25 jaar geleden................

25 jaar geleden, 21 lentes jong. 3 dagen per week reisde ik naar "Het Knooppunt" in Zwolle om het vak van apothekersassistente te leren. De 2 overige dagen reed ik op mijn Puch Maxi naar het ziekenhuis en later naar de stadsapotheek om het vak in de praktijk te gaan leren. De opleiding duurde 3 jaar en het was af en toe best pittig. Ik was dan ook super trots dat ik op 17 juni 1987 de vlag met schooltas kon uithangen. Ik had geen mega rugtas van het merk Eastpak of Kipling zoals tegenwoordig maar een zwarte boodschappentas met rits. Nog steeds doe ik de boodschappen met zo'n soort tas tot grote ergernis van sommigen. Behalve mijn tas gingen de tassen van mijn broertje en zusje ook aan de stok want ook zij waren geslaagd. Dat kon de vlaggenstok niet helemaal aan. De vlag met de 3 tassen eraan kwam dan ook naar beneden gestort.

Aan het haakje van het vogelhuisje en de garagedeur hangen we de vlag op een alternatieve manier op. 1987 was het jaar van het diploma, definitieve scheiding van mijn ouders, een logeerpartij in het ziekenhuis vanwege een blindedarmontsteking en tijdens mijn logeerpartij is de begrafenis van mijn opa. Niet zo fijn allemaal. 25 jaar later zoek ik naar de foto met de vlag. Onherkenbaar ben ik. Hier ga ik een uitnodiging van maken voor mijn collega's met zoiets als; 25 jaar geleden, piepjong met een baan in het vooruitzicht hing ik trots de vlag uit, met als doel tenminste 3 jaar te werken want zolang duurde de opleiding tenslotte ook! Op naar de kringloopwinkel om 10 kopjes en schotels met zoveel mogelijk bloemen, goud en zilver te scoren. Alle schalen, borden, etagères uit de kast gehaald om de tafel feestelijk en stijlvol te dekken.

Na twee dagen van bakken en roeren in de kommen als een echte apothekersassistente is het zover mijn collega's komen voor een High Tea. Stuk voor stuk zien ze er fleurig, vrolijk en opgetut uit om gezellig thee te leuten uit de kitscherige kopjes van de kringloop. Wanneer ik zeg zoek een plekje bij een leuk kopje want het is de bedoeling dat je die vanmiddag meeneemt naar huis blijken de kopjes ineens een heel ander gezicht te krijgen. Er wordt gewikt en gewogen waar te gaan zitten en de kopjes zijn ineens mooi, lief, stijlvol en staan gezellig. Ze gaan voorzichtig mee in de tas en geven een herinnering aan een super gezellige middag. Bloemenkopjes met goud en zilver met een geschiedenis van jaren net zoals de 25 jaar lief en leed in de apotheek? Tot later M@rina