Hele kostbare minuutjes.......

Het is vrijdag, de wekker gaat om 7 uur. Ik ben vandaag vrij om te doen wat ik wil en ik wil heel veel. Er liggen overal stapeltjes kranten, de stofzuiger moet door het huis, het aanrecht wil ik ontdoen van overbodige potjes en niet te vergeten de stoel met kleren van werk, poets, mooi, warm en koud opruimen. Tijd voor “het minuutje” toe passen; Alles wat je tegenkomt wat binnen een minuut kan, meteen doen! Niet op de trap stapelen maar meteen doorlopen naar boven. Niet de wasmand op het overloop parkeren maar meteen de kast inruimen. Niet de stapel kranten verzamelen maar meteen doorlopen naar de kliko. In no-time heb je een keurig opgeruimd huis en ook nog tijd voor andere dingen. Ik spring mijn bed uit om naar het zwembad te snellen voor een half uur baantjes trekken. Men zegt dat je meer energie krijgt als je de dag begint met sport, dat komt goed uit, want ik wil veel energie vandaag. In het zwembad zijn heel wat zwemmers die stil staand zwemmen om de week door te spreken, het wordt 30 minuten slalom zwemmen. Ik verbrandt hierdoor vast extra calorieën wat beloond wordt met nog meer energie.

Bij thuiskomst begin ik met een lekker kopje koffie en start meteen “het minuutje”. Rond het middag uur is het huis keurig opgeruimd en heb ik nog heel wat minuutjes over om te shoppen. Eerst naar de bouwmarkt voor de blauw geglazuurde buitenpotten met Lavendel. Rond drie uur kom ik aan bij het tuincentrum voor konijnenvoer en fleurige tuinversieringen. Ik parkeer de auto en pak mijn tas waar mijn mobiel uitglijd. Mijn oog valt op het één naar het andere berichtje wat op het schermpje voorbij komt. Onze gezinsapp blijft maar blieben. Manlief apt; Bericht van jongste, ze is veilig, iets met bus en publiek in Stockholm… Wat heb ik door “mijn minuutjes” gemist. Manlief en oudste sturen het één na het andere berichtje van een bus of vrachtwagen in Stockholm. Er komt een doorstuur berichtje via manlief; Pap ik ben het ‘Lijn”, ik ben veilig, we weten alleen niet wat er aan de hand is, we zijn bang dat er een terroristische aanval is, het is behoorlijk dichtbij maar we zijn veilig. Ik zak terug in de autostoel, doe de deur weer dicht en blijf heeel veeel minuutjes stil afwachten. Mijn jongste is voor een trip van 3 dagen in Stockholm, wat is daar gebeurt.

Er volgen foto’s, filmpjes en getallen van doden en gewonden via Nu.nl. De minuutjes worden minuten en ik blijf turen op mijn schermpje in de hoop op iets van jongste.

Wil je dat ik bel, mam? Ja heel graag…..

Ik hoor geroezemoes op de achtergrond, stemmen in allerlei talen maar door alles heen hoor ik de stem van jongste. Nog nooit zo blij geweest met haar stemmetje aan de telefoon.

Hele kostbare minuutjes om nooit te vergeten.

Later M@rina!