donderdag 19 april 2018

Voordat je het weet sta je op de dodenlijst......


Minstens 50 capsules glijden uit de doos met een ratelend geluid op de grond. Normaal zou ik de slappe lach krijgen maar vandaag is dat geen goed idee. De eerstejaars sluiten de periode af met een praktijk toets “capsules maken”. Super geconcentreerd en muisstil zijn ze aan het werk.


Hoe toevallig.....
Dat was twee week geleden wel anders. Op de achterste rij hoor ik luid en duidelijk een freule zeggen; ”Als er één iemand vermoord moet worden dan is dat mijn schoonmoeder”. Giechelend vertellen ze elkaar over hun bazige schoonmoeders en uitsloverige moeders die voor schaamrood op de kaken zorgen. Dan is er ook nog een leerling met een vader die zichzelf erg grappig vindt en “random plaatjes” naar haar liefje stuurt.
Het wordt te gezellig bij de dames van het achterste blok zo krijgen we receptuur fouten. Wanneer ik polshoogte ga nemen willen de dames weten of ik WhatsApps naar het vriendje van mijn dochter stuur.
Ik kijk wel uit, ik heb een absoluut WhatsApps verbod vertel ik de dames. Een oplettende leerling herinnert zich het whatsapp gesprek naar aanleiding van het verrassingsfeest van jongste? Dat is ietsje genuanceerder kaats ik terug; ” Ik heb de berichtjes van vriendje beantwoordt en gevraagd of ik wat voor het feest kon betekenen”, dat moet kunnen. Het feest is geweest en stilzwijgend is het WhatsApp verbod weer van kracht. Het valt niet mee voor ons uitsloverige moeders, bazige schoonmoeders en grappige vaders, elk WhatsAppje is een dilemma. Ik denk wel tien keer na voordat ik überhaupt wat in tik of op verzenden druk.
Ik hoorde pas van collega doktersassistente over haar woedende zoon nadat ze zijn vriendinnetje een suc6 WhatsAppje had gestuurd. Bij AH vertelde een bezorgde moeder over haar reizende zoon die met heel veel moeite het 06 nummer van zijn vriendinnetje heeft af gegeven als ze beloofde het nummer alleen in uiterste noodgevallen te zullen gebruiken.


De buurvrouw naast de moordenaar in spé raakt lichtelijk in paniek. Haar mengsel is op terwijl de capsules nog maar voor de helft zijn gevuld. Daar heb je het al. We bekijken de berekening, controleren de wegingen en lopen het protocol na. Hoeveel capsules ging je ook alweer maken? Hoeveel capsules heb je je apparaat mee gevuld……..ze kijkt, ze telt, 5 rijen van 10 capsules ………..En dat is……… Nee, het is niet waar, ik heb er niet 40 maar 50 capsules in gezet.
Laat je niet afleiden door vervelende schoonmoeders. In de apotheek is het ook niet muisstil. Wat dacht je van rammelende sleutelbossen, huilende baby’s, jengelende kleuters, rinkelende telefoons en ratelende printers. Het hoort er allemaal bij. Voor de volgende keer je capsules minstens drie keer na tellen (-:

Een bijzondere dag. Als apothekersassistente ben je door een kleine misstap maar zo een gifmengster. Ga je net als ik voor de titel “ideale (schoon)moeder”; alleen WhatsApps in uiterste noodgevallen, niet grappig doen door “random” plaatjes te sturen en sloof je vooral niet uit..... 
Voordat je het weet sta je op de dodenlijst.
Later M@rina!

woensdag 4 april 2018

Herinneringen of een hoop zooi......



Het is zeker 4 jaar geleden dat ik samen met jongste naar het stoffenspektakel ben geweest. Een walhalla op het gebied van stofjes, garen en alles wat je kunt gebruiken om bezig te zijn met naald en draad. Jongste kocht leuke lapjes voor leuke prijsjes. Een paspop verleid mij met een stijlvol jasje in een leuk grijs/zwart printje. Voor maar liefst €50,- koop ik de benodigde meters. Bij thuiskomst leg ik het stofje in de kast waarin het stilletjes naar de achtergrond verdwijnt.

Tijdens het boodschappen doen zien jongste en ik een “Knip mode” liggen. Wij worden abrupt verliefd op de zomerjurk met flamingo’s op de cover. Wat heb ik een zin om samen een dag te naaien zegt jongste. Ik ben meteen voor. Ik ga alvast neuzen bij “Anja’s stoffen” en wordt helemaal blij van de fijne stofjes in leuke kleurtjes. Ik moet sterk zijn, niet eerder een flamingo stofje voordat ik een jas heb gemaakt van de stof die nog ergens in de kast ligt. Ik haal de naaimachine van zolder en vis de stof tussen de zooi van de plank. De naaidoos gaat op de kop voor een grondige reorganisatie. Op zoek naar garen en spelden kom ik van alles tegen; een lieve kaart met hartjes, een zak plakoogjes van de leuke pinguïn traktaties, één berenneus en een paar berenogen. Op onze bruiloft zongen de neefjes en nichtjes het berenlied naar aanleiding van de beren die ik voor hen had gemaakt. Terwijl ik het gele biaisband netjes over het kartonnetje vouw denk ik aan de omslagdoek die ik tijdens mijn zwangerschapsverlof met veel zorg had gemaakt. Eén keer wassen op 90 graden door de kraamverzorgster zorgde voor een vaal gekleurd rafelig geheel. 
Haarlintjes voor Koninginnedag, eiermutsjes gebreid op CS.. 
Na de kraamdagen kon ik opnieuw aan de slag. Het clowns malletje, waar ik textielverf bij had gekocht om een wit lakentje mee op te vrolijken, is nooit gebruikt. 3 uur na de aankoop werd ik 3 ½ week eerder dan verwacht moeder van een heerlijk ventje. De textielverf heb ik onlangs bikkelhard weg gegooid. Het knoopsgatenelastiek is een super handig hulpmiddel als je minstens 20 kg groeit van de Chinese tomatensoep en minimarsjes tijdens je zwangerschap. Maar ook handig voor peutertjes met of zonder luierkontje. Bergen plaatjes en reparatiedoek voor kapot gevallen knieën van peuters. Later handig voor kapotte kruisen van puber spijkerbroeken die onder aan de kont hangen en daardoor keer op keer achter het zadel blijven hangen. Doorgaans lagen er meer broeken van oudste naast de naaimachine dan in zijn kledingkast. De 5 knopen waren met zorg uit gekozen door jongste voor haar eigen gemaakte newspaper jas….....
Manlief komt de kamer binnen en struikelt bijna over de berg waar ik op mijn knieën tussen zit te mijmeren.
Kijk eens zeg ik; “Een naaidoos vol herinneringen”.
Oh herinneringen, ik dacht een hoop zooi; “zegt manlief”, tja zo kan je het ook zien…...
Dacht dat je met dat jasje bezig was….………
Jasje, oh ja, bijna…..
Later M@rina!