Ik ga keihard janken........

Jongste gaat het ouderlijke nest verlaten voor een studie in de hoofdstad. Ze heeft flink gespaard om haar kamer leuk in te kunnen richten. De website van IKEA is uitvoerig bestudeerd en er is een lijstje gemaakt. Op een druilerige dag gooien wij de aanhangwagen achter de auto en vertrekken richting Groningen. Waarschijnlijk is IKEA bij uitstek het uitstapje bij slecht weer. Ruim 20 minuten zijn we bezig om een parkeerplaats te vinden. We lopen naar de ingang waar we voetje voor voetje mee schuifelen met de massa richting trap die ons naar de eerste verdieping brengt. Ik vraag me even af of ik bij Balorig ben. We zien dat de bankjes en bedden prima voldoen als trampolines en dat je in de voorbeeldkamers leuk verstoppertje kunt spelen. We schuifelen langzaam langs de artikelen. We slalommen om jankende en schreeuwende kinderen heen. Na ruim twee uur gaan wij een bakkie koffie halen en besluiten te  wachten totdat de meeste gezinnen weer vertrokken zijn naar misschien wel hun tent op een drassig veldje even verderop. We starten opnieuw en vervolgen onze route naar de keuken inrichting. Hier worden we vrolijk van de bordjes en kopjes in fleurige kleuren.

De buit is binnen......

Ondertussen is het 6 uur en moeten we de moeilijkste klus nog doen, een matras uitzoeken. We zien een vermoeide moeder die voor haarzelf en haar 4 kinderen een nieuw matras nodig is, ze staat op het punt om in huilen uit te barsten. De kinderen stuiteren van matras naar matras. Wij wachten geduldig tot ze klaar is. De verkoopster deelt mede dat haar werkdag met 5 minuten voorbij is. Ze gaat assistentie vragen. Jongste vraagt ondertussen of ze net zo hard mag gillen als die vervelende koters die hier rond rennen. Ruim een uur later lopen we met de pakbon van het matras en onze afgewerkte lijst richting magazijn. Vol goede moed beginnen we aan onze zoektocht naar de spullen. We komen er gauw achter dat de codes op het product verouderd zijn en niet overeen komen met de codes op het schap. We racen van rij F naar rij G van vak 1 naar vak 30, we pakken pakket 1 deel 1 maar deel 2 is zoek. Volgens de computer moeten er nog 2 matrassen middel hard zijn, maar waar, niet in vak G, het is ondertussen 20.00 uur. We hebben nog 1 uur en zijn bekaf. Ik ga gillen zegt jongste, dat ga je niet doen zeg ik, jawel dat ga ik wel doen en ik ga ook keihard janken, ik wil naar huis, de eerste 10 jaar wil ik niet meer naar IKEA. Dat laatste spijt me niks, maar het lijstje maken we af, nu we er toch zijn. We zien een meneer het één na laatste matras uit het schap pakken. We racen er heen en pakken het matras uit de stelling voordat hij bedenkt dat hij er twee nodig is. Het is kwart over 8 wanneer wij heel onhandig met 3 karren naar de kassa schuifelen. Op naar huis, nu alles nog in elkaar zien te krijgen. Die taak schuiven wij door. Voorlopig voor ons even geen IKEA.
Later M@rina!