Misschien eens een webcam ophangen.........

Slaapwandel je? Wie? Ik, hoezo. Je bent vannacht minstens zeven keer je bed uit geweest zegt jongste. Echt niet, twee keer, hoogstens drie keer maar één keer ging je zelf ook verdedig ik mijn nachtelijke taferelen. De volgende keer slaap je niet meer naast mij, ik heb geen oog dicht gedaan moppert jongste. Nou ja zeg, kom ik gezellig naar je toe zit je zo te mopperen, gezellig ben jij.

Slaapwandelen, ik heb het wel eens gedaan, jaren geleden tijdens mijn slaap/nachtdienst. Ik vraag me nog steeds af of dat ook gezien is door een toevallige voorbijganger. Jaren heb ik vanuit de stadsapotheek diensten gedraaid. Vanaf half 6 waren wij aanwezig voor spoedrecepten. Van negen tot tien nog een spoeduurtje en daarna hoopte je niet meer gestoord te worden.

Naast ons kleine koffiekamertje hadden wij een piepklein slaapkamertje waar een stapelbed in stond. Zo kon je partner ook blijven slapen tijdens de dienst. Als je geluk had belde de arts dat er een cliënt aan kwam. In de stilte van de nacht werd je gewekt door een snerpende bel van de deur of telefoon. Je stuiterde het bed uit om op pantoffels en badjas de evenzo slaperige cliënt zo snel mogelijk te helpen.

De wachtruimte, helemaal rechts de slaapkamer.

Wanneer ik na de nacht mijn huisraad weer bij elkaar zoek en het apotheek leven vast op start zie ik dat de foldermolen zo goed als leeg is. Raar, ik dacht toch echt dat hij pas was bij gevuld. Ik loop door de wachtruimte naar de voordeur als ik op elke stoel een zakje zie liggen met een stapel folders.

Ik krijg een déjà vu. Heb ik dat nu gedroomd dat er voor alle cliënten een folderpakketje gemaakt moest worden. Ik heb het niet alleen gedroomd, ik heb dit vast gedaan vannacht. Heel vaag herinner ik mij het nachtelijke avontuur.  Hoe ik stoel voor stoel heb voorzien van een zakje en vervolgens alle folders uit de molen heb verdeeld over de stoelen. Ik voel mij ineens erg ongemakkelijk. In de wachtkamer brand het licht ’s nachts volop, de ramen rondom hebben geen gordijnen. Het is zondagmorgen en op zaterdagavond is dit een erg drukke straat in het uitgangsgebied. Ben ik hier nu werkelijk waar de halve nacht in mijn slaapshirt met mijn haar recht op de kop aan het spoken geweest. Geen idee. Ik heb nog een half uur om alle folders weer in het rek te krijgen zo dat mijn collega’s niet zien wat ik ’s nachts behalve slapen en recept klaar maken doe.

Slaapwandelen zou ik……misschien toch eens een webcam ophangen ..........

Tot later M@rina!