donderdag 15 november 2012

Mam je faalt

Om te voorkomen dat sleutels overal in huis rondslingeren staat er bij ons in de keuken een leuk zonnig stenen schaaltje voor alle sleutels die hier het huis binnen komen wandelen. Al jaren gooien spelende vriendjes, kennissen en wijzelf bij binnen komst direct de sleutels in het zonnige stenen schaaltje.
Ook mijn fietssleutel met knorretje eraan gaat er direct in. Met mijn huissleutel is het een ander verhaal. Ik doe echt mijn best om mijn huissleutel een vaste plek te geven maar soms gaat het even flink mis.Afgelopen vrijdag was het weer zover alles ging mis met wat je sleutel noemt. Wanneer ik met mijn onbestuurbare te volle winkel kar de AH uit wandel richting de auto kom ik een collega tegen. Al kletsend probeer ik mijn auto met de sleutel open te klikken maar wat ik ook doe geen deur klikt uit het slot. Het kan ook nog ouderwets zegt collega, gewoon de sleutel omdraaien. Dat weet ik maar dan gaat het alarm loeihard af. Ik neem de gok de deur moet toch open. Ja hoor groot alarm. Het kabaal maakt trouwens geen bal uit, behalve dat mijn collega in een deuk lag, keek er niemand op of om. Ik ken de truck ondertussen als je de auto start denkt de auto goed volk en schakelt het alarm weer uit. Met draaiende motor pak ik de boodschappen in de auto. Voorzichtig zet ik het contact weer af zodat ik rustig zonder toeters en bellen de kar terug kan brengen. Collega beloofd lachend als iemand mij in de boeien slaat ze mij gaat redden en getuigen dat het echt mijn auto is. Thuis gekomen is oudste ondertussen op stap en heeft de deur keurig afgesloten. Met de boodschappentassen in de hand probeer ik mijn huissleutel uit mijn tas te vissen. Geen sleutel. Nergens een sleutel. Ik heb een probleem. Het zij vakje van mijn tas staat half open ik ben vast mijn sleutel verloren. Hoe is het mogelijk. Ik doe een beroep op de noodsleutel en ondertussen pieker ik me suf waar ik mijn sleutel verloren kan hebben. Eerst de koelkast en diepvries spullen maar eens opruimen. Een belletje naar AH geeft geen goed gevoel. De AH jongen zegt: hé bekende stem maar er is geen sleutel gevonden vandaag. Gisteren wel een sleutelbos met 5 sleutels en bonuskaart. Daar heb ik wat aan. Nee die van mij zijn vandaag verloren, ik kom net bij jullie vandaan. Toch maar even op de fiets naar de parkeerplaats van AH. Langzaam fiets ik over de parkeerplaats maar zie nergens sleutels. Voor de zekerheid even bij de info balie vragen. Er is niks afgegeven. Klantenservice meisje zegt dat ik het beste aangifte kan doen bij het gemeentehuis. Ik dacht bij het politie bureau. Dat is niet meer zo die doen daar niets mee. Dan maar langs het gemeentehuis. Echt balen.Ik fiets weer terug naar huis om de boodschappen verder op te ruimen. Wie weet komen de sleutels wel tussen de boodschappen vandaan. De ochtend is al zo goed als voorbij. Wat een gedoe. Wanneer ik tussen de middag met oudste een broodje eet vertel ik dat mijn sleutels voor de zoveelste keer zoek zijn. Ik denk dat ik dit keer echt een probleem heb.
Zo’n 25 jaar geleden kregen mijn 4 zwagers tijdens pakjesavond een sleutelhanger voor aan de sleutelbos die reageerde als je floot. Zouden die nog bestaan. Ik zie me al staan fluiten bij de AH naar mijn sleutels ergens in mijn tas. Misschien toch maar op mijn verlanglijstje zetten. Al mijmerend laat ik de ochtend de revue passeren. Keer nogmaals mijn tas op de kop en kijk onder de stoel in de auto. Voordat ik boodschappen ging doen ben ik nog even met de fiets naar de bloemenkiosk geweest welke jas had ik toen aan......ik ren naar de kapstok en kijk in de zak van mijn korte blauwe jack. Mijn sleutels, ik heb ze gevonden gil ik naar oudste, gewoon in mijn jaszak aan de kapstok. Mam je faalt Later M@rina!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten