donderdag 11 september 2014

I am so Happy!

Bij thuiskomst zie ik een geel papiertje van TNT dat ze voor niets aan de deur zijn geweest. Gelukkig neemt Oma Gé de pakjes regelmatig in ontvangst.
Het is een behoorlijke envelop en voelt zacht aan. Mijn oog valt op de Noorse postzegels, Yes, I am so Happy! Oma Gé dit is niet zomaar een pakje, het is een pakje met een verhaal.
Afgelopen zomer zijn wij met de “bus” door Noorwegen gereisd.
Bij elk bijzonder uitzichtpunt zagen wij een bruin kioskje met de standaard souvenirs zoals trollen en elandgeweien. Wanneer wij in Alesund aankomen zien wij een souvenir winkel met prachtige Noorse truien, handschoenen, mutsen etc. zoals de Noren ze zelf dragen. Oudste wil een trui  waar sneeuwvlokjes en rendieren op staan. Jongste kijkt bij de traditionele souvenirs en manlief wil een heerlijk vest. Mijn oog valt op een paspop met een prachtig zwart/wit kimonovest. Ik trek hem aan en vraag de verkoopster hoe ik het vest het beste kan dragen. Ik twijfel en hang hem weer terug. Het is toch wel een erg mooi vest, geen rendier of sneeuwvlokje maar Fashion, de Noorse dames weten wel wat mooi is. Ik pak hem weer van de pop en leg hem op de stapel bij de kassa. Het is druk en de kassière helpt onder het afrekenen en inpakken andere klanten en collega’s. Ik sta op een afstandje te kijken wanneer ze mij twee enorme tassen overhandigd. We wandelen terug naar de camper om de dag erna weer verder te reizen. Ruim een week later en 100 km verder worden de nieuwe truien uit de tas gehaald. De tassen zijn van kastje naar kastje gegaan en ik vraag mij af waar mijn vest is gebleven. We zoeken alles na en komen tot de conclusie dat het vest wel is betaald maar niet in de tas zit. Die ben je kwijt zegt de rest. Je denkt toch niet dat iemand dat ontdekt heeft. Het ligt allang weer  in de winkel of is verkocht.
Ze heeft mij uit gebreid geadviseerd ze weet heus nog wel wie ik ben. In mijn beste Engels doe ik mijn verhaal aan de telefoon, het is het hoofdkantoor. Manlief probeert het telefoonnummer wat ik krijg. Het meisje met de lange blonde haren is op vakantie. Volgende week zaterdag kunt u het beste opnieuw “contacten”. Een week later verteld het meisje dat ze precies weet wie we zijn, ze was ons zelfs nog na gelopen. Het vest is direct apart gelegd. Zend mij een berichtje dan stuur ik het zo snel mogelijk naar u op. We zijn weer twee weken verder wanneer ik mij afvraag of het alsnog zoek is geraakt. Manlief belt opnieuw. Het meisje heeft het pakket klaar liggen maar wacht nog steeds op een sms met adres gegevens. 1 getalletje verschil en de sms komt niet aan. Opnieuw worden de gegevens uit gewisseld en gecheckt. Er kan niks meer mis gaan. En nu na 5 weken heb ik mijn prachtige zwart/witte kimono vest. Echt I am so happy!
Later M@rina!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten