Een vuilniszak vol glimmende glitter stoffen...........

4 jaar is oudste wanneer ze op ballet gaat. Na eerst 2 jaar algemeen gedanst te hebben kiest jongste onvoorwaardelijk voor klassiek ballet. Elke woensdagmiddag fietsen we samen naar de muziekschool.

Waar gaan we beginnen...

De les begint zittend op de grond in een kringetje rond de juf. Een vertel rondje om elkaar beter te leren kennen. De juffen zijn jonge ondernemende meiden en gaan voor het eerst een dansvoorstelling organiseren. Een voorstelling met 300 kinderen vanaf een jaar of 4 jaar tot ruim 70 jaar, wat een organisatie. Alle kinderen krijgen een brief mee met de vraag of we hen willen helpen. Bijvoorbeeld als oppasmoeder achter de schermen, bij het schminken en ook niet onbelangrijk kostuums naaien. De juffen hebben een thema bedacht en gaan het uitwerken. Ze komen terug van het stoffenspektakel met kilo’s stof van een paar euro per meter. Stoffen die glitteren en glanzen en in de praktijk baggerstoffen om mee te werken. Talloze naalden knappen op de lovertjes en  de spoel spanning zit aan het eind van het project vol met stofjes en zilverdraadjes. Kruip vooral niet achter de naaimachine als je niet in top conditie bent want deze glibber-glitter stoffen vliegen alle kanten op.

Zo is het geworden........Koraal 2014!

Toch geef ik me keer op keer op om de kleding te naaien. Er is toch niks leuker wanneer die baal stof verandert in prachtige danskleding. Eens in de twee jaar ben ik van de partij en ga samen met zo’n 25 andere vrijwilligers aan de slag voor de twee dansjuffen. Ik krijg een enorme vuilniszak met stof en een summiere uitleg van de juf hoe ze het hebben wil. Ze heeft geen plaatje en geen patroon. Ik vertrouw op jou zegt dansjuf.  De bak met burda’s en knippie’s van jaren geleden haal ik te voorschijn en begin met raderen, knippen, naaien, passen en bijstellen. Onze jongste genoot van de voorstellingen. Wat was ze nog klein in haar allereerste dansvoorstelling. In haar blauwe jurkje met witte schortje en haar haar strak in een knot stuiterde ze het podium op. Ze zet het kartonnen huisje voor haar neer en  ploft sierlijk op haar kont en strekt haar korte beentjes om het huisje. Alice in Wonderland. Vertederend kijken we samen met de opa’s en oma’s naar het tafereel. De jaren na Alice in wonderland zagen we haar in de voorstellingen dansen als zeemeermin, ijskoningin, Godin van Egypte en dit jaar als Koraal.  Vanaf haar 4^de tot nu toe ging ze elke week trouw naar de dansjuf met heel veel plezier. Eindelijk zit ze in de gevorderde groep met spitzen die ze als 4 jarige zo bewonderde.  Wanneer jongste in haar groen/blauwe jurk  het podium op danst begint  mijn hart te bonsen en pink ik stiekem een traan weg. Ze gaat uitvliegen. Helaas moet ze stoppen met dansen bij de muziekschool en haar juf Claudia. Wie weet pakt ze de draad in Amsterdam op. Weer een periode afgesloten.

Later M@rina!

PS. Leuk artikel in de katern "Tijd" van het dagblad Trouw! 

Scrol naar beneden klik op ouder bericht en je ziet de prachtige foto gemaakt door Jörges Caris  met 

bij behorende verhaal van Roos Menkhorst!