Ramen en deuren sluiten.......

Het is alweer ruim een week geleden dat ik mijn skeelers heb gekocht. Na een korte testrit van 5 meter heen en 5 meter terug zijn ze de afgelopen week nog niet weer uit de doos geweest. Wel wordt er door de overige gezinsleden de hele week al  gesproken hoe het zou zijn om zo’n oude taart op skeelers tegen te komen in het wild. Ze hebben een fantastische plan bedacht om mij aan te moedigen en op snelheid te houden. Alsof ik dat zelf niet zou kunnen. Nu hebben de mannen hier in huis de gewoonte om af en toe een onzinnige aanschaf te doen. Wat dit keer wel heel goed uit komt. Zo’n hebbedingetje wat ze echt heel goed kunnen gebruiken. De aanschaf van deze maand komt super goed uit. Een megafoon zo’n één die je gebruikt tijdens sportdag of tijdens een kampweekend om de boel bij elkaar te houden. Altijd al gehad willen hebben en wie weet met een team building dag hard nodig. En weet je waarom hij zo goed van pas komt wordt er gezegd. Als jij gaat skeeleren loodsen wij je met megafoon de stad uit. Ze zien het helemaal voor zich. Oudste voorop met zwaailicht op dak (onzinnige aanschaf van 25 jaar geleden) om iedereen te waarschuwen dat moeders er aankomt. Manlief met megafoon in zijn auto er achteraan uit het raampje hangend om moeders aan te moedigen. Geniaal mam zegt oudste en demonstreert in huis het megafoon  plan. Zet hem op mam!  Je kunt het mam! Je gaat geweldig maar je kan nog harder! Kom op mam je wou toch calorieën verbranden dan moet er nog wel een tandje bij. Geniaal plan maar niet voor mij. Knettergek wordt ik van dat kabaal ding. Negeren lijkt mij het beste. Wanneer afgelopen zondagmorgen in Huize Marina iedereen nog op 1 oor ligt en het lentezonnetje heerlijk schijnt stap ik op mijn fiets. In mijn fietstassen de skeelers en in mijn mandje de beschermers “zonder helmpje” en fiets de stad uit. Ik zet mijn fiets bij de carpool plaats neer en stap in mijn skeelers. Met been, elleboog en pols-beschermers skeeler ik de wijde wereld in. Wat een rijkdom. Een strak blauwe lucht. Een Kievit is druk bezig zijn nest te maken in het weiland. De geur van het boerenland.  Mijn skeelers glijden over het asfalt. Ik kom joggers, wandelaars en fietsers tegen. Net zoals motorrijders zeggen wij bij het elkaar passeren allemaal Hallo tegen elkaar. Hoor ik nu bij de groep van gezond bezig zijn op zondagmorgen. Ik voel me heerlijk in het Lentezonnetje met de wind in mijn rug. Na ruim 20 minuten ga ik dezelfde weg terug.  Ik zie mezelf nu als schaduw op straat. Alsof ik in de lachspiegel kijk. Ineens hele lange benen en een prachtig slank sport lijf. Benen die soepeltjes heen en weer bewegen. Wanneer ik na een uur bezweet met rode wangen thuis kom zitten pubers onder uitgezakt te gniffelen op de bank. En hoe was het vragen ze. Heerlijk, morgen weer.  Ik vertel van het zonnetje, de Kievit en alle andere mensen die op zondagmorgen gezond bezig zijn. En liep je je ook te schamen als 40 plusser toen je die anderen tegen kwam vraagt jongste. Ik zou je toch met de megafoon begeleiden zegt oudste. Welnee zeg ik en dan alle mensen hier in het stadje met spoed  alle ramen en deuren sluiten als ze jou horen tetteren. Zonde met dit weer. Laat de ramen en deuren maar lekker open en je 45+ moeder maar schuiven ehhh skeeleren!

L@ter Marina!