Save the world

Aan de linkerkant voel ik de klimop van de schutting aan mijn zij spiegeltje blijven hangen Aan de rechterkant zwiept een enorme hortensia tak omhoog. Ons steegje is smal en de bloemen aan weerszijden groeien weelderig. Pok. Wat was dat, in mijn achter uitkijkspiegel zie ik de lantaarnpaal behoorlijk heen en weer zwiepen. Shit. Ik durf niet te kijken, dat doen de buren wel, er zit er vast wel 1 voor het raam. Bij de brievenbus loop ik een rondje om de auto en zie gelukkig geen schade, de knoert van een trekhaak heeft mij vast gered. ’s Avonds bel ik bij beide buren aan of ik het groen iets mag inkorten. Al kletsend met de buurvrouw op leeftijd ga ik aan de slag met de heggenschaar. Buurvrouw zag het gebeuren en vraagt zich af of de lantaarnpaal nog gaat om vallen. Tuurlijk niet buurvrouw, dan was dat al lang gebeurt. Ik vraag haar of ze zich nog die keer kan herinneren dat er een lantaarnpaal door de straat lag.
Het was een bloedhete zomernacht. De ramen en deuren stonden zo wijd mogelijk open en je had zo min mogelijk aan in bed. Rond de klok van drie hoorden wij een enorme knal, stil bleven we liggen. Oudste rent onze slaapkamer binnen. Kom, gauw, een botsing. Wij sprinten naar zijn kamer en zien een auto en een enorme lantaarnpaal op straat liggen.

Wij vliegen naar buiten om te kijken of wij eerste hulp moeten verlenen. Dat dacht de hele buurt en de hele buurt had zo min mogelijk aan vanwege de hitte. Daar staan wij met zijn allen in een hemdje en onderbroek, jaren 30 bloemetjes nachtjaponnen en veel te strakke boxer shorts. In de auto zit een man en een schaars geklede dame.Met een rot gang was  hij over de brug de straat in gereden en de bocht uit gevlogen. De lantaarnpaal is afgebroken en ligt tot ver in de straat. Voordat iemand iets kan doen start hij de auto en rijdt verder. Ver komt hij niet. De onderkant van de carburateur heeft een enorme dreun gehad en het kokende water stroomt over de straat. 15 meter verderop zien wij hem uit de auto springen. Zijn passagier is van lichte zeden en hij wil haar redden. De alcohol in zijn bloed doet hem niet zo stevig meer op de benen staan en zijn luidruchtige reddingsactie lijkt op die van een dronken Romeo en Julia. Als jij niet met mij mee gaat dan spring ik in de gracht. Spring maar lekker denkt de dame van lichte zeden dan kan ik tenminste weer terug naar mijn stekkie.

Leuk stukje straat theater in het holst van de nacht. Buurman normaliter in recherche kostuum belt zijn collega’s die er erg snel zijn. Het was een kort maar krachtige voorstelling. We duiken allemaal lachend het bed weer in. Best een potsierlijk gezicht om met je buurtjes in nachtkledij op straat te staan.

Blij dat ik niet zoveel publiek had .

Tot later M@rina!

Gezellig om je te ontmoeten op Minuutvanmarina