het museum plein en een te calorierijke cappuccino drinken bij Starbucks. Helaas, ik kan niet gemist worden bij de verbouwing. Niet dat ik nou hard mee werk op dit moment. Ik zit met een heerlijke rozijnen stengel en een bakje druiven in mijn tijdelijke living tussen de wasmachine, wasdroger en de hardloopband waar te weinig op wordt gelopen. Verder zie ik nog honderdduizend schroefjes, talloze 3d probeersels en dozen met spullen die met spoed uit de keuken moesten. De verbouwing gaat heel voorspoedig, maar toch, dit is niet mijn dag. Ik heb het gevoel of dit mijn 3^de dag in de kraamtijd is. Je weet wel, het liefst heel hard huilen.

Tijdelijke living in de bijkeuken

Tot middernacht ben ik bezig geweest om de keuken van top tot teen uit te soppen, hij is nog nooit zo schoon geweest. Vanmorgen om half tien stond de koper met de hulptroepen op de stoep om de keuken te demonteren. Met één kar en één auto dachten ze dat te fixen. Dat gaat niet lukken, toen de keuken destijds gebracht werd kwamen er minstens 2 karren en 2 bussen voor rijden.

Ondertussen wordt er boven flink gemixt met stuif en water door de stukadoor. Alle leidingen verdwijnen achter een laag cement. Als het goed is komt vanmiddag ook nog een mannetje langs om de vloer te storten.

Mijn hoofd bonkt en mijn longen piepen.

Het voelt de hele week al niet goed. De kunstkerstboom heeft mij dit jaar nog meer benauwdheid bezorgd dan de Nordmann ooit heeft gedaan.

Daar gaat ie........

Er heerst een hardnekkig virusje en ik denk dat ik Tante Dok nog een keertje nodig ben.

Toch maar eens bellen voor overleg en naar de praktijk om de longen te laten luisteren. Via de koude stethoscoop hoort ze een bronchitis en de pijn tijdens het adem halen wijst naar een longontsteking. Ik heb koorts en ben op zoek naar een rustig plekje. Het liefst onder een plaidje op de bank. Toch maar de trein pakken. Helaas dat zit er niet in.

Ik verhuis naar de bijkeuken en creëer een hoekje tussen de wasmachine en de droger. De koorts vraagt het ene moment om een ventilator en het andere moment om een jas. Het wordt een lange dag vandaag. De keuken mensen zijn met de eerste vracht naar huis en komen over ruim twee uur terug. De stukadoor is zijn brood vergeten en komt een broodje bietsen.  Ik vraag me af of dat vloertje vandaag nog wat wordt. Overmorgen als de fikse antibiotica zijn werk doet ziet het er vast zonniger uit. Tot die tijd troost ik mij met rozijnen stengels, druiven en een gevonden Twix over datum.

Tot later M@rina!