woensdag 21 januari 2015

Happy Tuesday........................

Daar zit ik dan. In het holst van de nacht met een beker warme melk met een anijsblokje. Het is 03.00 uur en voor mijn gevoel heb ik de wandel4daagse al gelopen. Ik blijf maar draaien en woelen. Het lukt mij niet om in slaap te komen. Vanaf vorige week zit, lig en hang ik in de lappenmand. Ik weet ondertussen van ervaringsdeskundigen om mij heen dat de kwaal 2 dagen en als je pech hebt 20 jaar kan duren.
Ik ga natuurlijk voor hooguit 7 dagen.
Wanneer ik woensdagavond iets op het aanrecht wil zetten val ik rechts tegen de tafel aan. Onze keuken, niet een enorme balzaal, was behoorlijk gevuld door manlief en oudste waardoor ik dacht dat dit stuntelen kwam door gebrek aan ruimte. Het terug lopen naar de kamer ging niet onopgemerkt voorbij. Ik knal tegen de deurpost en blijf hangen achter de deurklink. Ik plof op de stoel alsof ik naar beneden stort zoals in de Free Fall van Attractiepark Slagharen. Beetje gedronken wordt mij na geroepen. Wel ja een fles wodka wat jij.
Op tijd naar bed, morgen fit weer op. De nacht is niet fantastisch en de morgen begint belabberd.
Rond een uur of 9 toch maar eens bellen met de huisarts. Een bekende doktersassistente stem, na overleg met collega’s vertelt ze mij dat de huisarts na het spreekuur langs komt.
1 anijsblokje deed al wonderen....
Ik blijf liggen waar ik lig met alle hulpmiddelen om mij heen.
Wat een geluk zeg dat ik de eerste twee weken van het jaar gepoetst heb voor de rest van het jaar. Ik hoef me niet druk te maken om rond slingerende kranten, nagellakjes van jongste op de rand van een bloempot, nergens haarelastiekjes of half onder de bank lege koffiekopjes. Alleen ik zie er niet uit, een opgezet wit gezicht, haar recht op de kop, op mijn blauwe shirt ontbreekt het leuke satijnen lintje. Dat lintje ligt al weken te wachten onder mijn stoel die bomvol met kleren ligt. Gelukkig de fleece badjas heb ik vorige week nog uitgewassen. Wat maakt het nou uit zegt collega aan de telefoon dat je er niet uit ziet. Heel veel ik wil er altijd wel uitzien. Vandaag dan maar even niet vindt zij. De huisarts komt en doet de nodige testjes. Labyrinthitis; een evenwichtsprobleem door een ontsteking aan het evenwichtsorgaan. Alsof je stomdronken bent. Nu 6 dagen verder, Blue Monday, de meest deprimerende dag van het jaar viel het best mee vandaag. Aan Blue Monday Night komt echter geen einde.
Voor de zoveelste keer schrikt manlief wakker door mijn gestommel. In bed, uit bed, wc, slokje water, ik ben er klaar mee. Ik pak mijn badjas en ga op zoek naar een beker warme melk en een ouderwets anijsblokje. Zou het helpen. Al bladerend in de folders drink ik de melk op. Ik hoop dat het gauw Happy Tuesday wordt en ik zeer binnen kort gezond en wel weer op mijn fietsje richting apotheek ga.

Later M@rina!

Liken op Facebook dat kan via www.minuutvanmarina.nl gezellig!

1 opmerking: