vrijdag 31 augustus 2012

Eerst de bessenstress.............

De buurvrouw van de apotheek vind onze balie zo na de verbouwing wel erg kaal en ongezellig. Vinden jullie het goed dat ik zo een bos bloemen uit de tuin kom brengen. Nog geen kwartier later staat buurvrouw in de apotheek met een prachtig boeket bloemen gerangschikt in een al even prachtige vaas. Wij zien o.a. schitterende pioenrozen, vrouwenmantel en een forse tak rode besjes.
Terwijl collega al besjes begint te snoepen uit het boeket brengt het mij weer terug naar zo’n 3 jaar geleden. Tegen buurvrouw van de apotheek doe ik mijn beklag over het gemis. Onze kindertuin met schommel, zandbak, gras en bessenboompjes heeft plaats gemaakt voor veranda met loungebank en terras met bloemen zoals Annabel’s, vrouwenmantel, lavendel maar geen bessenboompjes meer. En dat ik de rode bessenstress zo vlak voor de vakantie eigenlijk best mis. De stress rond de bessen kwam vooral doordat alle besjes bijna tegelijk rijp zijn. Het plukken, ritsen, verwijderen van blaadjes en andere rommeltjes is best wel een heel karwei. Meestal 3 kilo besjes en dat samen met 3 kilo geleisuiker geeft 6 kilo heerlijke jam. Gustav en Marjolijn namen dan altijd een pot feestelijk in gepakt met een mooie lepel dieprood van kleur mee naar school voor de liefste juffen van de wereld. Maar dat hele karwei moet eigenlijk in 1 middag gedaan worden. De rode besjes waren meestal rijp in de laatste schoolweek waarin talloze karweitjes afgewerkt moesten worden. De 6 potten op rij gaf dan wel veel voldoening maar toch ook wel een beetje bessenstress. Maar buurvrouw heeft raad. Je moet even aan buurman Dokter S vragen of je zijn besjes mag plukken. Er zitten kilo’s aan zijn struiken en de spreeuwen eten alles op. Eeuwig zonde. Dat laat ik mij geen twee keer zeggen. Als de dag erna Buurman Dokter S bij ons in de apotheek koffie komt drinken gooi ik een balletje op. Het is een heel goed idee want er zit nog minstens een 10 liter emmer vol aan en de spreeuwen vreten alles op. De donderdag kom ik er niet aan toe maar vrijdagochtend vind ik dat Gustav best even mee kan bessen plukken. Wij voelen ons een beetje vreemd achter het huis van buurman Dokter S en beginnen voorzichtig te plukken. De spreeuwen hebben flink hun best gedaan maar er zit nog genoeg aan. Gustav zit na 5 minuten lekker aan de waterkant kikkers te kijken en vooral te twitteren. Maar ik kan er maar geen genoeg van krijgen.
Een trosje hier een trosje daar en op mijn knieën kruip ik over het paadje onder de struiken. Een hele emmer vol gaat niet lukken maar ik ben heel te vree met mijn emmer bessen. We wissen alle sporen uit. Om nu alles plat gelopen en beschadigd achter te laten komt niet zo heel leuk over. ’s Middags loop ik even de apotheek binnen en voordat ik wat kan zeggen roept mijn collega heb je buurman Dokter S nog gezien of gesproken. Hij kwam hier net zeggen dat je geen besjes meer hoeft te plukken. Je bent te laat. Heel vervelend maar de spreeuwen hebben vanmorgen een feestje gehouden en alle besjes zijn op. Er zit geen besje meer aan de struik. Ik moet even denken en begin te lachen, ik was die spreeuw ik heb vanmorgen alles geplukt. Ik loop meteen door naar de praktijk van buurman Dokter S. Marina het is heel jammer heb je je collega’s al gesproken. De spreeuwen hebben vanmorgen alle besjes opgegeten echt tot aan de laatste bes aan toe. In twee dagen tijd hebben ze alles geplunderd. Er zit niks meer aan. Die spreeuwen dat waren Gustav en ik wij hebben vanmorgen alle besjes geplukt. Buurman Dokter S snapt er niks van, geen voetsporen, geen takjes geknakt hoe heb je dat gedaan? Wij hebben keurig alle sporen uit gewist en dinsdag breng ik je een pot heerlijke jam! Maar eerst de bessenstress! Tot later M@rina

zondag 26 augustus 2012

Liever naar Diever......

Liever naar Diever is de slogan van Diever. In Diever gebeurt het, maar wat gebeurt daar? Rond half 8 vertrekken wij vandaag met een auto vol versnaperingen, kussentjes om op te zitten en een tas vol regenpakken richting Diever. Rond 8 uur rijden wij Diever binnen en zien wij een lange rij mensen zoals u, jij en ik met een kussentje onder de arm en een tas vol versnaperingen stevig door stappen. Allemaal op weg naar het Shakespearetheater Diever want daar gaat het gebeuren. Wij slaan het wandelen over en parkeren voor 2 euro de auto bijna voor de deur. Die 2 euro is tenslotte voor de vereniging! Rijen dik staan de bezoekers met kussentjes onder de arm en een tas vol versnaperingen te wachten tot het grote sprookjesachtige hek open gaat. Achter het grote hek bevinden zich de bankjes waar wij straks samen met zo'n 1000 toeschouwers gaan genieten van The Comedy of Errors gespeeld door Shakespearetheater Diever. Het decor is altijd een verrassing en gaat meestal gepaard met veel knal en stunt werk waardoor de voorstelling van het begin tot het eind blijft boeien. De toeschouwers druppelen binnen en settelen zich op de bankjes. En dan begint het voorprogramma gespeeld door de bezoekers zelf.
Wat kan je allemaal uit een tas, rugtas, picknickmand, plastic tas toveren. Massaal komen de koffiemokken, thermoskannen uit de tas vanzelfsprekend in het gezelschap van een dikke koek. Dit jaar is de voorstelling korter dan normaal waardoor er geen pauze is met de traditionele rookworst verkocht door de scouting. Mijn collega gaat alleen mee als ze er zeker van is dat ze in de pauze zo'n heerlijke vette rookworst kan scoren. Maar geen pauze betekend ook dat alle mee gebrachte waar in het “voorprogramma” naar binnen gewerkt moet worden en dat blijkt bij sommige bezoekers een hele klus. In no time komen na de koffie de mee gebrachte wijnglazen of plastic bekers te voorschijn voor de witte of rode wijn, Prosecco of voor een ander lekker goedje als er maar alcohol in zit. Stokbroden worden op schoot gesneden en voorzien van een lekker smeerseltje. Olijven en andere tapas hapjes worden door gegeven, bussen pringles gaan van hand tot hand en de lekkere vers gebrande nootjes ontbreken ook in onze tas niet. Stipt om 9 uur gaat het grote hek dicht, de etenswaar wordt gauw in de tassen opgeborgen. Het “voorprogramma” is voorbij en met ronde buik kunnen wij gaan genieten van het hoofdprogramma The Comedy of Errors. De mobieltjes moeten vanzelfsprekend uit gezet worden voor sommigen geen eenvoudige klus. Als het gaat regenen mag je je paraplu niet gebruiken. Zoals de aankondiger het leuk omschrijft dat water is voor je zelf bedoelt en niet voor je buurman. Een paraplu boven je hoofd zorgt ervoor dat het regenwater bij de buurman op het hoofd beland. Wij hebben het eerder mee gemaakt een voorstelling in de regen. Bij regen staakt de voorstelling 5 minuten om ieder de gelegenheid te geven een mega groot Action regenpak aan te trekken, een vuilniszak om te toveren in een jurkje of een felgekleurde regencape van 50 cent van de Wibra om je schouders te schikken. Uit voorzorg zitten we lekker warm in ons idioot groot gekleurde Action regenpak. We hebben geluk de Engeltjes kunnen tijdens de voorstelling hun plas ophouden.
Wij zijn er klaar voor en Shakespeare ook, binnen een minuut dondert het hele decor in elkaar en uit alle hoeken en gaten komen de spelers te voorschijn. In een totaal vernieuwd decor worden wij anderhalf uur vermaakt. Het totale plaatje van de kussentjes, vuilniszakken, felgekleurde regencapes een hapje en een drankje, het prachtige decor met talloze technische snufjes, de kleding en de spelers klopt weer helemaal. Het is genieten. Vanwege de korte voorstelling is er zelfs een after party waarbij de spelers laten zien dat ze nog meer in huis hebben. Een aantal spelers zingen een solo begeleid door een 3 koppige meiden/dames band. Extra leuke bijeenkomst is dat de spelers zich dit jaar onder de bezoekers mengen en de vele complimenten in ontvangst nemen. Van die gelegenheid maak ik natuurlijk even gebruik om Dhr. Jolles, de goudsmid in het spel te vertellen dat ik enorm van hem heb genoten. Hij kwam tenslotte speciaal naar de apotheek met een flyer voor mij. Rond half 12 wandelen wij weer terug naar de auto met de kussentjes onder de arm, regenpak in de tas en zo goed als lege rugtas. De koeken waren lekker, de thermoskan leeg, biertjes hebben de mannen goed gesmaakt ook al was het Amstel )-: en we hebben nog een half zakje nootjes voor morgen. Liever naar Diever, volgend jaar weer, je moet er een keer geweest zijn! http://www.shakespearetheaterdiever.nl/ Tot later M@rina

zaterdag 25 augustus 2012

Het blijft kriebelen.......

6 donderdagen in de zomermaanden is het feest in Meppel Voor de jongsten van 7 tot en met 12 jaar begint de dag met zitten op de kinderrommelmarkt van 08.00 uur tot en met 12.30 uur. Marjolijn is nog veel te klein maar Gustav wil het wel eens proberen. We kijken in huis eens goed om eens heen waar we vanaf willen en wat misschien nog wat opbrengt. Alles moet een duidelijk zichtbaar prijsje hebben. Enthousiast beginnen wij: €1,50, €2,50, €3,0 Gustav rekent zich helemaal rijk. Als wij dit allemaal verkopen dan heb ik wel 25 euro….. Wij lenen van vriendin een bolderkar en stapelen alles er in. Tuinstoel en kleedje boven op, wij zijn er klaar voor. Wil je een mooi plekje hebben dan moet je er minstens om 6 uur zijn. Voor moeders betekend dat half 6 de wekker zetten. Wanneer thermoskan met koffie, broodjes, pakjes drinken, snoepjes, koekje, blikje met wisselgeld in de rugtas zijn gepropt ga ik Gustav wakker maken. Hij vliegt overeind en is meteen wakker, het is vandaag zijn dag, zaken doen op de rommelmarkt.
Geen idee wat ons te wachten staat. Het is een beetje nevelig en doodstil buiten, wat een tijdstip ook. We komen alleen een slaperige krantenbezorger tegen. We wandelen de straat uit het hoekje om en horen al wat meer geluiden van auto’s en stemmen. Nog een bochtje en ineens is de stilte weg. Talloze auto’s met slaperige vaders, moeders, ingehuurde opa’s en oma’s met kinderen die vandaag ook de spullen aan de man gaan brengen. De dozen met spullen worden op de kleedjes gezet. Wij vinden een klein gaatje voor ons minikleedje. Ondertussen half 7 en niet meer de mooiste plaats maar wel een plekje met schaduw en een beetje zon. Maar waar is ons kleedje? Verdikkeme het kleedje verloren en zonder kleedje geen plekje. Moet ik nou dat jonkje van 7 terug laten hollen op dit tijdstip of het jonkje op de plek neerzetten en zelf gaan. Maar Gustav holt al terug. Komt opgetogen terug het lag bij de Rabobank mam. Wij settelen ons op het kleedje en gaan beginnen met het uitpakken van de spullen. Tussen mijn en Gustav zijn kleine handjes zie ik grote grauwe harige handen van volwassenen. Wij willen het graag eerst uitpakken meneer. U wilt toch verkopen! Oeps, ja dat klopt maar de ochtend is nog lang. De handelaren zijn er nog eerder dan de verkopers. Van 6 tot 8 zie je ze continue bij alle verkopers opnieuw langs gaan om te kijken wat er tussen zit. Het liefst helpen ze je uitpakken. Gustav ontdekt dat sommige kopers wisselen van jas of de haren anders doen. Griezels…. De kinderrommelmarkt is een wereld op zich. De bedragen die wij bedacht hadden zijn meer voor op marktplaats. Er wordt hier het liefst gewerkt met maximaal 1 euro. Maar oh wat is het gezellig. Alle bekenden die langs komen wandelen. Mensen die van alles vertellen waarom ze het willen kopen. Klasgenootjes samen met ouders die ook op de rommelmarkt zitten. Gustav die na elke koop het geld opnieuw telt. En wat Gustav en (later ook) Marjolijn allemaal op de rommelmarkt zien om zelf te kopen. Om 9 uur heb je het gevoel dat je al een dag hebt gehad. Om 10 uur is de proviand al bijna op. De eerste rommelmarkt heeft een opbrengst van €17,50 en wij zijn een hele ervaring rijker. Jaar na jaar gaan we één of twee keer per zomervakantie op de markt staan. De bolderkar is een kattenbak vol zooi geworden. Ook wij worden creatief de kinderen bakken kniepertjes die ze leuk ingepakt met recept er aan verkopen. Het is alweer 3 jaar geleden Marjolijn zit in groep 8 en neemt afscheid van de basisschool en dat wordt meteen ook het laatste jaar van de kinderrommelmarkt. In de brugklas ga je daar niet meer zitten. Maar wat hebben wij leuke herinneringen, Lobke die trots het K3 tasje van haar zakgeld koopt, het plas gedoe bij Apotheek de Wheem, Buurvrouw Nynke die zorgde voor een goede omzet, de gezelligheid van de buurtjes op de rommelmarkt en handelaren die je jaar na jaar terug ziet komen van heinde en verre. Wanneer de DMD dagen van 2012 aanbreken kriebelt het toch een beetje. Marjolijn en ik zeggen tegen elkaar zullen wij een keer koopjes gaan scoren om 6 uur. De wekker wordt gezet maar het bed ligt om 6 uur toch wel erg lekker…... Het stokje hebben wij 2 jaar geleden al door gegeven en wensen de nieuwe verkopers goede zaken en gezelligheid toe! Rond koffietijd wandelen wij wel even langs. Tot later M@rina!