Bij de eerste vakantie voorbereidingen van jongste blijkt
de klerenkast een grote teleurstelling te zijn. Heb je wat te doen mam? Shoppen? Het wordt treinen naar Groningen. De dagkaarten zijn in de aanbieding, met treinen hebben wij geen hinder van dure parking en onderweg vast bijzondere mede reizigers. Op het
station staan twee getatoeëerde bebaarde jongemannen in het zwart met
reuze oorbellen al een tijdje te redeneren. Ze vragen zich hardop af of de
trein naar Zwolle wel gaat komen. "Niet als je op het perron richting Groningen
blijft staan"; zeg ik voorzichtig. Ohhhh is dat het, jeeehhhh dacht al. Terwijl wij
in de trein stappen zien we ze binnen door steken naar perron 2 om opnieuw te gaan staan wachten.
 |
| Station Groningen |
In Assen stappen een Opa en Oma met veel moeite in. Niet
dat ze zwaar beladen zijn maar het lichaam werkt niet zo soepel mee. Misschien
staan ze op de wachtlijst voor een nieuwe knie of heup of is de operatie pas geweest
maar niet geslaagd. Ze ploffen met een
smak op de lage stoelen en deppen met een zakdoek de zweetparels van het
voorhoofd. Twee kleindochters komen er achter aan gehuppeld en settelen zich
bij het raam. Het tasje van de oudste gaat open en er komt een boterhamzakje
met blauw slijm uit. Je weet wel, ons kroost liep er ook regelmatig mee te
smeren, een te dun zakje met blauwe of groene zeepsop. Als je er maar lang
genoeg mee freubelt knapt het zakje en sliert de zachte massa over je mooie
bank of is je keukenvloer ineens een glijbaan. Oma vind het “niet mooi” dat ze
het heeft mee genomen. Je had papa beloofd dat je er niet meer mee zou
smeren. En nou heb je het toch gedaan. Heb ik helemaal niet beloofd, is gewoon leuk. Op zijn Grunings zegt Oma nog één keer dat het niet mooi is.
Ondertussen krijg ik Boomerang film les van jongste. Ik blijf maar opnemen
en weer wissen. Opa en Oma houden mijn Boomerang les goed in de gaten. Het brengt
haar bij haar belofte. Een foto maken voor later en voor “mama”. Maar eerst de
puntzak met de mooie goudkleurige toffees. Terwijl de toffees ontdaan worden
van de wikkel en de monden worden vol gepropt maakt Oma verschillende kiekjes
voor later. Ze is net op tijd klaar als we Haren voorbij treinen en de
voorstad van Groningen binnen denderen. De dametjes moeten goed opletten. Oma heeft bij diverse
kantoren gewerkt en die kan ze nu mooi laten zien. Ze rekt en strekt terwijl ze
druk aan het aan wijzen is. Zien jullie het
grote rode gebouw, daar heeft Oma gewerkt. En zien jullie het voetbalstation
met het lage gebouw, dat was een mooie tijd. En die daar, met die rode stenen.......Heb je daar ook gewerkt? Je hebt wel op
veel plaatsen gewerkt......……zegt de oudste verveelt.
Nee, daar heb ik niet gewerkt, daar is de as van Tante
Rie uitgestrooid. En daar wil ik ook uitgestrooid worden………. later........
Later M@rina!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten