Ben ik dan solidair?

Geen enkel hartje op mijn tijdlijn. Het is mijn eigen schuld, ik heb het berichtje niet door gestuurd. Net zoals ik het kaarsje met het roze strikje niet heb gedeeld, geen BH speciaal ontworpen voor Pink Ribbon heb gekocht. Wanneer ik berichtjes zoals het hartje negeer en wil deleten voel ik mij schuldig. Zou de afzender nu denken dat ik  niet solidair wil zijn. Dat ik niet mee leef met vrouwen met borstkanker? Wat bedoelt diegene die het hartje het world-wide-web opgooide met solidair zijn? Het is echt geen moeite, één druk op de knop en al mijn Facebookvrienden hebben zo'n berichtje binnen een nanoseconde in een pb’tje. Tussen mijn Facebook vrienden zit ook een Dominee, die er vast regelmatig bij stil staat in zijn gebeden, tijdens een huisbezoek of een afscheidsdienst. Mijn berichtje komt dan ook op de tijdlijn van mijn “musical buurvrouw” van een aantal jaar geleden. Zou ze het waarderen dat ik haar vraag om een hartje bij mij op de tijdlijn terug te plaatsen. Ze staat er vast elke dag bij stil als ze haar bh omdoet en ziet dat haar borst niet meer die borst is van 10 jaar geleden. En het komt op de tijdlijn van een moeder met volwassen dochter. Haar meisje was een jaar of 7 toen ze tijdens het rondbrengen van hapjes zo maar viel.

Het bleek een hersentumor. Ik ben mee geweest toen ze bestraald moest worden. Achter glas, ver van ons vandaan ging ze helemaal alleen de koepel in. Elke dag bij het stijlen van haar haarstukje wordt ze er aan herinnert. Zou ze het waarderen, dat ik door middel van een brandende kaars op mijn tijdlijn denk aan kanker. Misschien vraagt ze zich af waarom al die aandacht specifiek voor borstkanker. Kanker is kanker, of het nou darmkanker, botkanker of prostaatkanker is, kanker is een rot ziekte.

Wanneer ik Granisetron klaar maak voor een cliënt denk ik regelmatig aan mijn moeder. Ze slikte het ook om de misselijkheid tijdens de chemo’s te verminderen. Mijn moeder die ineens haar nagels ging lakken om het scheuren en het splijten te verminderen. Haar verminkte lichaam en haar kale koppie die ik zag tijdens de bestralingen krijg ik niet meer van mijn netvlies.

Wat is solidair zijn? Een roze bh dragen? Een hartje op mijn tijdlijn zetten? Of is het; het durven vragen hoe gaat het met je? Een kaartje sturen? Een bloemetje brengen? Iets lekkers voor ze bakken? De tranen drogen en naar hun verhaal luisteren?

Eén druk op de knop;
ben ik dan solidair, voel ik dan mee met de pijn, de misselijkheid, zie ik de plukken haar die uitvallen, het verdriet omdat je niet meer diegene bent die je was....... 

Wat is solidair, ik blijf het moeilijk vinden...

Later M@rina!