Een zwerftocht door Amsterdam....

Eindelijk is het zover. Al sinds haar 5^de is een bezoek aan Het Zwanenmeer een grote wens van jongste. Afgelopen verjaardag kreeg ze het cadeau van ons omdat wij toen bijna zeker wisten dat ze na de zomer een inwoonster van Amsterdam zou zijn.

Rond het middaguur pak ik mijn trolley en ga met de trein richting de hoofdstad. Als alles mee zit, kom ik rond 4 uur bij haar aan. Dan hebben we ruim de tijd om ons leukste jurkje aan te trekken, de make-up bij te werken en ergens een hapje te gaan eten.

Het Nationale Ballet

Ik ben verdiept in mijn boek wanneer de trein vlak voor Amsterdam Centraal flink snelheid gaat minderen. Hij gaat bijna stapvoets zodat ik de stronkjes boerenkool op de volkstuintjes kan tellen. Voor de lol Whatsap ik oudste; gaat de trein altijd zo langzaam, het is genieten tussen de volkstuintjes.
Oeps we staan stil.

Wij horen een stem door de intercom zeggen dat de trein zonder duidelijke reden moet stoppen voor een rood stopsignaal. Per omgaande krijg ik een Whatsapp terug; Mama is weer met de trein, geniet van de volkstuinen, wisselstoring tot minstens 18.00 uur. Dat hoop ik niet, dat heeft hij vast mis. Ik gooi het in de groep; mijn zoon stuurt mij een bericht dat wij hier tot minstens 18.00 uur stil staan. Een man van middelbare leeftijd reageert met een zucht, u zoon heeft ongetwijfeld gelijk, reizigers weten het meestal eerder dan het NS personeel.

Ah de stem; Beste reizigers, wij mogen Weesp stapvoets binnen rijden zodat u eventueel een frisse neus kunt halen.

De ervaren reizigers zien de bui al hangen en gaan koffie en vooral veel snoep halen om de komende uren te overleven. Ik begin mij zorgen te maken of ik nog in de gelegenheid ben om mijn leukste jurkje aan te trekken voordat wij op stap gaan. Twee meiden hebben een nood route voor mij uit gestippeld met de bus, metro en tram zodat ik op tijd bij jongste ben. Nu heb ik wel sinds kort een ov chip kaart maar ik ben nog lang geen ervaren reiziger. Gaan jullie ook naar Amsterdam, heel fijn, dan waggel ik voorlopig achter jullie aan.

Ze bellen met een collega waar ze om 4 uur een vergadering mee hebben.

Opnieuw de stem; Helaas deze trein reist niet verder, u kunt u geld terug vragen...

Wat nu, wanneer ik de trein wil verlaten gebaren de vriendelijke meiden dat ik even moet wachten. Lieve collega is onderweg, er is 1 plekje over in de auto, je mag met ons mee. Wat ben ik blij met deze reddende engelen. We verlaten het overvolle perron en de lange rij wachtenden voor de gratis koffie.
Met mijn trolley op schoot sjees ik mee door Amsterdam. Hoe kan ik ze bedanken? Ik weet het! Ik rits mijn trolley open en pak de 3 boeken die ik uit de Mini BI-EB bers had mee genomen voor een zwerftocht door Amsterdam.

Lieve meiden, veel lees plezier, super bedankt! Het is allemaal goed komen!
Later M@rina!