Manlief
ging namens de kerk naar het verzorgingshuis om voor de laatste keer met bewoners
het avondmaal te vieren. Het “Huis” gaat sluiten. De laatste bewoners verhuizen
de week erna naar elders.
Veertien
jaar was ik, toen ik in Huize ABC begon aan mijn eerste baantje. Na een sollicitatie
gesprek met de Directrice en het hoofd van de Huishouding werd ik aan genomen
voor huishoudelijke werkzaamheden. Het personeel droeg een verpleegster jurk
van stevig wit katoen. De vakantie werksters werden geacht een jurk of rok te
dragen. Zo kwam het dat ik elke dag in een stijf trutterig jurkje naar Meppel
fietste. Vrolijk gekleurde Birckenstock’s bestonden nog niet, ik droeg net als
de rest een paar stevige sandalen die lekker liepen en tegen een stootje
konden.
De
eerste jaren bestond uit kamertjes poetsen; een wekelijkse beurt of een maandelijkse
beurt. Bij de wekelijkse beurt ging je met de stofdoek aan de slag, bij de
maandelijkse beurt ging alles uit de kamer de gang op. Ramen werden gelapt en
ging je op grote witte rubberen laarzen met de sproeier aan de slag in de
badkamer. Plantjes
in de vensterbank terug zetten was een ellende, zelden kreeg ik ze weer zoals
ze stonden. Met een fijne verfkwast stond ik ouderwetse staartklokken van top
tot teen af te stoffen. Na twee jaar maakte ik promotie. Ik ging in de
Conversatie zoals ze dat noemden. Koffie en thee zetten voor heel het huis. Ik
weet het nog precies. ‘s Morgens bij binnenkomst direct de containers met
koffie klaar zetten, minstens 4 soorten koek snijden en klaar leggen op
dienbladen, melkkannetjes en suikerpotten bij vullen en alles op karren klaarzetten
voor de afdelingen.
 |
| Mijn eerste baantje |
De
jaarlijkse schoonmaak van de grote zaal was een feest. Alle skai leren crème
kleurige stoelen sjouwden wij naar buiten. Er werd flink geboend met veel zeep
en nog meer water.
De enorme gordijnen sjouwden wij naar de linnenkamer en eindeloze ramen werden gezeemd. Tussendoor werden we getrakteerd op een ijsje en aan het eind van de klus een bitterballetje. De radio mocht aan en we zongen gezellig mee. Jif was voor de stoelen een wondermiddel. De deur tussen de zaal en de gang pikte aan alle kanten, misschien kon jif daar ook een handje helpen. Kreeg het sop nu een kleurtje? Was de deur nu groen, blauw, rood, ik had geen idee meer wat voor kleur de deur had. Ik pakte een doek om het schuim van de deur te vegen. Talloze kleurtjes die de deur door de jaren heen had gehad bleef achter op het doek.
De enorme gordijnen sjouwden wij naar de linnenkamer en eindeloze ramen werden gezeemd. Tussendoor werden we getrakteerd op een ijsje en aan het eind van de klus een bitterballetje. De radio mocht aan en we zongen gezellig mee. Jif was voor de stoelen een wondermiddel. De deur tussen de zaal en de gang pikte aan alle kanten, misschien kon jif daar ook een handje helpen. Kreeg het sop nu een kleurtje? Was de deur nu groen, blauw, rood, ik had geen idee meer wat voor kleur de deur had. Ik pakte een doek om het schuim van de deur te vegen. Talloze kleurtjes die de deur door de jaren heen had gehad bleef achter op het doek.
De
Directrice werd er bij gehaald en angstig zag ik mijn vakantie salaris in rook
op gaan. Langzaam
kwam ze met deftige passen aan gelopen, ze bekeek mij en de deur van top tot
teen. Ik ga overleggen….zei ze voordat ze terug liep naar kantoor.
Wanneer
ik langs “Huize ABC” fiets denk ik met plezier terug aan mijn eerste baantje. De
deur? Ik heb er nooit meer wat van gehoord.
Later
M@rina!
Eigenlijk ben ik wel nieuwsgierig naar "eerste baantjes"en "bijzondere momenten" van jullie. Laat gerust een leuke anekdote achter minuutvanmarina
Eigenlijk ben ik wel nieuwsgierig naar "eerste baantjes"en "bijzondere momenten" van jullie. Laat gerust een leuke anekdote achter minuutvanmarina
Geen opmerkingen:
Een reactie posten