Wij hebben
vorige week de camperplaats verlaten om verder richting de Elzas te rijden. Op
zoek naar een camping ~voor het camping life gevoel~ vlakbij de kleurrijke
dorpjes met kronkelende weggetjes tussen de wijnranken door. Voor het middaguur
wandelen manlief en ik met een plattegrond over de camping in Riquewihr. Plaats
nummer 73 is een ruime plaats op een splitsing. We zitten eerste rang als de
nieuwkomers zich installeren. Het contrast is hier groot; links van ons zit een
jong Spaans stelletje met hond onder een luifel te schuilen voor de regen met
een slaapplaats in de achterbak van hun Volkswagen Touran.
Rechts van ons rijdt
een man op leeftijd een autootje de garage van zijn Concorde uit. Wanneer wij
de bussss op de plaats manoeuvreren worden wij aller hartelijkst verwelkomd door
de van oorsprong Eindhovense overbuurvrouw. Even Nederlands praten; ik ben al
40 jaar getrouwd met een Duitser. U gaat mij toch niet vertellen dat u ook nog
een huis hebt zegt ze schaterlachend. Ondertussen
rijdt de Franse camper club met veel bombarie de camping op, in no time hebben
de onberispelijk schone campertjes hun blinkende schotel op Mekka gericht. De nieuwkomers
wandelen eerst de camping over en bekijken de bomen uitvoerig. Niet zozeer of
de boom schaduw bied maar of de schotel tussen de bomen door de satelliet kan contacten.
Aan het eind van de middag worden we op een twee uur durende “zet de camper op
zijn plek” show getrakteerd. Moeder de vrouw navigeert als een heuse verkeersbrigadier
manlief tussen de bomen door. Haar grote voorkomen in haar enorme blokjes bloes
zorgt er voor dat ze niet aan de aandacht ontsnapt van campinggenoten. Aan de
gebaren van manlief te zien is er geen
ontvangst via de satelliet.
De oprij blokken worden weer achter de wielen vandaan
gehaald en de camper wordt gedraaid. De Francaise staat tussen de bomen te
springen om contact met de chauffeur te behouden. Haar voorkomen danst vrolijk
van schouder tot navel mee. Verkeerde BH zou jongste gezegd hebben, ik denk
geen BH. Nadat de schotel de nodige rondjes heeft gedraaid en er geen satelliet
wordt gevonden begint het circus opnieuw. De vrouw des huizes doet 5 stappen naar
links en 5 stappen naar rechts alsof ze bezig is met de ontknoping “van wie is
de mol”. Manlief krabt zich eens achter de
oren voordat hij nogmaals achter het stuur springt. Twee uur later heistert
blokjes bloes zich de camper in en ploft voor de tv. Wij schrikken op van een
Engelse nieuwkomer; “Excuus me”; Hoe is de satelliet verbinding hier? Geen idee,
we hebben het niet geprobeerd. Het plekje hier schuin achter is erg mooi en
geen bomen. Hij gokt het erop. We horen de satelliet draaien en draaien, no
connection.
Wat denk
je zegt “mijn” manlief, hij springt in de bus en haalt onze schotel uit zijn
zomerslaap, hij zoemt van links naar recht en Yes connection.
So sorry neighbour, no connection, it is not a tree,
it is our BUSSS
Later M@rina!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten