Bij thuiskomst zie ik een geel papiertje van TNT dat ze voor
niets aan de deur zijn geweest. Gelukkig neemt Oma Gé de pakjes regelmatig in
ontvangst.
Het is een behoorlijke envelop en voelt zacht aan.
Mijn oog valt op de Noorse postzegels, Yes, I am so Happy! Oma Gé dit is niet
zomaar een pakje, het is een pakje met een verhaal.
Afgelopen zomer zijn wij met de “bus” door Noorwegen gereisd.
Bij elk bijzonder uitzichtpunt zagen wij een bruin kioskje met de standaard souvenirs
zoals trollen en elandgeweien. Wanneer wij in Alesund aankomen zien wij een souvenir
winkel met prachtige Noorse truien, handschoenen, mutsen etc. zoals de Noren ze
zelf dragen. Oudste wil een trui waar
sneeuwvlokjes en rendieren op staan. Jongste kijkt bij de traditionele souvenirs
en manlief wil een heerlijk vest. Mijn oog valt op een paspop met een prachtig
zwart/wit kimonovest. Ik trek hem aan en vraag de verkoopster hoe ik het vest
het beste kan dragen. Ik twijfel en hang hem weer terug. Het is toch wel een erg
mooi vest, geen rendier of sneeuwvlokje maar Fashion, de Noorse dames weten wel
wat mooi is. Ik pak hem weer van de pop en leg hem op de stapel bij de kassa. Het
is druk en de kassière helpt onder het afrekenen en inpakken andere klanten en
collega’s. Ik sta op een afstandje te kijken wanneer ze mij twee enorme tassen
overhandigd. We wandelen terug naar de camper om de dag erna weer verder te
reizen. Ruim een week later en 100 km verder worden de nieuwe truien uit de tas
gehaald. De tassen zijn van kastje naar kastje gegaan en ik vraag mij af waar
mijn vest is gebleven. We zoeken alles na en komen tot de conclusie dat het
vest wel is betaald maar niet in de tas zit. Die ben je kwijt zegt de rest. Je
denkt toch niet dat iemand dat ontdekt heeft. Het ligt allang weer in de winkel of is verkocht.
Ze heeft mij uit gebreid geadviseerd ze weet heus nog wel
wie ik ben. In mijn beste Engels doe ik mijn
verhaal aan de telefoon, het is het hoofdkantoor. Manlief probeert het telefoonnummer
wat ik krijg. Het meisje met de lange blonde haren is op vakantie. Volgende
week zaterdag kunt u het beste opnieuw “contacten”. Een week later verteld het
meisje dat ze precies weet wie we zijn, ze was ons zelfs nog na gelopen. Het
vest is direct apart gelegd. Zend mij een berichtje dan stuur ik het zo snel
mogelijk naar u op. We zijn weer twee weken verder wanneer ik mij afvraag of
het alsnog zoek is geraakt. Manlief belt opnieuw. Het meisje heeft het pakket klaar
liggen maar wacht nog steeds op een sms met adres gegevens. 1 getalletje
verschil en de sms komt niet aan. Opnieuw worden de gegevens uit gewisseld en gecheckt.
Er kan niks meer mis gaan. En nu na 5 weken heb ik mijn prachtige zwart/witte
kimono vest. Echt I am so happy!
Later M@rina!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten