Joehoe Patat!

Voor een toetje mag je mij wakker maken en al helemaal voor de Engelse Trifle Aardbeimascarpone. Alsof er een Engeltje over je tong piest. Afgelopen weekend had ik de Trifle gemaakt voor een feestje. Om mij heen  hoor ik de ohhs en aaahs en ze vragen naar het recept.Terwijl wij staan te genieten van de heerlijke aardbeitjes verteld de één na de ander over mislukte kookkunsten. In het kookboek staan bij recepten vaak fantastische foto’s maar na uren zwoegen lijkt het er niet op en blijkt het niet te eten. Menig gerecht  is in de groene container beland hoor ik aan de verhalen. Wij proberen hier ook regelmatig recepten uit en af en toe hebben wij ook een misser. Aan tafel wordt er dan heel hard gebruld dit is een weggooi recept, weg ermee! Al jaren maak ik op de verjaardag van oudste heerlijke pompoensoep. Het leek me leuk om eens een ander pompoen recept te proberen. In de Allerhande staat een prachtige foto van een Pompoentaart met pecannoten.

De ingrediënten: Bladerdeeg, pompoen, donkere basterdsuiker, hot peppersauce, tomatenketchup, blokjes ham, pecannoten, eieren en slagroom zijn stuk voor stuk lekker, dit samen gaat vast een heerlijke taart worden. Ik ben minstens een half uur bezig om de pompoen te schillen en in blokjes te snijden. De springvorm bekleed ik zorgvuldig met het bladerdeeg.  Het is nu alleen nog een kwestie van slagroom met eieren los kloppen en de overige ingrediënten te mengen. Wanneer  alles in de springvorm zit kan hij in de oven. Na 40 minuten wij hebben vast een smakelijke “Pompoentaart met pecannoten”. Ondertussen ruim ik de keuken alvast op en dek de tafel. Het is een behoorlijk gepruttel in de oven, af en toe kijk ik maar eens door het raampje. Het vocht van het pompoenvlees druppelt door de springvorm heen en de noten karamelliseren met de suiker. Het ruikt best lekker maar het ziet er niet aantrekkelijk uit. Eigenlijk is het één grote bende in mijn oven. Na 40 minuten roep ik de familie inclusief vriendinnetje van jongste aan tafel. De springvorm lekt en plakt aan alle kanten en ik vraag me af hoe hier taartpunten van gesneden moeten worden.

We proeven eerst voorzichtig. Harde taaie blokjes pompoen. Niet gaar is de conclusie. We zetten hem weer terug in de oven. Na een half uur proberen wij het opnieuw. Het ziet er iets steviger uit maar nog net niet gaar. Zullen we…..nog een kwartiertje ….. Ondertussen hoor ik gemopper; we hebben honger en het stinkt. We zijn anderhalf uur verder als we het nogmaals proberen. We kijken naar de drab op onze borden. Met lange tanden wordt er voorzichtig geproefd. Vriendinnetje kauwt dapper door. Het is een echte misser. We kijken elkaar aan en brullen; Dit is een weggooirecept, weg ermee!  We kieperen de hele bende in de kliko. Joehoe Patat! wordt er geroepen. Ik zet de frituurpan vast aan en race naar de winkel voor een zak patat.
Voortaan weer gewoon pompoensoep.

Later M@rina!

Om nog even terug te komen op het heerlijke toetje. Ik geef met plezier het recept van Francis door! 

Lukt altijd! Zie hieronder.