donderdag 10 januari 2013

Geen enkel probleem.....

Vanaf vrijdag (lichte) vorst en sneeuw zie ik in de kranten staan. Laat de winter maar komen wij zijn er klaar voor. Geef mij maar een dik pak sneeuw en een prachtige ijsvloer. Bij een paar graden vorst krijg ik last van het schaats virus. De gymles op school wordt dan een gezellig schaatsuurtje in het park. En met een beetje geluk stappen de scholieren in de bus om te gaan schaatsen op de meren.
Op stel en sprong moeten er schaatsen worden opgezocht en gepast. Helaas zijn negen van de tien keren de schaatsen net te klein zoals ook in Huize Marina. Oudste heeft schoenmaat 44 en de eens aangeschafte ijshockey schaats heeft maat 40. Ik struin Marktplaats af en heb geluk. Op nog geen 5 km afstand zijn een paar prachtige schaatsen te koop. Na een telefoontje komen we tot een deal van 65 euro en we gaan meteen heen om te kijken of het wat is. Deze schaatsfanaat heeft een kelder vol fitness apparatuur, tig paar schaatsen en hoe kan het ook anders een prachtig sportlijf. Hij is toe aan een paar nieuwe schaatsen maar mag van vrouwlief pas kopen als hij eerst een paar verkoopt. Zijn vrouw is het niet eens met de deal van 55 euro. Boven aan de trap loopt ze demonstratief met wasmand heen en weer om te controleren of manlief ons dat wel gaat vertellen. 65 euro moet het worden en anders laten wij ze maar liggen. Het zijn prachtige Viking schaatsen met op maat gemaakte Zandstra ijzers eronder. Oudste zijn voeten groeien niet meer en als hij hier een beetje zuinig op is kan hij er jaren mee doen. Maar wij geven niet meteen op en ik zeg dat we in het telefoongesprek 65 euro hebben afgesproken. Klopt, maar het mag niet van mijn vrouw. Vrouwlief weet ook dat oudste ze morgen nodig is. Geen gezeur hij moet lekker schaatsen wij doen het. De schaatsen gaan in de sporttas in een oude handdoek samen met een pakje blarenpleisters mee naar school. De vorst was niet zo heftig als men had gehoopt en in plaats van de meren rondom Giethoorn rijdt de bus door naar de kunstijsbaan in Assen. Wanneer oudste terug komt en verteld hoe fijn je met deze schaatsen ijshockey kunt spelen kijk ik verschrikt naar de schaatsen in zijn handen. Ben je veel gevallen vraag ik voorzichtig. Af en toe, gestruikeld over zijn eigen ijzers in de bochtjes maar verder viel het heel erg mee. Klunen vraag ik, heb je gekluund? Over de rubber matten of over het beton? Kijk eens naar je ijzers? Hele happen er uit.
Niks van gemerkt. Ik moet even tot tien tellen. Als ik in mijn fotoboek van vroeger kijk zie ik foto’s dat ik leer schaatsen op houtjes. De houtjes zaten meer naast de knalgele regenlaars dan er onder. Koude voeten en totaal geen steun. Wij liepen op schaatsen door het zand op weg naar het ijs. Later krijg ik van mijn buurmeisje de oude kunstschaatsen. Ook een bijzondere gewoonte, thuis bond mijn moeder ons de schaatsen al om en fietsten wij op schaatsen naar het slootje. Die ijzers moeten ongelofelijk bot zijn geweest. Op mijn 19de verjaardag krijg ik spiksplinternieuwe lage Noren maat 40. Wel gek maat 40 ik heb namelijk schoenmaat 38. Misschien groeien je voeten nog en een paar extra sokken kan geen kwaad zei mijn moeder. Wanneer het weiland van Boer Russcher geschikt was om te schaatsen ben ik er als de kippen bij. Schaatsen ik vind het heerlijk. Wanneer ik in 2009 met een blog een mega bedrag win koop ik van dat geld een paar supersonische lage Noren. Ze zitten super, warme voeten, niet te hoog en geen zwikkende enkels. Het afgelopen jaar konden we ruim een week overal heerlijk schaatsen. En ik was natuurlijk van de partij. Elke mogelijkheid die er was heb ik aan gegrepen. Op de ijsbaan, in de lunch pauze of voor het huis op de gracht. Maar vooral niet te vergeten op ‘s winters mooiste plekje in Belt-Schutsloot. Samen met manlief en pubers schaatsen wij een tocht in dit prachtige landschap. Massa’s struikelende zwoegende schaatsers en schaatsfanaten in strakke pakkies zien wij om ons heen. Het is fantastische in het witte landschap, langs de rietkragen met vast gevroren bootjes te schaatsen. Achter mij hoor ik gemopper dat ze een hart makker krijgen, wij te hard gaan, waar de blarenpleisters zijn, verzuring noem maar op. Maar oudste niet hij schaatst de route wel twee keer, vooruit en weer terug, waar wij blijven en hij wil met moeders best nog een extra rondje. Op zijn Vikings van 65 euro met 2 happen uit het ijzer. Geen enkel probleem, ik merk daar niks van als ik er naar vraag. Laat de winter maar komen wij zijn er klaar voor. Later M@rina!

1 opmerking:

  1. Wat een "cool" verhaal Marina :), en ik krijg de beelden van het prachtige winterse bevroren landschap van Belt-Schutsloot al helemaal voor me.

    BeantwoordenVerwijderen