donderdag 19 maart 2015

Kwakzalverij..............

Het heerlijke weer zorgde ervoor dat ik samen met mijn collega tussen de middag gratis Vitamine D ging scoren. We komen langs een wilde tuin met loslopende kippetjes. Ik vertel haar dat ik daar een keer een workshop crème maken heb gevolgd. 
Toentertijd sprak Lies mij aan op de markt, of ik een keer een workshop “crème maken” bij haar wilde volgen. Dan kun jij als apothekersassistente zien hoe wij dat doen. Om elkaars werelden te delen. Door de strenge wetgeving en hoge bereidingskosten maken wij niets meer zelf. Ik ben wel benieuwd naar haar bereidingsruimte en werkwijze.
Op een zonnige zaterdagmorgen fiets ik naar haar toe en maak kennis met de overige 5 cursisten en de woonleefgroep.
Ik sta niet op de foto (-;
Tijdens de inleiding hoor ik dat een crème maken met je gevoel en hart gaat en niet puur volgens vaste receptuur. We doen eerst een voorstel rondje, wat is onze levensstijl en wat heeft ons hier gebracht. Ik ben het laatst aan de beurt en durf het woord apothekersassistente bijna niet uit te spreken. Ik hoor alles over Yoga, mediteren, biologische tuinieren en homeopathie. Ik ben een vreemde eend in de bijt. In twee groepjes van drie mogen we na de uitleg aan de slag. De balans is een klein cocaïne weegschaaltje die in de keukenla past. De Witepsol H15 (vet stukjes) mogen we allemaal even bekijken en voelen. 75 ml aqua, oeps water mogen we afmeten in een vettige maatcilinder van 250 ml. Het water wordt in een fluitketel met ketelsteen verwarmt. Niet te lang laten fluiten anders is het water verdampt. Het vet wordt bij gebrek aan een waterbad gesmolten in een steelpannetje. Eerst gaan wij voor ons crèmepje een geurtje uitzoeken die bij ons past. Een schoenendoos met talloze flesjes gaat de kring rond. Uitvoerig wordt er besproken hoe je er achter kunt komen welk geurtje het best bij jou past. Mijn buurvrouw aan tafel verteld onder het ruiken en voelen honderduit over haar nieuwe sap machine en haar meditatie ruimte wanneer ze het ineens gloeiend warm krijgt. Het geurtje wat bij haar past is gevonden. Ik zie het al voor mij bij de Poli Dermatologie. Alstublieft mevrouw dit is u recept voor de basis crème. Bij mijn assistent mag u uit de doos een geurtje zoeken dat bij u past.
Nu heb ik geleerd vetten en vloeistoffen te verwarmen tot 70 graden, samen voegen, roeren tot bekoelen, met pipet de rozen of lavendelolie toevoegen. Dat moet ik nu even vergeten. Wanneer het fluitje fluit en de vetten gesmolten zijn in het pannetje gooi je het in een ieniemienie zalfpotje. Met het ijscolepeltje meng je het geurtje er door.
Er ligt een enorme kleurdoos klaar zodat we tijdens het afkoelen een fleurig etiketje kunnen tekenen.
De  “Crème verwondering” van mijn mede cursisten is groot.
Lachend kom ik thuis met een potje crème met het geurtje wat bij mij past.
Met alle respect, even voelde ik mij een kwakzalver...............
Later M@rina!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten