Zo’n 3 weken geleden stuurde oudste een berichtje naar
onze Family groepswhap. Hij was aan het shoppen bij de Welkoop en zag schattige
konijntjes die het nest net hadden verlaten.
Het is alweer 3 maand geleden dat we plotseling afscheid
moesten nemen van Bounty.
Een bijzonder konijn wat eigenlijk een hondje had willen
zijn. Hij hield van knuffelen, tv kijken en trok aan je kleren als je niet snel genoeg door
zijn vachtje kroelde. Bij het berichtje van oudste zit een fotootje van een
nieuwsgierig wit konijntje met bruine vlekjes.
Vrouwtjes 29 december 2013 |
Vertederend kijk ik naar de foto en bedenk me dat ik
Bounty ook best wel mis.
Als ik ’s morgens de achterdeur van het slot deed sprongen
haar oortjes parmantig omhoog. De broodkapjes bewaarde ik trouw voor haar. Het
wortelloof gooi ik nu zomaar in de kliko.
Maar toch, geen huisdieren heeft ook voordelen. Ondanks
alle beloftes en dreigingen stond ik toch zelf het hok schoon te maken. Deels eigen
schuld, ik bemoeide me er te veel mee.
Het ging mij niet snel genoeg of ze namen niet alle hoekjes goed mee. Geen
stress meer voor opa en oma die in de zomervakantie behalve ons konijn ook de zorg voor cavia’s en hamsters van de rest van de familie had.
Bounty komt regelmatig ter sprake. Het spiksplinternieuwe
hok staat er zielig leeg bij. We missen het stampen, het warme snuitje en zijn koddige
hangoor.
Zal ik overstag gaan……..nee ik doe het niet. Ondanks
honderdduizend beloftes over schoonmaken, voeren, volle waterflesjes, ik weet
het zeker, sta ik zelf binnen de kortste keren weer te zorgen en te verzorgen.
Ik ken mezelf.
Bij thuiskomst vraagt oudste; heb je mijn berichtje
gezien? Manlief doet meteen een duit in het zakje. Dat hok staat er wel stil en
verlaten bij. De ochtend begroeting mis
ik eigenlijk ook wel. Ach in een gezin horen toch ook huisdieren benadrukt hij.
Nee, nee, we doen het niet, ik hou vol. Bovendien oma zegt
dat één konijn zielig is omdat het een gezelschapsdier is. Alleen voelen ze
zich erg ongelukkig, dat wil ik niet op mijn geweten hebben.
Ok dan nemen we er twee zegt jongste. Nog beter, ieders
één.
Ik kijk nogmaals naar het schattige diertje op de foto en ik ga overstag. Als jullie om 8 uur uit je nest zijn, rij ik met jullie tegen 9 uur naar de Welkoop.
Smartie en Dropje zo heten onze twee dames. Er staan twee stoelen voor het hok. Regelmatig zit er iemand vertederend naar de baby konijntjes te kijken. Ze dartelen, knabbelen op alles wat ze tegen komen, staan op hun achterpootjes en wassen elkaar alsof ze net een modderbad hebben gehad. Ze zijn gek op broodkapjes. Rennen door de gang en kunnen al traplopen. We zijn helemaal verliefd op deze twee witte pluizenbolletjes.
Smartie en Dropje zo heten onze twee dames. Er staan twee stoelen voor het hok. Regelmatig zit er iemand vertederend naar de baby konijntjes te kijken. Ze dartelen, knabbelen op alles wat ze tegen komen, staan op hun achterpootjes en wassen elkaar alsof ze net een modderbad hebben gehad. Ze zijn gek op broodkapjes. Rennen door de gang en kunnen al traplopen. We zijn helemaal verliefd op deze twee witte pluizenbolletjes.
Zoals vanouds stond ik vanmiddag het hok grondig schoon te
maken, gelukkig met hulp van oudste.Toch vooruitgang
geboekt.
Later M@rina!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten