zaterdag 19 december 2015

Tis even wennen, maar wat een voordelen zo'n nepper...

Wanneer ik langs het Staphorster bos rij zie ik in de verte het kleine huisje met rondom dennenbomen staan. Idyllischer kon het niet. Lopend door de sneeuw met twee kleine kinderen in mijn kielzog. Met rode koontjes keurden we boom voor boom. Welke kerstboom heeft de mooiste takken, geen kale stukken en een prachtige punt voor onze gouden piek. De grote boom schoof ik achter in het kleine Peugeot-je tussen de kinderen door naar voren. Thuis gekomen ging de boom in een bak met zand om hem eerst een nachtje te laten acclimatiseren in de schuur.
Nepper bos
De cd met kerstliedjes ging aan en we haalden de doos met ballen te voorschijn. Wanneer de kerstboom na een nachtje in de kamer komt til ik mij een breuk aan die enorme bak zand waar de kerstboom ondertussen scheef in staat. Mijn armen zitten onder de rode bultjes van de dennennaaldjes en mijn neus begint te lopen. Als we balancerend op de stoel er in slagen om de piek in de boom te krijgen gaan we het gevecht met de lampjes aan. Het leuke kerst cd’tje begint te irriteren tijdens het geworstel met de lampjes. De kids die klaar staan met hun zelf gemaakte ballen moeten nog even geduld hebben. Ga liever een tijdje boven spelen, ik roep wel als we zover zijn. Het is lang geleden dat we in de sneeuw een
Een plaatje toch?
kerstboom aan het uitzoeken waren. Vorig jaar was de snotterigheid enorm zodat we bij de huisarts, kno arts en longarts belanden. Een echte boom zou onverantwoordelijk zijn. Afgelopen zaterdag vroeg manlief zich af hoe nu verder. Een “echte” en ziek zijn is geen optie, een nepper, ik moet er niet aan denken, wat een foeilelijke dingen.Dan maar geen boom zeg ik koppig. Geen boom zegt manlief, dat is nog erger dan het sinterklaasfeest over slaan. We gaan nu een nepper halen en hij trekt zijn jas aan. Ruim een kwartier later staan we in het bos van neppers.
Wordt het een blauwe of een groene, met of zonder lichtjes, groot of klein. Helaas ik kan geen airmiles inleveren. Het is de laatste in zijn soort, ter plekke wordt hij uit elkaar gehaald en in gepakt. Het lijkt wel een boom uit een Amerikaanse Christmas Carol, fier staat hij vol goud in de kamer. Helemaal symmetrisch, geen kale takjes, helaas een te dikke punt voor de piek. Voortaan geen rode bultjes, geen snotneuzen en geen lampjes stress. Tis even wennen maar wat een voordelen zeg zo’n nepper.
Tot Later M@rina!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten