Veel blauw op straat

Afgelopen vrijdag klonk het alsof er bij ons in de straat twee auto’s frontaal tegen elkaar aan knalden. We schrikken ons rot en vliegen alle drie naar het raam. Geen ongeluk maar wel veel blauw op straat, geen politie blauw, maar papiercontainer blauw.Twee mannen met een oplegger die met een donderend geweld de containers van de wagen afknallen. Sticker met huisnummer wordt erop geplakt en in een mum van tijd is elke voordeur van papiercontainer voorzien. Weer een tijdperk afgesloten. Geen papier meer in dozen langs de weg. De prachtige blauwe container past uitstekend in het rijtje van Grijs, Groen en Rose (plastic afval)

Jarenlang stond er elke dag wel bij een school of kerk een container waar vrijwilligers volgens rooster oud papier dienst hadden. De vrijwilligers hielpen tillen en zorgden er voor dat het papier in en niet naast de container belande. Eens in de maand laden wij ons Peugeotje 205 ook tot de nok toe vol met oud papier. Van buurman rechts en buurvrouw links nemen wij het papier ook mee. Hoe meer papier hoe meer geld voor de school. Mijn werktijden veranderden zodat we het niet meer naar de container op school konden brengen. Geen nood zei school je kan het ook zelf naar de papieropslag brengen. Je geeft door voor welke school je komt dan zorgen zij er voor dat de school het geld krijgt. Dat gaan we proberen.

Wij nemen zoveel mogelijk oud papier mee want hoe meer papier hoe meer geld. We rijden naar de papierfabriek en kijken nieuwsgierig om ons heen waar we ons moeten melden. Jongste van 5 blijft noffelijk in haar autostoeltje zitten tussen al het papier. Vanuit haar stoeltje is het al spannend genoeg. Oudste heeft de nieuwsgierige leeftijd van 7 zodat hij alles van dicht bij wil mee maken. Samen gaan we het kantoor binnen om te vragen hoe het in zijn werk gaat. Mijn kleine Peugeotje staat stoer tussen de mega vrachtwagens met grote papier containers zoals ze bij school staan. We moeten beginnen met de weegbrug op rijden. Op de bon zet de papiermeneer voor welke school we komen, nummerbord van de auto en hoe zwaar we zijn. Best spannend op de weegbrug. We hebben even oogcontact met papier meneer voordat we de weegbrug weer afrijden de fabriek in. We stoppen midden op de fabrieksvloer en kijken onze ogen uit. Het lijkt wel Oranjestad. Overal rijdt of beweegt wat. Jongste blijft veilig in de auto zitten. Samen met oudste ga ik het papier uit laden. Oudste vind het geweldig om het papier hard in de geul te gooien. Het papier gaat op de lopende band schuin omhoog naar het volgende onderdeel. Oudste zeult en gooit en schopt het papier in de geul. Om ons heen vliegen de shovels heen en weer die het papier aanschuiven.

Vrachtwagens rijden in en uit en wij vermaken ons prima met onze mini lading. Boven aan de band staan dames plastic er tussen uit te vissen voordat het weer verder gaat op de lopende band om als kleine pakketjes uit de papierpers te komen. We bekijken alles goed voordat wij weer richting weegbrug rijden. De papieropslag is een echte papierfabriek en papier wegbrengen word voor ons een gezellig middagje uit. Het is elke keer weer spannend hoeveel kilo papier we in ons Peugeautje kunnen proppen. Enkele jaren geleden hebben de papiercontainers bij de school plaats gemaakt voor de vuilnisauto. Vrijwilligers van scholen, zangkoren, sportvereniging etc. gaan mee op de vuilnisauto om volgens een vaste route het papier op te halen. Op deze manier krijgen ze toch nog papiergeld. Maar ook dat is nu niet meer nodig. Er hoeven geen briefjes meer mee naar huis of je vader of moeder stoer mee wil op de vuilniswagen. Voortaan eens in de 14 dagen veel blauw op straat. Later M@rina!