donderdag 29 november 2012

Maybe Winehouse

In de zomer van 2011 heeft jongste een fuif van een klasgenoot. Het is de bedoeling dat iedereen komt als een Look a Like van zijn/haar idool.
Wij hebben een leuk idee. Het haar draperen we over een stuk piepschuim en zetten we met een dozijn haarspeldjes vast. Haar ogen zetten wij flink aan met pikzwarte eyeliner. De gracieuze stip boven de rechter mondhoek mag niet ontbreken. Een pittig jurkje, wiebelende hakken en een leeg wijnglas maakt jongste tot Look a Like Amy Winehouse. Voor de zekerheid vraag ik jongste om het glas voor een Jus the Orange te gebruiken zodat ik straks geen 14 jarige tipsy Look a Like ophaal. We maken grappen over Amy Winehouse en vinden de Look a Like zeer geslaagd. Maar eigenlijk is het verre van grappig. Ik heb een zwak voor Amy. Vraag me niet waarom, ik heb geen idee. Normaal gesproken heb ik helemaal geen zwak voor mensen die een potje van hun kostbare leven maken. Net zoals iedereen weet ik dat Amy dat doet door haar alcohol en drugs gebruik. Toch ben ik gek op haar, op haar stem, zwoel en krachtig en zo melodieus.
Tig jaar geleden zag ik een documentaire met Amy zittend op een muurtje in Amsterdam, zacht zingend en tokkelen op haar gitaar. Een prachtige meid, beetje mollig vast niet ouder dan een jaar of 19. En zin aan het leven. Wanneer ik haar muziek hoor denk ik aan haar op dat muurtje in Amsterdam en vraag me keer op keer af waarom ze de afstandsbediening van haar leven op de verkeerde zender heeft gezet. Ze was krachtig en extravagant genoeg om succesvol te zijn. Ze was denk ik op zoek maar vond het verkeerde. Rond half 12 haal ik mijn kleine Look a Like op van het feest. Het wijnglas is zoek. Buiten lopen de Look a Likes te rennen en verstoppertje te spelen tussen de koeien. Het stuk piepschuim uit haar haar ligt ergens tussen de lege chips zakken en de haarspeldjes steken her en der tussen haar lange donkere lokken uit. Zaterdag 23 juli 2011 ruim een week na de Look a Like fuif wordt Amy dood aangetroffen in haar flat. 27 jaar oud hoe snel kun je je zelf naar de vernieling helpen als je de verkeerde keuzes maakt. Ik hoor het nieuws en ben ontdaan. Waarom heb ik toch zo’n zwak voor haar ze heeft toch zelf voor dit leven gekozen. Voortaan moeten we het doen met een Look a Like. Maybe Winehouse (UK) is al jarenlang de beste Look a Like van Amy. Vorige week ben ik samen met jongste naar haar concert in Zwolle geweest. Wanneer ze opkomt en begint te zingen draait mijn maag rond. Wat vinden Papa en Mama Winehouse hier van? Haar stem, zo zwoel en krachtig en zo melodieus, ik ben er gek op. Haar verlegen blik waarmee ze de zaal in kijkt doet me smelten. In gedachten zie ik Amy fris en fruitig een beetje mollig met gitaar op een Amsterdams muurtje. Ondertussen zingt Maybe Winehouse vol overgave haar songs. Na de toegift Valerie komt ze het podium af en vraagt ze enthousiast of er iemand met haar op de foto wil.
Ze lacht lief, verontschuldigd zich dat ze zo warm en bezweet is en slaat een arm om mijn jongste. We zien een vrolijke enthousiaste jonge zangeres die zin aan het leven heeft. Ik zou haar willen knuffelen, willen zeggen dat ze prachtig zingt, dat zij die gekkigheid gelukkig allemaal niet nodig heeft. Dat doe ik natuurlijk niet, ik maak gauw een foto. Bijzonder hé zo’n Look a Like zeg ik zachtjes tegen jongste…… Ineens weet ik het, de kwetsbaarheid, de roem, de verkeerde wereld waarin Amy helaas verzeilde maakt dat ik een zwak voor haar heb.
Later M@rina!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten